Η Περίπλοκη Ζωή μου

Παρτι ανιμαλ εγκεν..

Κυριακή πρωί λοιπόν σήμερα.Οι κυριακές συνήθως δεν μαρέσουν γιατί αναγκάζεσαι να διαβάσεις όλα αυτά που προφανώς δεν διάβασες το Σάββατο και να κοιμηθείς νωρίς για να δείχνεις τέλεια στο σχολείο την επόμενη ημέρα.Μιας και το προηγούμενο διήμερο μου ήταν τόσο συναρπαστικό πέρασα όλο το πρωινό μου διαβάζοντας και στην συνέχεια απλώς εκτονώθηκα στο φαγητό μιας και αφού γύρισε η μητέρα μου παρέα  με τον Τζον ,μαζί με κινέζικο.Ο καιρός δεν είχε καλυτερεύσει ιδιαίτερα και οι ειδήσεις όλη μέρα έδειχναν τα καιρικά φαινόμενα να χειροτερεύουν.Στην άλλη άκρη του δωματίου μου ακούστηκε ο χαρακτηριστικός ήχος ενός μηνύματος και έτρεξα για να δω από ποιον είναι.
*Παίδες αύριο κλειστά τα σχολεία λόγο καιρού οπότε αυτό ένα πράγμα σημαίνει,ΠΑΡΤΙΙΙΙΙ σπίτι μου στης 8.Φέρτε ποτά μάγκες και διαδώστε το*
Πιστέψτε με δεν είχα καμιά όρεξη να πάω στο κωλοπάρτι,άνετα προτιμούσα να κάτσω σπίτι μου και να δω την σειρά μου κουκουλωμένη ανάμεσα σε 100 παπλώματα αλλά ήξερα ήδη από πριν το αναμενόμενο μήνυμα που θα μου ερχόταν.
*ΜΠΛΕΡ ΜΠΛΕΡ ΜΠΛΕΡ …ΕΧΕΙ ΠΑΡΤΙΙΙΙ!!ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ ΠΑΜΕ,ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩΩΩΩΩΩ* Ήμουν τόσο σίγουρη γιαυτό το μήνυμα.Η Κρίστεν λατρεύει τα πάρτι και όποτε γίνεται ένα δεν χάνει την ευκαιρία της να κουβαλήσει μαζί της εμένα και την Έλλα.
*Μπλερ δεν το πιστεύω ότι το λέω εγώ αυτό ,αλλά πιστεύω ότι πρέπει να πας.Δεν έχεις βγει καθόλου απτο σπίτι και αυτό θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα,άσε που το πάρτι το διοργανώνει ο Μαικλ οπότε θάναι όλοι οι φίλοι μας εκεί*
*Καλά.8 να είστε απέξω* Μόνο αυτό απάντησα,πέταξα το κινητό μου στο πάτωμα έπεσα πίσω με δύναμη στο κρεβάτι μου,πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι μου και ούριαξα.Η πόρτα του δωματίου άνοιξε και ξεπρόβαλλε το κεφάλι της μητέρας μου
-Παιδί μου δαιμονίστηκες? Τι έγινε? Είπε όλο απορία και έκατσε δίπλα μου
-Με έχουν καλέσει σε ένα πάρτι επειδή αύριο δεν θα έχουμε σχολείο αλλά βαριέμαι να πάω
-Αχ δεν είσαι κόρη μου δεν εξηγήται αλλιώς.Εγώ στην ηλικία σου μόνο όταν με έδεναν έμενα μέσα και συ προτιμάς να δεις σειρές απτο να βγείς?Κάτι έκανα λάθος,ίσως να πήρα και λάθος παιδί απτο μαιευτήριο έλεγε η μητέρα μου σχεδόν ψιθυριστά σε στυλ μονολόγου για να γίνει πιο δραματική
-Καλά καλά κατάλαβα.Θες να με διώξεις για να μείνεις μόνη στο  σπίτι με τον Τζον αλλά δεν πειράζει δεν μαρέσει να κρατάω φανάρι οπότε θα φύγω είπα και την έδιωξα απτο δωμάτιο.Βάφτηκα στα γρήγορα,έβαλα ένα μαύρο τζιν με μία μαύρη κοντή μπλουζα,με ένα μεγάλο ασημί κολιέ,από πάνω τα συνδίασα με μια πλεκτή ζακέτα και φόρεσα κάτι μαύρα μποτάκια με τρουξ.
Άνοιξα την εξώπορτα και αμέσως είδα τα κορίτσια στο αμάξι της Έλλα.Ήταν και οι δύο πανέμορφες,είχαν στο φουλ την μουσική και παρά τον κρύο αέρα ανοιχτά όλα τα παράθυρα σαν τα ποζέρικα αγόρια.Με χαιρέτησαν και οι δυο με κάτι τεράστια χαμόγελα και στην συνέχεια οδηγηθήκαμε προς το πάρτι.Την πόρτα άνοιξε ο Μαικλ (ο γκει κολλητός μας)