ဦးထုပ္ကို ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားရင္း
Entထဲကို ခပ္သြက္သြက္ဝင္လာတဲ့သူတစ္ဦး....."ya!!!!!!! "
က်ယ္ေလာင္စြာထြက္လာတဲ့အသံကိုၾကားလိုက္ေတာ့ ပါးခ်ိဳင့္နက္နက္တို႔ေပၚေအာင္ျပံဳးလိုက္မိတယ္Baekhyunေလးဟာ လူကိုမျမင္ရေသးဘူး
ေအာ္သံအရင္ၾကားေနရတယ္ခဏၾကာေတာ့ ေ႐ွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ထြက္
လာၾကတဲ့ အဖြဲ႔သားေတြ ...စကားတစ္ေျပာေျပာနဲ႔ေလ်ွာက္လာတဲ့
Baekhyunနဲ႔ Chenရယ္ Chanyeolရယ္ ေဘးက
ၿငိမ္ျငိမ္ေလးေလ်ွာက္လာတဲ့Minseok hyungရယ္ ...က်န္တဲ့သူေတြကိုေတာ့ မေတြ႔ရ...Yixingဦးထုပ္ကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့
"Lay Hyung! "
Yixingကို အရင္ျမင္သြားပံုရတဲ့ Chanyeolက ေျပာေတာ့
Yixingဆီေလ်ွာက္လာၾကတယ္"မေတြ႔ရတာေတာင္ၾကာေနၿပီ
ေနေကာင္းၾကတယ္မဟုတ္လား "
Yixingက ျပံဳးကာ ႏႈတ္ဆက္သည္အင္း....ကိုယ့္ရဲ႕ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့scheduleေတြေၾကာင့္ memberေတြနဲ႔ မေတြ႔ျဖစ္...
Koreaကိုလာျဖစ္ရင္ေတာင္ ကိုယ္စီမအားတဲ့ scheduleေတြေၾကာင့္ မဆံုျဖစ္ၾကတာကမ်ားသည္အခုေတာင္ ခဏေလးရတဲ့အခ်ိန္ကို Yixingက memberေတြကို သတိရ၍ ဝင္လာျခင္း..
"ေကာင္းတာေပါ့ အခု Hyungဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ေနမွာလဲ ဟင္ တစ္ေန႔လံုးလား"
Baekhyunရဲ႕ အေမးကို Yixingေခါင္းခါလိုက္ရင္း
"ဟင့္အင္း ေန႔လည္ေလာက္ဆို ျပန္ရမွာ
ခဏပဲ "Yixingအားနာစြာ ဆက္မေျပာႏိုင္ေတာ့
"ကဲပါ အခုေတြ႔ေနရၿပီပဲဟာ အထဲဝင္သြား
Junmyeonတို႔႐ွိတယ္ အခုHyungတို႔က
Breakမို႔လို႔ မုန္႔ေတြ ထြက္ဝယ္ၾကတာ
Yixingအတြက္ပါ ဝယ္လာခဲ့မယ္ ေစာင့္ေနေနာ္ "Minseok hyungက ျပံဳးရႊင္ၿပီး ဝင္ေျပာမွ
Yixingမ်က္ႏွာေလး ျပန္လန္းလာကာ
ျပံဳးရင္း ေခါင္းညိမ့္ကာ dance practice အခန္းထဲကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္
YOU ARE READING
More Than
Fanfictionကိုယ္တို႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ခ်စ္ၾကတယ္.... ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း....ဝမ္းနည္းျခင္း... ျမတ္ႏိုးျခင္း...ရယူလိုျခင္း... ေပးဆပ္ျခင္း....မ်ွေဝျခင္း... တစ္ယူသန္ျခင္း...သဝန္တိုျခင္း... နားလည္ျခင္း ...စတဲ့.... လူသားဆန္တဲ့ ခ်စ္ျခင္...