De Grijze Jager ~ Niet Geschoten Is Altijd Mis (HERSCHREVEN)

Hoofdstuk 15 (herschreven)

De volgende ochtend staan we zoals altijd vroeg op. Gilan gaat ons vandaag trainen, maar waarom; ik zou het niet weten. Waarschijnlijk omdat Halt er nog niet is, want die is bij Pauline blijven slapen en nu nog niet terug is. Tijdens het ontbijt lachen we veel en met zijn drieën is het echt super gezellig. 'Blijf je nog langer, Gilan?' vraagt Will. 'Ja, sowieso tot na Tess' verjaardag en waarschijnlijk ook nog tot de bruiloft, omdat die al over twee weken is en het echt onzinnig is om dan nog op en neer te rijden,' antwoord Gilan. Will en ik beginnen te grijnzen en dan zeg ik:' ga je ons dan ook samen met Halt trainen.' Hij knikt lachend en ook Will en ik lachen. Na de afwas gedaan te hebben, besluiten we om te gaan beginnen. Ik voel me echt zo veel beter dan gisteren en de koorts is ook weg. Alleen heb ik nog last van die verdomde hoofdpijn, maar daar heb ik dat gore middeltje voor. 'Laten we beginnen met pijl en boog schieten, daarna messenwerpen, vervolgens ongezien verplaatsen en dan eindigen we met een tactische opdracht oplossen,' vertelt Gil. We knikken en lopen dan als we ons hebben omgekleed naar buiten toe met onze pijlenkoker en boog. We luisteren naar Gilan zijn plan en beginnen dan. Na messenwerpen hebben we heel even een pauze en Halt is ondertussen ook thuisgekomen. Na de korte pauzen gaan we verder met ongezien verplaatsen en Gilan geeft ons geweldige tips, want ja hij is de beste in ongezien verplaatsen van heel het korps. Met ongezien verplaatsen doen we wat oefeningen en dan is het tijd voor de tactische opdracht. Halt en Gilan schotelen ons een situatie voor en wij moeten nu samen proberen om achter de beste tactiek te komen. Gelukkig zijn Will en ik hier goed in en kunnen we geweldig samenwerken, al zeg ik het zelf. Wanneer ze klaar zijn, trekt Will me mee naar buiten en gaan we met het blaadje op het gras zitten. Er ontstaat na een tijdje een hele discussie. 'Laten we nog één keer de opdracht bekijken, want zo komen we dus totaal niet verder,' mompel ik. Will knikt en we beginnen voor de tweede keer te lezen. 'Een bende rovers van vijftig man heeft in het bos een kamp opgeslagen. Jullie zijn met zijn tienen. Hoe gaan jullie te werk?' 'Nou, we zijn het erover eens om eerst twee mensen twee dagen achter elkaar te laten spioneren om het kamp, right?' Will kijkt me aan en ik knik. 'Daarna sowieso meer mensen halen, want met zijn tienen gaat het niet lukken,' zeg ik. 'Nou ja, als je tien Grijze Jagers had wel,' zegt Will lachend. 'Das waar,' reageer ik ook lachend. Zo gaan we verder en uiteindelijk hebben we een heel plan en zijn we het erover eens, dat het een geweldig plan is. 'Laten we het aan Gilan en Halt gaan voorleggen,' zeg ik. Will knikt en samen staan we op. Binnen vertellen we ons idee en als we klaar zijn, kijken we ze vragend aan. 'Dit is echt goed bedacht,' antwoord Gilan. Halt knikt alleen, maar voor ons is dat voldoende. Het is al laat in de middag en voor vandaag krijgen we voor de rest vrij. 'Laten we even een rondje rijden,' stelt Will voor. Ik knik en na de toestemming van Halt lopen we naar de stallen. Gilan moest naar de baron toe, dus die is er niet. Allebei zadelen we de paarden op en dan rijden we het bos in. Op een bepaald punt laten we de paarden grazen en gaan we samen tegen een boom aanzitten. 'En al zin in je verjaardag over twee dagen?' vraagt Will. Ik knik en zeg dan:' ja, eindelijk zeventien, ik kan niet wachten.' Will grinnikt en zo praten we over allerlei dingen. 'Kijk jij er naar uit om te slagen voor onze laatste examens?' vraag ik na een tijdje. Will lijkt te denken en zegt dan:' ja en nee. Aan de ene kant lijkt me het geweldig om een Grijze Jager in actieve dienst te zijn, want daar train je vijf jaar heel hard voor, maar aan de andere kant heb ik heel weinig zin om Redmont, Halt en jou te verlaten.' 'Jup, ik heb precies hetzelfde,' zeg ik. 'Maar zoals je gisteren al zei; wij blijven altijd een team, dus dat komt wel goed.' We geven elkaar een knuffel en blijven dan nog even zwijgend zitten. 'Laten we naar huis gaan, want ik wil koffie,' zeg ik. Will mompelt hetzelfde en dan staan we tegelijkertijd op. Als een speer rijden we terug naar huis en daar zadelen we Trek en Bumper af en verzorgen we ze. Na ze nog een appel gegeven te hebben, lopen we naar binnen, waar we Halt en Gilan aan de eettafel treffen. De geur van koffie is goed te ruiken en na een goede bak koffie, beginnen Will en ik aan het avondeten. Wanneer het klaar is, gaan we aan tafel zitten en beginnen we met eten. Zonder dat ik het besef, stel ik een vraag. 'Halt, hebben jij en Pauline wel eens aan kinderen gedacht?' Vragend kijkt hij me aan en dan gaan ik door. 'Jullie zijn beide nog niet zo oud, dus het is nog mogelijk.' 'Waar komt die vraag opeens vandaan,' krijg ik als antwoord terug. 'Gewoon, het schoot me te binnen, maar ik wil graag antwoord,' mompel ik. Met twee opgetrokken wenkbrauwen kijkt hij me aan, maar hij besluit toch om antwoord te geven. 'Nou ja, we hebben er wel aan gedacht, maar we weten niet of het echt een goed idee is,' antwoord hij. 'Hoe bedoel je?' mengt Gilan zich in het gesprek. 'We zijn vaak op missie en die zijn meestal ook niet ongevaarlijk en er bestaat dus ook een kans dat we doodgaan,' gaat Halt verder. 'Daar zit een kern van waarheid in,' reageert Will. Zo gaan we nog even door over het onderwerp tot Halt vraagt:' wie gaat de afwas doen?' 'Uhh jij, want wij hebben het gisteren al gedaan,' antwoord Will. Halt zucht heel diep, maar staat toch op. 'Jullie hebben geen greintje respect voor jullie mentor,' mompelt hij hoofdschuddend. 'Halt, jij hebt altijd gezegd en er bij ons ingeprent dat je respect zelf moet verdienen en niet zomaar krijgt,' antwoord ik onschuldig. Hij geeft ons een moordende blik en Gilan, Will en ik gaan stuk. Halt blijft ons moordend aankijken, maar begint toch uiteindelijk met de afwas.

