Lashton Academy: School of Vampires

#2: I'm not...

#2: I’m not…

“The Vice President of this school just killed a Student because of hunger.”

“The Vice President of this school just killed a Student because of hunger.”

“The Vice President of this school just killed a Student because of hunger.”

Paulit-ulit kong naririnig ang mga sinabi sa akin ni Jasper Anders. Kinilabutan ako, hindi sa unang pag kakataon, pero ngayon, natatakot na ako. Killed?

“What?!” Napa-baling ang atensyon ko sa isang babae. Parehas kami ng suot na school uniform pero according sa neck tie niya, isang 3rd year high school student siya. Kaharap niya si Jasper Anders at habang nag uusap sila sa gilid ng silid, may napansin ako.

Dahil doon, hindi ko na napigilang mag tanong pa. “Mag…Mag kapatid ba kayo?”

Parehas silang napa tingin, nagulat ang babae sa tanong ko. Naka upo lamang ako sa hindi kalakihang couch pero ang mas nakapag-tataka, pinasok ko ang Boy’s dormitory at hindi ko aakalaing ganito ang dorm nila. Napaka-ganda ng lugar na ito, may sariling living room, kitchen at nasilip ko din ang ilang mga kwarto kanina. Modern na modern hindi tulad ng dorm ng mga babae—maliliit ang kwarto, at ganun din ang living room at kitchen namin.

Tinitigan ako ng babae at doon ko na sinamantala ang pag suri ng itsura niya. Parehas sila ni Jasper Anders ng mata—maliit at kulay olive-green ito. Matangos ang ilong niya at may di gaanong mahaba at naka ngusong lips. Hindi gaano katangkaran pero sakto lang para sakanya. Para siyang bata pero kung maka tingin siya, akala mo, walang kinatatakutan. Nakaka-intimidate ang mga mata niya.

“Mag kakambal kami.” Nagulat ako sa sinagot niya. Kambal?

Napa tingin ako kay Jasper Anders—naka sandal siya sa pader, naka crossed arms at naka pikit. Alam kong gising siya at nakikinig pero parang wala naman siyang pakielam.

“Kambal? Pero dapat—“

“Hindi mo kailangan malaman ang tungkol doon.” Nagulat ako nang mabilis siyang naka upo sa tabi ko. Wala pa yatang ilang Segundo iyon, hindi pa ako nakaka kuha ng hanging para huminga, nang bigla siyang nag materialize sa tabi ko. “Pero ako, may kailangang malaman.”

“A-ano naman ‘yun?” Nauutal kong tanong. Nag ha-hallucinate ka lang, Nia. Imposible namang bigla siyang mag materialize bigla-bigla ‘no. Kumalma ka.

“Kilala mo si Caleb, hindi ba?”

Tumango ako, “Si-siya yung…” Natigilan na naman ako. Na-alala ko na naman ang ginawa ni Vice President Caleb Blud sa babae sa loob ng LashtonForest.

“Anong nakita mo, babae?” Wala siyang galang.

Sinagot ko nalang siya, “Hi-hindi ko—“

“Wag kang mag kakamaling mag sinungaling sa akin.” Malamig na sambit niya. Tila parang kumintab ang mga mata niya, nag bibigay babala. “Sabihin mo sa akin ang totoo.”