Sa isang Exclusive Condominium sa Santa Catalina..
SWISHHHHHH
ELDRIC'S POV
Nagising ako mula sa liwanag na tumama sa aking mga mata. Dahan dahan akong dumilat at naaninag ko ang imahe ng aking ASAWA..si Shanti.
"Good morning sleepy head. It's time for your breakfast. Get up. Craig is waiting for you." Lumapit s'ya sa akin at minsan pa nilahad nya ang kanyang kamay. Inabot ko at sabay tumayo. Niyapos ko s'ya at hinagkan ang kanyang noo.
"Thank you for this beautiful day, Babe." Sabi ko. Ngumiti s'ya sa akin at hinagkan ako sa labi.
"Of course." Sagot n'ya sa akin. Minsan pa, niyakap n'ya ako ng mahigpit. Ganon din ako sa kanya.
"Mommy! Daddy!"
Narinig namin ang tawag ng aming 6 taong gulang na anak na lalaki. Kaya sabay kaming lumabas upang sabayan s'ya sa kanyang almusal. Tatlong taong gulang pa lamang noon si Craig ay pinasok na namin sa Pre-school. Gustong gusto n'ya ng may kalaro. He's very active and energetic when he's at school. Lalong lalo na pag merong mga activities silang ginagawa. My son loves to read books. He loves to draw and make his own paper crafts. And we are proud of him.
Hindi na naming nagawang sundan si Craig dahil nagkaroon ng problema si Shanti sa kanyang bahay -bata. But then, that's okay for me. Maghihintay na lamang kami kung kelan muling makabuo. Minsan nga, nagtatanong si Craig kung bakit wala s'yang kapatid. Sinasabi nalang naming --GOD IS BUSY RIGHT NOW. LET'S WAIT A LITTLE LONGER. Mabuti naman at hindi kami kinukulit ni Craig.
"Good morning, son." Sabi ko at sabay yuko. Hinagkan ko ang noo ni Craig.
"Dad, next time don't kiss me anymore. I'm a boy." Sabi n'ya.
"But you're little." Sabi ko naman.
"I know. But my friends told me that I shouldn't kiss a boy. And I should never let a boy to kiss me . " Sagot n'ya dahilan nagkatinginan kami ni Shanti.
"How about me?" Tanong ni Shanti.
"Uhmmmm..you can kiss me mom. You're not a boy." Sabi ni Craig.
"Son, you know that I love you, right? That's why I kiss you." sabi ko naman.
"Dad, I know you love me. I heard that million times. And I love you too...always." Parang matandang nagdadahilan si Craig sa akin. Napailing na lamang ako ng ulo ko. Ngayon napatunayan kong HINDI BEKI ang anak namin ni Shanti.
Pagkatapos naming kumain ng almusal, inihanda ko na ang sarili ko upang pumasok sa trabaho. By the way, I'm working with my family's business. Yup, I am ELDRIC GIL GUSTAVIEN. Our family is from San Ruiz. Kilala ang pamilyang pinagmulan ko. Doon din ako lumaki sa San Ruiz. Kung hindi lamang dahil sa pamilya ko at sa pamilya ni Shanti marahil nandoon parin ako. Magpapatakbo ng lupain namin.
"Dad, see you later." Nagitla na lamang ako nang tinapik ni Craig ang kamay ko habang inaayos ko ang aking necktie.
"Okay, son. Be careful at school." Sabi ko at ginulo ang buhok n'ya. Tamang-tama dumating ang kanyang Yaya at ginayak si Craig na umalis na sila. Narinig ko pang nagpaalam si Craig kay Shanti. Ilang sandali lang pumasok si Shanti sa aming silid.
"Are you busy today?" Tanong ni Shanti habang papalapit sa akin.
"Yeah, I have my meeting with my brothers. We're going to talk about our plans before making an appointment with the Mondragon brothers. " Sabi ko.
"Halos wala kanang oras para sa ating dalawa. Pwede ka namang magpahinga eh." Sabi ni Shanti habang inaayos ang kwelyo ng polo shirt ko.
"Shan, I'm doing this for us. This is the result of our union. We cannot complaint anymore. Sa ayaw natin o sa gusto, kailangan kong ayusin at siguraduhing maayos ang takbo ng negosyo ng dalawang kompanya. " Paliwanag ko.