Hoi, hier een nieuw herschreven deel. Sorry dat ik me niet echt aan de afspraak heb gehouden en dat hij zo laat pas online komt. Ik was het gewoon helemaal vergeten, maar ik beloof dat de volgende snel komt. We komen steeds dichter bij het punt, dat ik weer nieuwe hoofdstukken kan gaan bedenken en ik moet eerlijk bekennen dat ik er erg zin in heb om dat te gaan schrijven. Herschrijven vind ik best wel lastig, omdat ik toch meestal de kern van het hoofdstuk wil behouden, maar het hoofdstuk toch veel beter wil schrijven en meestal moet ik toch nieuwe dingen bedenken die niet in de hoofdstukken gebeurd zijn. Hopelijk vinden jullie het nog leuk. Laat lekker een reactie achter en stem als je het weer een leuk hoofdstuk vond. Vanaf aankomende week moet ik elke dinsdagmiddag van 13:45 t/m 16:00 naar school voor drie lessen en ik heb er dus totaal geen zin in. Natuurlijk wel om een deel van mijn klasgenoten en vriendinnen weer te zien, maar niet in de lessen. 's Ochtends hebben we ook gewoon nog zoomles echt zo vervelend. Moeten jullie ook weer naar school vanaf aankomende week? Veel succes alvast!! #staysave💖

Xx deslimmenerd ❤️❤️