~Famous~ Shiall

~begin~1

EERSTE HOOFDSTUK!!!!

Ik zou hem gisteravond dus doen alleen wattpad lag er dus uit bij mij dus sorry!!!

Hope you like it!

Pov. Niall
Dit weekend gaan we spelen bij de BBC The Biggest Weekend en ik heb er zin in. Er komen nog allemaal andere artiesten dus het word leuk, dat weet ik zeker.

We kwamen eerst aan bij het hotel waar we dit weekend verbleven, het is dicht bij het gebouw waardoor we er zelf heen kunnen gaan, met beveiliging natuurlijk dan.
Ik heb een kamer voor mezelf, Zayn en Harry delen er één en Liam en Louis één, ik vind het niet erg om alleen te zijn, soms dan. Ik ben altijd met de jongens, niet dat het heel erg is maar ik wil wel is alleen zijn en over dingen na te kunnen denken. Ik legde me spullen op hun plaats en ging op bed liggen en ging door Twitter scrollen. Veel mensen die ik ken komen ook en een paar die ik wel ken maar nooit echt mee gepraat heb.
"Niall kom je?" Vroeg Louis die op me deur klopte en ik deed hem open en glimlachte "jup, let's go" zei ik en liep langs hem, vandaag is het vrijdag en morgen begint ons eerste show dus we moeten al beginnen met repeteren.

We kwamen het gebouw in en we moesten naar onze kleedkamer waar straks iemand kwam die met ons de dag door nam, veel is er niet te doen waarschijnlijk want het is alleen repeteren. Ik ging op de bank liggen meteen en ik hoorde Liam lachen "ga je slapen" vroeg hij "als het kon" zuchte ik en hij haalde me haar door de war en ik gromde naar hem en liep naar de spiegel om het weer goed te doen.
"Wij zijn naar het kantine iets, ga je mee?" Vroeg Zayn en ik schudde me hoofd "nee heb geen honger ook dus ja, ik ga rond kijken denk ik" zei ik en Louis liep naar me toe en ik fronsde toen hij aan me voorhoofd voelde "hij is niet warm" zei Louis en ik sloeg hem zacht "hey, dat is nergens voor nodig, ik wilde kijken of je ziek was want jij en geen honger" zei Louis "heb je weer iets nieuws meegemaakt" lachte ik en hij glimlachte "om 3 uur hier he" zei Liam en ik knikte "zet wel een wekker dan weet jij vooral zeker dat ik het niet vergeet" zei ik en klopte op Liam's schouder voordat ik weg liep en ik de jongens nog hoorde lachen.
Maar het was geen grap, ik zette een wekker omdat ik mezelf ken en het toch gaat vergeten als ik met mensen ga praten. Ik liep door de gangen en scrolde door Twitter heen nadat ik me wekker had gezet, alleen opletten deed ik niet en liep tegen iemand aan "sorry" zei ik meteen en keek hem aan "volgens mij keken we beide niet uit" lachte hij en ik glimlachte "Shawn" zei hij en ik schudde zijn hand "weet ik, Niall" zei ik en hij lachte "weet ik" Mokte hij me en ik lachte zacht "hoe gaat het?" Vroeg ik "alles gaat op gang" zei hij en ik knikte "met de tour enzo?" Vroeg ik "je weet dat ik op tour ben?" Zei hij "ja ik ben bij je show geweest een paar dagen geleden" zei ik "echt? Waarom wist ik dat niet?" Vroeg hij "ik had kaarten gekocht, maar moest daarna weer snel weg omdat mensen me gespot hadden, ik zou eerst backstage komen" zei ik "jammer, welke show was je?" Vroeg hij "in LA" zei ik en hij knikte "toen had jij me dus gezelschap kunnen houden, die show was het echt saai backstage, veel familie leden van me band waren er, dus ik was soort van alleen" zei hij "dat is kut ja" zei ik.

"En hoe is het met jou" vroeg hij, we waren ergens gaan zitten en ik haalde me schouders op "gaat wel, veel stress de laatste tijd" zei ik "snap ik, teveel shows achter elkaar?" Vroeg Shawn en ik knikte "ja best wel, of dan heb je weer een Interview, dus veel rust heb ik niet echt, tenminste voor me gevoel niet" zei ik "je moet dan wel ooit aangeven als het niet gaat, anders kom je straks de put in" zei hij "weet ik, maar ken mezelf en weet dat ik dat niet ga doen, ik wil mensen niet teleurstellen" zei ik "doe je niet, je moet altijd aan jezelf denken je, dat heb ik zelf nu ook geleerd nadat alles even teveel werd" zei Shawn en ik keek hem aan "heb je het gehad?" "Ja, was een beetje in het begin toen alles begon, alles kwam te snel op me af voor me gevoel, met de album, interviews maar vooral dat fans opeens op je af kwamen rennen en je in sloten voor me gevoel. Maar ik bleef door gaan tot het me brak en ik een paar dagen gewoon niks kon" zei Shawn "hoelang heeft dat geduurd?" Vroeg ik "paar maanden tot ik me echt weer goed voelde" zei hij "en hoe gaat dat nu?" Vroeg ik "gaat beter, ik heb hulp ermee gehad en nu vind ik het alleen maar leuk als er iemand komt, tenminste meestal dan" zei hij "ja dat klopt" zei ik "je bent toch claustrofobisch?" Vroeg hij en ik knikte "ja, dat is soms wel moeilijk als je omsingeld word door fans" zei ik "ja dat lijkt me wel ja" zei hij "maar als het gebeurd hebben de jongens of iemand anders het wel snel door" zei ik "dat is wel handig ja" zei hij en knikte "sinds kort heb ik nu ook last van hyperventilatie, alleen de jongens weten dat niet, meestal ben ik dan alleen in me kamer" zei ik "dan moet je juist niet alleen zijn, waarom vertel je het ze niet?" Vroeg hij "omdat ze dan de hele tijd gaan vragen of het gaat, het zijn niet erge, meer dat ik ergens in paniek van raak en dan door gaat naar hyperventilatie, maar ik weet hoe ik mezelf kan helpen" zei ik "als het niet gaat zou ik wel iemand bellen dan hè" zei hij "ja ja komt goed" lachte ik en hij glimlachte. Shawn keek op zijn horloge en stond op "ik moet gaan maar spreek je later wel weer toch?" Vroeg hij en ik knikte "doei" zei ik en hij was weg.