~Famous~ Shiall

~Je blijft hetzelfde~5

Pov. Niall
"Gay?" Zei Shawn en ik keek naar de muur en zuchte, waarom zei ik het? Waarom ben ik zo fucking dom het mensen nog te vertellen als ze allemaal dan weg gaan omdat ze me haten.
Ik voelde een traan langs me wang lopen en al snel werdt ik tegen een borst aangedrukt en armen gingen om me heen "hey, het is normaal om op jongens te vallen Niall, je bent niet anders voor me oké, je bent en blijft dezelfde Niall en alleen omdat je op jongens valt ben je niet anders" zei Shawn en nadat hij dat zei brak ik in tranen uit "ik ben iedereen kwijt" snikte ik "je familie zijn idioten Niall" zei hij en ik lachte zacht en ik voelde en hoorde dat hij ook lachte.

"Zo wie is de jongen die je liet weten dat je op jongens valt en heb je nu een jongen in het zicht" zei hij en wiebelde met zijn wenkbrauwen en ik lachte en schudde me hoofd "het waren denk gewoon al die kleine dingen, ik wilde niet met meiden om gaan en vond ze maar raar, als ik vrienden hoorde praten over welk meisje knap was kon ik niet mee praten omdat ze allemaal lelijk waren in me ogen, niet zo bedoeld maar meer van dat ze waren wel mooi maar niet dat ik erop viel. Ik heb nooit een relatie genomen met iemand en toen een meisje me opeens vroeg voelde het alsof ik moesten overgeven? En toen kwam er een jongen op school die me raar liet voelen, ik vond alles wel mooi aan hem en ik keek naar hem hoe me vrienden naar meiden keek" zei ik en zag Shawn glimlachen "had je ook overgeven?" Vroeg hij en lachte "nee" zei ik "en heb je ooit een relatie gehad?" Vroeg hij en ik schudde me hoofd "Niemand heeft het ooit geweten, ik wilde het niemand vertellen omdat ik bang was voor mensen hun reactie, en omdat het al slecht met me ging dacht ik er niet echt over na. Tot vorig jaar bij kerst dat ik het ze vertelde" zei ik "je familie zijn idioten, zoals ik net al zei" zei Shawn en ik knikte "niemand weet het, ik durfde het aan niemand meer te vertellen. Bang dat ik hun ook kwijt raak zoals me eigen familie" zei ik "waarom vertelde je het mij wel?" Vroeg Shawn en ik keek hem aan "ik weet het niet, iets voelde gewoon vertrouwd bij jou maar dat betekent niet dat ik bang was" zei ik en Shawn omhelsde me "ik ben blij dat je het verteld hebt, ik heb nu een gay-best friend" zei Shawn en ik lachte "sommige mensen denken als je gay bent dat je meteen op elke jongen valt die je ziet. Ik heb nooit meer gevoelens gehad na die ene jongen" zei ik "ik denk dat ook niet" zei hij "weet ik" zei ik en hij knikte "maar oke ik moet het weten, je hebt nooit gevoeld gehad na die ene jongen, heb je het dan wel ooit is gedaan met een jongen? Of een meisje?" Vroeg hij en ik schudde me hoofd "ik heb met nog niemand iets gedaan, ik wilde altijd wachten op de juiste persoon en niet aan iemand het geven die ik amper ken, maar dat duurt al 21 jaar" zei ik en lachte zacht "hey, het maakt niet uit hoe lang het duurt he, als je het maar aan iemand geeft waarbij je het zeker weet" zei Shawn en pakte me hand vast en ik glimlachte "dankje, dankje dat je me begrijpt en me niet verlaat maar me accepteert" zei ik en Shawn omhelsde me "je bent nogsteeds gewoon een persoon Niall" zei hij en ik glimlachte en omhelsde hem terug "alsnog bedankt" zei ik.

"Bel me als je me nodig hebt oké" zei hij en omhelsde me "is goed" zei ik en liet los "fijne vlucht" zei ik en hij glimlachte "tnx, en jij ook" zei hij voordat hij de deur uit liep.
Ik liep terug naar de hotel van mij en pakte me spullen uit de hotelkamer. "Nialler" ik keek op en liep naar de jongens toe "Ni weet je zeker dat je niet mee gaat bowlen met onze ouders?" Vroeg Louis en ik knikte "we kunnen ook gewoon thuis blijven en spellen spelen?" Zei Liam "nee, jullie gaan gewoon met jullie familie lekker bowlen, ik vermaak me wel geen zorgen" zei ik "je weet dat onze ouders het niet erg vinden he, je bent ook gewoon als familie voor ons, je bent me kleine broertje het" zei Louis en deed een arm om me heen "Lou, ik wil gewoon niet sorry, en dat heeft niks met jullie te maken maar ik vind het eigenlijk ook fijn als ik even tijd voor mezelf heb dan" zei ik en Louis knikte "oké oké, ik hou al op met doorzeuren dan" zei hij en rolde met zijn ogen maar ik weet dat het als grap werdt bedoeld en ik lachte zacht "dankje" zei ik en hij knikte "niet dat ik er mee eens bent maar goed" zei Louis en Harry sloeg hem zacht "hou op Lou" zei hij en ik glimlachte dankbaar naar hem. "Gaat alles wel goed" vroeg Zayn die naast me zat en ik knikte "ja, hoezo?" Vroeg ik "gewoon je neemt alleen maar afstand van ons en je bent stil" zei hij "ik voel me gewoon niet zo lekker maar dat komt wel goed" zei ik en Zayn knikte "als je iemand nodig hebt om mee te praten of knuffels nodig heb, je kan altijd naar me toe komen. Net zoals vroeger" zei hij en ik keek hem even aan maar keek daarna naar me schoot, vroeger kwam ik met alles naar Zayn of één van de andere jongens, ik had mensen nodig maar sinds vorig jaar met kerst is alles verandert en durf ik niet meer naar ze toe te gaan, bang dat ik ze wat zeg waar ik daarna spijt van krijg, bang dat ik weer de mensen kwijt raak waar ik van hou en daarom heb ik gekozen om afstand van ze te doen, misschien doet het dan minder pijn als ik ze kwijt raak?
Ik voelde armen om me heen en ik voelde mezelf verstijven maar al snel ontspande ik in Zayn's armen en liet ik me hoofd op zijn schouder, ik heb gelang van ze allemaal geen knuffels gehad en nu merkte ik pas hoe erg ik het mis om steun te voelen als iemand je omhelst, even dat je weet dat mensen om je geven en er voor je zijn.