twenty eight
Karylle almost jumped in shock when she heard the loud ringtone coming from her phone under the pillow she was using. Kamumulat pa lang ng mga mata ay walang pag-aalinlangan niyang dinecline ang call at pinatay ang telepono. It's already her 25th time declining the calls she's been receiving since yesterday. Tila wala siyang pakealam sa mga taong tumatawag at nag-aalala sa kaniya. Most of the calls she received was from her second mother, Nanay Rose. She felt guilty for not sending her even a single message saying she's okay, pero ito ang kailangan niya. Ito ang gusto niya.
She wants to be free.
Hawak ang sentido, inilibot ni Karylle ang mga mata sa kabuuan ng kwarto kung nasaan siya. Her brows furrowed nang maalala na hindi nga pala siya umuwi kagabi upang samahan ang anak na hindi makatulog dahil wala ang ama nito sa tabi niya. She looked for Snow inside the room but she couldn't find the kid.
Mabilis na napalingon si Karylle nang marinig ang pagbukas ng bathroom. Her eyes widen upon seeing Vice only in his white terrycloth bathrobe. Nakita ng binata kung paano bumuka ang mga labi ni Karylle nang makita siya nito, ngunit wala siyang sinabi na kahit anong salita. Nagdire-diretso lamang siya sa paglalakad patungo sa closet hanggang sa malagpasan niya si Karylle.
"U-umuwi ka pala kagabi," nauutal na sabi ni Karylle.
She wasn't really expecting na uuwi si Vice kaya't malakas ang loob niyang samahan ang bata sa pagtulog. Nabanggit kasi ni Nanay Rosario na nasa Nueva Ecija nga si Vice for their shooting at malamang ay late na silang magpa-pack up. Dahil nga masyadong malayo ang byahe ay ipinagpalagay na nilang umaga na itong makakauwi. She even planned to just wake up early upang hindi na siya nito maabutan doon.
"Hindi sanay si Snow matulog nang wala ako kaya umuwi ako." he answered, plainly.
"I-I see. H-hinahanap ka nga niya kagabi. She almost cried, pero nagawa naman namin ng paraan ni Nanay-- mo. S-she loves stories pala no? Akala ko 'yung ibang bata lang," mababakas ang hiya sa mga gestures ni Karylle. Kinamot nito ang batok, at hindi magawang tignan si Vice.
"Terrence used to read her stories nung nasa Canada pa kami. Nasanay lang siguro," he answered.
Somehow, masaya narin si Karylle na sinasagot ni Vice lahat ng sinasabi niya ngunit hindi maikakaila na hindi ito 'yung kaibigan niya. He never used to talked to her like this.
"S-sorry pala ha? Hindi na kita natanong kung pwede ba akong magstay dito with Snow." paghingi ng paumanhin ni Karylle.
Once makuha ni Vice ang damit na kailangan ay saglit lang niyang tinignan si Karylle. He put his clothes on the bed at mas inunang ayusan ang sarili.
"What did you do yesterday? Archie told me na lumabas kayo ni Snow,"
Hindi alam ni Karylle kung galit ba si Vice dahil sa paglabas nila ng anak. Hindi niya mabasa ang emosyon at ang tono ng pananalita nito. Dahil dito ay mas lalo siyang natatakot magsalita.
"S-sorry."
"Karylle, I don't need your sorry. I was just asking kung anong ginawa niyo ng anak ko,"
