Hoofdstuk 16 (herschreven)

135 9 4
                                    

Het was zo grappig gisteren avond, dat Will, Gilan en ik ons rot hebben gelachen. Tijdens de afwas was Halt de hele tijd aan het klagen en het was zo grappig. Het ging over het feit dat jonge mensen geen respect meer hebben voor ouderen en vooral over het feit dat wij geen respect hadden voor hem. Daar kwam het eigenlijk allemaal op neer. Verder hebben we heel de avond gekletst over onzinnige onderwerpen, maar zijn wel vroeg naar bed gegaan, omdat we vandaag weer moeten trainen. Gilan doet het nu alleen samen met Halt en Will en ik weten nou niet echt wat we ervan moeten vinden, dus laten we alvast voorop stellen; heb alsjeblieft medelijden met ons. Samen gaan ze ons vandaag en de rest van de tijd dus begeleiden, maar volgens mij hadden jullie dat al door. Als Will en Ik wakker worden, kijken we elkaar zuchtend aan. 'We kunnen ons ziek voordoen,' zegt Will lachend. Ook ik begin te lachen en terwijl we verder praten, beginnen we ons alvast om te kleden. 'Eronderuit komen, is vandaag helaas geen optie, Willie,' antwoord ik met een lach. 'Nee, jammer genoeg niet. Alleen Halt is al erg genoeg, maar ik wil niet weten hoe Gilan is als hij lesgeeft,' gaat hij door. 'Hopelijk is hij de leuke van de twee, maar daar moet geen twijfel over bestaan als het goed is,' reageer ik. Will knikt en wanneer we eindelijk omgekleed zijn lopen we onze kamer uit richting de woonkamer. Halt en Gilan zijn al bezig met het ontbijt en wij gaan bij ze aan tafel zitten. 'Oké,' zegt Halt. We kijken hem vragend aan, want ja aan oké hebben we nou ook niet echt veel. 'Gilan en ik hebben een schema gemaakt voor de komende dagen dat Gilan hier nog is,' begint hij. 'En hoe lang is dat dan nog?' vraagt Will nieuwsgierig. 'Tot na de bruiloft blijf ik hier en Alun neemt mijn positie voor die tijd dan over in mijn leen,' antwoord Gilan zelf. 'Oh God, daar gaat onze goede hoop,' mompel ik. Will probeert zijn lach in te houden en trekt daardoor ene raar gezicht. 'Hoezo, goede hoop?' vraagt Halt. 'Nou ja, Gilan die samen met jou ons gaat lesgeven is nou niet een prettig vooruitzicht,' reageer ik. 'Je was nog zo blij me te zien,' zeg Gilan verontwaardigd in mijn richting. 'Ja, natuurlijk ben ik blij om je te zien. Maar als je samen met Halt gaat lesgeven, kan je je niet gedragen als mijn vriendje en een goede vriend van Will,' leg ik uit. 'Genoeg gediscussieerd, want we hebben nog genoeg te bespreken,' komt Halt tussen ons beide. We knikken over het feit dat hij verder kan gaan en dat doet hij dan ook. 'Als Gilan dan over iets meer dan twee weken weer naar zijn eigen leen moet, blijft het rooster nog precies hetzelfde, alleen is het verschil met dit rooster dat Gilan er niet meer is.' Will en ik kijken elkaar weer eens aan en zuchten dan eens diep. Te veel informatie in één keer op de vroege morgen, denk ik bij mezelf. 'We hebben dus een schema voor jullie gemaakt en die zal ook elke dag hetzelfde zijn. Hebben jullie nog vragen of kunnen we het rooster laten zien?' vraagt Halt. Wills blik verschiet even van raar naar moe en dan weer naar een glimlach en daardoor schiet ik heel hard in de lach. 