idontwannabeyouanymore||JJK+18

1

Barda çalan şarkı o kadar yüksekti ki yarım saattir dışarda olmama rağmen hala kulaklarımda ağrı hissediyordum,işime ve hayatıma her gece olduğu gibi küfürler savururken neden hala bu topukluları giydiğimi sorguladım boş sokakta sadece benim topuklu sesim yankılanıyor du yataklarında güzelce uyuyan insanların uyanmasına sebep olacak kadar sesi vardı ve ben bile rahatsız olmuştum tanrım tam bir gıcıklık abidesiyim.

Yarım saat daha yürüdüm ve binama son bir yokuş kala dayanamayıp çıkarmıştım,parmak uçlarımda kedi gibi yürürken Bay Tom'un beni farkedip üstüme atlaması bir olmuştu gülümsedim:

-Hey hey koca oğlum yine uyumamış ve beni mi beklemiş? Sen olmasan kendi mi gerçekten yalnız bir deli olarak göreceğim cidden

Dizlerime koyduğu kafasıyla sanki sarılıyordu hep yapardı bunu ama bu gece gerçekten ihtiyacım vardı buna ama gerçek bir sarılışa gerçek bir -ben burdayım her şey geçecek yalnız ve zavallı değilsin- sarılışı istiyordum gerçek bir insandan kim olduğu önemli değil ilk gördüğüm kişiye sarılmak ve ağlamak istiyorum neden bu kadar zavallıyım?

Ben hep yalnızdım benim için kimse sırtımı sıvazlamadı veya gerçekten mutlu olmadığımı farkeden kimse olmamış-

-Aman tanrım çok soğuk ve seninle sarılmak için oldukça yanlış bir kıyafetim var hasta olmak istemiyorum Tom artık gitmeliyim.

Elimi yalayıp ona yaptığım kulübeye girdi. Mutlu muydu acaba çok merak ediyordum,aniden esen rüzgarla tekrardan titredim ve hemen binanın içine girdim kış güzeldi yazlardan nefret ediyordum içime işleyen rüzgarın hissi tam gitmemişken düşündüklerim bunlardı.

Hiç bir zaman yanmayan apartman ışığının yokluğuna alışmış gözlerim merdivenlerden çıkarken gayet rahat görüyordu,3.kata gelince duran ayaklarım ve çantama giren ellerim sanırım hayatımın monotonluğundan artık benim yönlendirmeme gerek kalmadan çalışıyorlardı!? Gözlerim yine aynı şekilde hiç zorlanmadan deliği bulunca tek çevirişte kapıyı açmıştı ama lanet komşumdan gelen sesler gözlerimi doldurmuştu pislik herif yine kızlarını ve karısını dövüyordu 3 senedir hiç atlamadan dövüyordu ilk zamanlar olanlara müdahale etmiştim tabiki ama polisi arayamazdım sadece kendim konuşmak için adamın kapısını çaldığımda -sanırım delikten gördü- açar açmaz boynuma bıçak dayamış,sesimi çıkartmamam konusunda bir şeyler gevelemişti ve sonuç olarak boynumda ondan kalma 4 dikişim vardı.

Alışıktım dayak yemeye itilip kalkılmaya az çekmemiştim ailemden,gözlerimden akan damlalar çaresizce kapımı kapatmamla iyice artmıştı zaten psikolojik olarak kötü bir dönemdeydim her şey üstüme gelmek zorunda mıydı?

Üzerimden yere attığım deri ceketimin ardından siyah kot şortumu da fırlattığımda üstümde sadece xxxxxxxxl olan koyu kot gömlek ve mükemmel ötesi bram kalınca gülümsedim-acilen bipolar tanısı konulmalı-güzel bir duyguydu ellerim saçlarımı sıkıca tutan tokaya gidince dalgalı saçlarım salınmış,tam olarak huzura ermiştim cennete gitsem bu kadar huzurlu olamazdım her halde.

Dolabı açıp bira arayınca bulamayıp viskiye uzanmıştım bardağa gerek duymadan kafama diktim

-siktir

çok güzel bir duyguydu viskinin boğanızı yakan ama soğuk olan hissi o kadar mükemmeldi ki size her şeyi unuttururdu,eğer viski bir insan olsaydı tüm hayatımı ona adardım.

Yarım olan şişe tekrar dikmem ile bitmiş elimde sadece boş şişe kalmıştı tezgaha fırlatıp biraz düşüncelerimle baş başa kaldım ve kalmamalıydım zaten iyi değil ne diye kalıyorsam salak ben tekrar ağlamaya başladım içkinin verdiği çakır keyiflikle 2 katı ağladıma bahse girerim.
Yavaş adımlarla yatağıma ilerledim