Sassandra And Colin

4

"Tamam Arthur, anladım."

"Demek istediğim... Kaçtın ve neler olduğunu bile bilmiyorum. Geceyi nerede geçirdin?"

Ona anlatmak zorunda olduğumu biliyordum. Şu an bir yalan veya bahane üretemeyecek kadar yorgun olduğumu bildiğim gibi. Beynim çalışmıyordu o yüzden gerçeği tüm çıplaklığıyla söyleyecektim.

"Phill'de kaldım." dedim fısıldayarak. Suratına bakmadığım için tepkisini göremiyordum.

"Ne demek Phill'de kaldım? Ne zamandır arkadaşınız?"

"Değiliz."

"Değilsiniz?"

"Soru sormayı bırakırsan anlatacağım."

Verdiği tepkide haksız değildi çünkü söz konusu Phill'di.

 Phill.

 Onunla arkadaş olmam, bir zürafanın evcil hayvanım olmasına denkti.

"Sassandra çok ısrar etti. Aslında kabul etmeyecektim ama söz vermiştim, üstelik..."

"Ne? Sen az önce Sassandra mı dedin? Okula yeni gelen Sassandra Green? Babası Afrika'da aslanlarla dövüşen Sassandra sana ne diye  ısrar etti acaba?" Babasının öyle bir şey yapmadığını söylemek istedim ama şimdi sırası değildi, dudağımı ısırdım. Gözlerime hem alayla hem de korkuyla bakarken gülme isteğimi zorla bastırdım. Bir gerilim filminde gibi hareket ediyordu.

"Biz uyuşturucu aldık."

 Gözleri kocaman oldu ve ağzı aralandı. Devam ettim. "Saçma geldiğini biliyorum ama her şey bir anda gelişti."

"Şaka yapıyorsun?"

İnanmakta zorlanıyordu, ben de öyle.

"Yapmıyorum."

"Uyuşturucu kullandın." dedi emin olmaya çalışırcasına.

Kafamı salladım.

"Phill'den aldın."

Tekrar kafamı salladım.

"Sassandra denen yeni kızla beraber."

Kafamı salladım ama hemen ekleme yaptım. "Sadece biz yoktuk. Phill, Kevin-" Kafama gelen yastıkla susmak zorunda kaldım.

"Apltal mısın sen Colin? Sana inanamıyorum! Biraz sosyalleş ve eğlen derken kesinlikle bundan bahsetmiyordum!" Sinirli miydi yoksa sadece şaşkınlıktan gelen tepkiler miydi bu bilmiyorum. Onsuz yaptığım için bile olabilirdi, kestiremiyordum bu yüzden sessiz kalmaya devam ettim.

"Üstelik Sassandra'yla ne zaman samimi oldun sen? Phill'e bu bok için ne kadar ödediniz? Bağımlı olursan ne olacak? Bunları hiç düşündün mü?"

Bugün çok uzun bir gün olacaktı...

***

Arthur'a uzun uzun olanları -liste olayı hariç- anlattım. Sassandra'nın yan komşumuz olduğunu, Phill'e Sassandra sayesinde herhangi bir şey ödemediğimizi ve bir daha asla böyle bir şey yapmayacağım için bağımlı olmayacağımı... Ve evet, bütün bunlar çok uzun sürdü. Ama en sonunda evime gidiyordum.

Arthur'lardan çıktığım gibi evin yolunu tuttum. Garipti ama evimi özlemiştim. Hafta sonu olmasının tadına varmaya çalıştım her şeyi unutup kulaklığımı taktım ve Lisswood'un zehirli havasını içime çektim. Burası benim hapishanemdi. Ne günah işlemiştim, bilmiyorum. Sadece geceler canımı yakıyordu, gündüzleri ise doğan güneş beni kör ediyordu. Bana acı çektiriyordu ama aynı zamanda güvendiğim tek şey buydu. Burada güvendeydim, bu acı tanıdıktı. Kapana kısılmıştım, mutlu değildim ama güvendeydim.