'WTF ben jij met je gezicht aan het doen, Willie?' vraag ik grinnikend, waarna er een hele harde giechel uit mijn mond ontsnapt. Will wilde net antwoord geven, maar schiet volledig in de lach door mijn harde giechel. Halt en Gilan kijken elkaar vragend aan, maar ze zullen nooit begrijpen waarom Will en ik elke keer weer moeten lachen. Wanneer we gestopt zijn met lachen, zegt Will:' ik had een tintelend gevoel in mijn gezicht en toen dacht ik maar met mijn gezicht rare bekken trekken en nu is het weg.' Ik begin te snikken van het lachen en Will stikt bijna door het lachen. Halt en Gilan kijken ons nu echt heel vreemd aan en dat helpt nou niet echt. Na vijf minuten zijn we eindelijk uitgelachen en ik veeg de tranen van mijn gezicht af. 'Nee hoor, we hebben geen vraag,' zegt Will zo normaal mogelijk. Halt geeft ons maar het rooster en schudt een paar keer zijn hoofd. Volgens mij vraagt hij zich heel vaak af wat hij met ons aanmoet, maar dat vind ik niet zo gek. Will en ik zijn zo gek als een deur en ja, dat verander je niet zomaar. We bekijken het rooster en dan frons ik mijn wenkbrauwen. 'Waarom hebben we twee uur theorie? Heb je dat zolang nodig om een Grijze Jager te worden,' mompel ik. 'Theorie heb je inderdaad nodig om een Grijze Jager te worden. Tijdens de theorie gaan we de dingen zoals Tactische voorbereiding, Kaartlezen, navigatievaardigheden, maar ook geschiedenis en dingen die je over het lichaam moet weten als iemand bijvoorbeeld gewond raakt,' legt Halt uit. 'En dat ga jij ons uitleggen, Halt, dingen over het lichaam?' vraagt Will met een blik die aangeeft dat hij dat liever niet heeft. 'Ja, inderdaad met behulp van Gilan,' antwoord Halt. 'Oh My, dat wordt nog leuk,' zeggen Will en ik tegelijkertijd. 'Morgen gat het pas in toch?' vraag ik voor de zekerheid. Halt en Gilan knikken en Will en ik geven elkaar een hele bekende blik, die Halt ook niet ontgaat. 'Hier op het rooster staat dat we elke zondag vrij hebben in plaats van elke zaterdag, geldt dat dan ook voor vandaag?' vraagt Will nieuwsgierig. 'Oh nee, echt niet, zegt Halt. Teleurgesteld kijken we elkaar aan. Het was te proberen. 'Nou, hup naar buiten, want jullie moeten trainen,' commandeert Halt. Verontwaardigd kijken we hem aan en dan zeg ik:' maar we hebben nog geen hap gegeten.' Halt schudt zijn hoofd en wijst naar buiten en Will en ik beginnen te protesteren. 'Jullie kunnen ook snel eten in plaats van te protesteren,' zegt Gilan wijs. 'Das waar,' mompelen we, waarna de boterham met ei en spek snel naar binnen gewerkt wordt en de koffie met honing erachteraan gegoten wordt. We staan op en pakken onze pijlkoker en boog, voordat we naar buiten vertrekken.

Hoi, hier weer een nieuw herschreven deel. Het spijt me zeer dat het zolang heeft geduurd, maar nu is hij er toch eindelijk. Ik ben heel erg bezig met een nieuw boek over The Marauders (Harry Potter) en probeer ondertussen ook mijn anderen boek (mijn grootste nachtmerrie komt uit) af te schrijven, zonder het af te raffelen. Daarbij moet ik nu ook één middag in de week naar school en heb ik ook nog zoomlessen, maar alles komt goed, maar het zal tot de vakantie dus iets langer duren, voordat de herschreven delen online komen. Elize haar naam ben ik aan het veranderen in Tess, omdat ik niet wil dat in elk boek Elize de hoofdpersoon is. #staysave💖

Xx deslimmenerd ❤️❤️

De Grijze Jager ~ Niet Geschoten Is Altijd Mis (HERSCHREVEN)Where stories live. Discover now