"นายพอลุกไหวมั้ย? เดี๋ยวชั้นจะพยุงนายไว้นะ แล้วขึ้นไปนั่งบนเตียง ชั้นจะประคบเย็นให้" ร่างบางพูดจบ ก็ค่อยๆพยุงร่างสูงมานั่งที่เตียง และจัดให้เขานอนพิงหัวเตียง และเหยียดเท้ายาวไปทางปลายเตียง แล้วเจ้าตัวก็ออกไปจากห้อง
ไม่นานคนตัวเล็กก็กลับมาพร้อมกับห่อเจลสีฟ้า และกล่องปฐมพยาบาลในมือ ร่างเล็กเดินเข้ามานั่งพร้อมกับยกเท้าจองกุกอย่างเบามือ มาพาดไว้บนหน้าตักของตัวเอง
คนตัวโตเอาแต่จ้องมองการกระทำของร่างเล็กนั้น ดูอ่อนโยน ดูเอาใจใส่มากๆ ท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของคนตัวเล็ก ทำให้จองกุกหลุดยิ้มออกมาอย่างลืมตัว
"นายทำยังไงอ่ะ ตู้ถึงได้ล้มทับข้อเท้านายแบบนั้น ?" จีมินเอ่ยถามขึ้น
"อ๋อ พอดีผมแค่อยากย้ายมุมชั้นวางหนังสือน่ะ ผิดท่าไปหน่อย มันเลยล้มมาทับขา"Jk
"ดีนะ พรุ่งนี้ไม่มีงานที่ไหน ชั้นประคบให้แล้ว เดี๋ยวถ้ายังไม่ดีขึ้น พรุ่งนี้ชั้นจะพานายไปหาหมอนะ" เมื่อร่างบางพูดจบ ก็ทำท่าจะลุกขึ้น แต่ถูกมือหนาจับรั้งที่ข้อมือเอาไว้"วันนี้พี่เอานมมาให้ผมรึป่าว ผมอยากดื่มนมอ่ะ"Jk
"อ้อ เอามาสิ เดี๋ยวชั้นเอาเข้ามาให้นะ" Jm
เมื่อพูดจบจีมินก็รีบเดินมาหยิบนมให้เขา ดีนะที่มันยังพออุ่นๆอยู่ เสร็จแล้วก็เดินกลับเข้าไปให้ห้องของคนตัวโต"อ่ะ รับไปสิ" ร่างบางกล่าวพร้อมยื่นแก้วนมให้จองกุก
เมื่อร่างสูงรับแก้วนมมาจากคนตัวเล็ก ก็กระดกนมในแก้วรวดเดียวหมด //กินไวเป็นบ้า//จีมินเห็นคนตัวโตกินนมหมดแล้ว ก็แอบหลุดยิ้มออกมา ก็เจ้าเด็กตัวโตนี่สิ ทำตัวอย่างกับเด็ก3ขวบ ดื่มนมเลอะขอบปากไปหมด
"นายนี่นะ โตซะเปล่า เห้อ~"
คนตัวเล็กค่อยๆ เดินเข้าไปใกล้จองกุกที่นั่งพิงหัวเตียงอยู่ จากนั้นค่อยๆยกมือเล็กๆของเขา ใช้นิ้วโป้งเช็ดคราบนมที่ขอบปากบนของร่างสูงไปมา ทำเอาจองกุกถึงกับอึ้งไปเล็กน้อย พร้อมกับลอบกลืนน้ำลายลงคอ ก็หน้าคุณเมเนเจอร์จีมินอยู่ใกล้เขาอีกแล้วร่างหนาจ้องมองริมฝีปากอวบอิ่มของคนตรงหน้าตาไม่กระพริบ ทำไมถึงน่าสัมผัสแบบนี้นะ จองกุกคิดไปพลางยกมือขึ้นมา และใช้นิ้วโป้งเกลี่ยไปมาที่ริมฝีปากล่างของคนตัวเล็กอย่างเบามือ ....//มันช่างให้สัมผัสที่นุ่มนวลจริงๆด้วย ริมฝีปากพี่เขา กำลังทำให้ใจผมสั่นๆแล้วนะ ^.^
ส่วนคนตัวเล็กก็แอบตกใจเล็กน้อย และยังงงๆกับการกระทำของคนตัวโตอยู่แบบนั้น
"ปากชั้นไม่ได้เลอะนมซะหน่อย นายจะเช็ดปากให้ชั้นทำไม?" ร่างบางเอียงคอเอ่ยทักขึ้น ทำให้คนตัวสูงได้สติ และละมือออกจากริมฝีปากของคนตัวเล็กทันที จองกุกไม่ได้พูดอะไรออกมาทั้งนั้น แถมยังแอบทำหน้าเซงๆอีกด้วยจีมินก็เลยเก็บแก้วนมพร้อมกับกำลังเดินออกจากห้องของคนตัวโต
"ถ้าพี่ไม่ใช่หลานประธานค่าย พี่อย่าหวังจะได้เข้าใกล้ผมแบบนี้เลย ....อ้อ และถ้าเป็นไปได้ ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน ก็อย่าคิดจะเข้ามาหาผมในห้องนะครับ เพราะว่าผมไม่รับรองความปลอดภัย"คำพูดร้ายๆกวนๆ ถูกพ่นออกมาจากปากเขาอีกแล้ว ไอคนปากร้าย เอาแต่ใจ ทำคุณบูชาโทษชัดๆ //จีมินคิด//
หลังจากคนตัวเล็กเดินออกไปแล้ว จองกุกถึงกับยกมือขึ้นมาขยี้ผมตัวเอง แรงๆ ...เห้อ ทำไมนะ เห็นคนตัวเล็กทีไร เขาก็อยากจะพูดจาร้ายๆกวนๆใส่อยู่เรื่อย อยากเห็นหน้ายู่ยี่ของคนตัวเล็กเวลาเหนื่อยใจกับผม แต่ที่ผมบอกพี่เขาว่าไม่รับรองความปลอดภัยอ่ะ ก็เพราะว่าห้องผมมันมีคนอันตรายอยู่ไงล่ะครับ ถ้าเมื่อกี้ไม่ติดว่าขาเจ็บ พี่เมเนคงไม่ได้เดินออกจากห้องไปดีๆแน่!!!
Himawari Talk
"อร๊ายยย เจ้าตุ่ย แกนี่มันร้ายจริงๆนะ ว่าแต่ปากจีมจะนุ่มนิ่มแค่ไหนกันนะ"อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจ หรือติชมกันได้นะคะ
**ฝากแท็ก #MyManager ให้ด้วยนะคะ**❤️
YOU ARE READING
My Manager รักร้ายๆนายผู้จัดการ [Kookmin x JinV]
Fanfictionนักร้องซุปเปอร์สตาร์คนดัง กับผู้จัดการส่วนตัวคนใหม่ JK "อย่างพี่เนี้ยนะ จะมาดูแลผมได้ กลับไปดูแลตัวเองก่อนมั้ยครับ" JM "อย่างผมเนี้ยแหล่ะ ที่จะดูแลคุณไปตลอด คุณจอนจองกุก"
My Manager 4
Start from the beginning