Aşk'ı kıyamet

47. Pişmanım!

İyi okumalar :)

Leyla eli ayağı titreyerek salona döndüğünde, kimse yoktu bir kaç saniye sonra Yusuf bey ve Hakan'da geldiler. Yusuf bey Hakan'a dönüp heyecanla konuştu.

"Ben Gülizar'a söyleyeyim, hemen gidelim" Yusuf bey gittikten sonra Hakan Leyla'ya anlatmak için döndüğünde halini görünce korkuyla gitti yanına.

"Leyla iyi misin sen?"

"De... değilim, benim hemen İstanbul'a gitmem lazım"

"Kötü bir haber mi aldın?" Leyla tam ağzını açmış doğruyu söyleyecekti ki son anda vaz geçti.

"Ya şey... arkadaşımla konuştum çok kötüydü. Benim bir an önce onun yanına gitmem lazım" 

"Hay Allah ya, nasıl bir gün bu?"

"Niye ne oldu ki"

"Ben de kötü bir haber aldım ama asıl Yusuf baba... Deniz hastanedeymiş, durumu kötüymüş"

İki saat önce

"Bin artık şu arabaya bin!"

"Bırak beni Cem, bırak!"

"Üzgünüm bebeğim ama bunu sen istedin, şimdi uslu durma zamanı" Cem Deniz'i bayılttıktan sonra kendisi de şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırdığı anda kapısının açılmasıyla neye uğradığını şaşırdı.

"O kızı hemen indiriyorsun aşağıya!" Cem sinirle çıktı arabadan, ve diğer kapıya doğru giden adamı son anda kolundan tutup durdurdu.

"Sen kimsin kardeşim! O kız benim sevgilim sana ne oluyor?"

"Madem sevgilin niye zorla tıkıştırdın kızı arabaya" Dedikten sonra çevik bir hareketle kurtuldu genç adam. Deniz'i arabadan çıkarmak için gidiyordu ki, sağ boşluğunda hissettiği keskin acıyla yere yığılacakken Cem onu son anda tuttu. Tam arabanın bagaj kısmında olan bu olayı kimse fark etmemişti. Cem bagajı açıp kollarına yığılan adamı oraya kapattı. Sonra sinirle yüzünü ovalayıp etrafına baktı. Herkes kendi halindeydi neyse ki.

Şehir dışında önceden ayarladığı evin önünde durduğunda Deniz'de kendine geliyordu. Deniz bir yanında ki adama, birde etrafına baktığında korkuyla sordu.

"Ne... nereye... geldik?" Cem elini Deniz'in yanağına koyup cevap verdi.

"Aşk yuvamıza sevgilim... aşk yuvamıza" Cem arabadan inip Deniz'i  kucağına aldı. Eve girdikten sonra oradaki koltuğa yatırdı ve evden ip alıp bagajdaki adamın ellerini ve ayaklarını bağladı. Deniz'le işi bittiğinde bu adamı bir köşeye atıp kurtulacaktı. Yeniden eve girdiğinde Deniz'in iyice ayılmış ve korkulu gözlerle kendisine bakıyordu.

"Biz niye buraya geldik Cem!"  

"Uyandın mı benim güzel sevgilim?"

"Ben senin sevgilin filan değilim! Buraya neden geldik!?"

"Konuşacaktık ya sevgilim" Deniz Cem'in lakayt bir tonda söylediklerine iyice sinirlenmişti.

"Beni hemen buradan götürüyorsun Cem! Seninle konuşacak hiç bir şeyimiz kalmadı!" Cem sinirle kapıya doğru giden kızı kolundan tutup sürüklemeye başladı. Deniz karşı koymaya çalışsa da gücü yetmiyordu. Yeni bir odaya girdiklerinde oradaki yatağın üzerine savurdu Deniz'i Cem.

"Şimdi uslu bir kız olursan hiç canın yanmaz, güzel kız" Deniz korkuyla anında kalktı yattığı yerden ve kaçmak istedi ama yine Cem tarafından engellendi.

"Bırak beni pislik bırak" Cem alayla baktı gözlerine

"Üzgünüm sevgilim güzellikle olmadı, e o zaman zorla olur "