Η Περίπλοκη Ζωή μου

Είμαστε φίλοι..σωστα?

Οι τύψεις δεν έλεγαν να φύγουν απτό κεφάλι μου και όλο το βράδυ στριφογύριζα στο κρεβάτι μου προσπαθώντας να κάνω τις σκέψεις μου να σκάσουν.Είχα απατήσει τον Νταν μέσα στα νεύρα μου και δεν ξέρω πως θα τον αντίκριζα την επόμενη ημέρα.Το πρωί αποφάσισα να πω στην μητέρα μου ότι είμαι αρρώστη έτσι ώστε να μην πάω στο σχολείο και αυτό δεν ήταν τελείως ψέμα,ένοιωθα χάλια και φαινόμουν χάλια επίσης.Το τηλέφωνο μου είχε γεμίσει με αναπάντητες απτα κορίτσια,τον Νταν και τον Νειτ.Λογικό νομίζω την μια ήμουν καλά και την επόμενη εξαφανίστηκα από προσώπου γης.Πήρα την απόφαση να σηκωθώ απτο κρεβάτι μου αργά το απόγευμα και κατέβηκα στην κουζίνα για να μαγειρέψω κάτι γρήγορα.Για καλή μου τύχη όλοι έλειπαν οπότε γέμισα όλα τα δωμάτιου του σπιτιού με μουσική και ξεκίνησα να χορεύω σε όλους τους χώρους του σπιτιού ενώ φτιάχνονταν το φαγητό μου.
Ντιν Ντον!....Ντιν Ντον!
-Πως γίνεται κάθε φορά να ξεχνάς τα κλειδιά σου φώναξα ενώ άνοιγα την πόρτα
-Αν μου δώσεις κλειδιά ίσως την επόμενη φορά καταφέρω να μπω από μόνος μου απάντησε ο Νειτ που καθόταν έξω από την πόρτα,φορούσε ένα ολόμαυρο συνολάκι (όπως πάντα) και το μόνο που ξεχώριζε μέσα στο σκοτάδι ήταν ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι του.Έδωσα όλη μου την προσοχή  σε αυτό έτσι ώστε να μην αναγκάζομαι να τον κοιτάζω στα μάτια.
-Τι κάνεις εδώ Νειτ? Τον ρώτησα την ώρα που έπιανα την πόρτα έτσι ώστε να μπορέσω να την κλείσω γρήγορα αν χρειαστεί.
-Ήρθα να δω τι κάνεις.Χθες δεν ήσουν καλά και ξέρω ότι αυτό που έγινε δεν παίζει να βοήθησε την κατάσταση στο μυαλό σου όπως συνέβη και με το δικό μου.Δεν θα σε πιέσω να συζητήσουμε αν δεν θες ή μπορούμε να μιλήσουμε για άκυρα πράγματα, μου φτάνει μόνο να ξέρω πως είσαι καλά.Ήταν πολύ γλυκός μαζί μου και δεν ήξερα πώς να αντιδράσω.Οι φωνούλες μέσα μου απτην μία ούριαζαν να του πω να φύγει και να πάρω τηλέφωνο το αγόρι μου για να συζητήσουμε τα χθεσινά ,ενώ απτην άλλη μου ψιθύριζαν να του πω να μπεί μέσα και να περάσω χρόνο μαζί του.Τελικά δεν του απάντησα,απλώς γύρισα και περπάτησα προς την κουζίνα αφήνοντας την πόρτα πίσω μου ανοιχτή.Αυτός μπήκε μέσα,έκατσε στον πάγκο απέναντι μου και άφησε το λουλούδι πάνω του.
-Οι πηγές μου με ενημέρωσαν ότι σαρέσουν τα τριαντάφυλλα,λίγο κλισέ θα πω αλλά αν είναι να νιώσεις καλύτερα…είπε ειρωνικά και γύρισε τα μάτια του
-Ειι κλισέ είναι η μάπα σου είπα ενώ πήρα στα χέρια του το τριαντάφυλλο και αφού το μύρισα το τοποθέτησα μέσα σε ένα ποτήρι με νερό.
-Ώριμο είπε αυτός και γέλασε ταυτόχρονα με μένα
-Λοιπόν,ποπ κορν με βούτυρο ή χωρίς ρώτησα και έστρεψα την προσοχή μου πάλι σε αυτόν
-Οκευ κατάλαβα χρησιμοποιείς την τεχνική δεν θα το συζητήσουμε και το σέβομαι,με βούτυρο προφανώς απάντησε και στην συνέχεια μου έκλεισε το μάτι.Μεταφερθήκαμε στον καναπέ και βάλαμε ένα θρίλερ στην τηλεόραση.Αναμενόμενο όπως ήταν δεν το είδαμε κανονικά αφού κάθε τρεις και λίγο σχολιάζαμε τα πάντα.