I Will Find You |YoonMin| -Kakaotalk

0.8 n

Kaşları çatılmıştı genç adamın sevdiği bedenden gelen son mesajları okuduğunda. Onu sevmediğini düşündüğünü söylemişti. Onun tiksindirici ve mide bulandırıcı olduğunu düşünmesine sinirlenmişti Yoongi. Nasıl göremez, diye sordu kendi kendine. Nasıl farkında olamaz ona deliler gibi aşık olduğumu?

Ayrıca gidecek gibi de konuşmuştu. Gidecek miydi? Bırakacak mıydı onu, Bangtan'ı? Nereye gidecekti peki? Bir daha hiç mi gelmeyecekti?

Onu bir daha görememe düşüncesi büyük olanın başının dönmesine sebep olurken zorlukla duvardan destek almış ve yavaşça koltuğa oturmuştu. Bu sırada da koltukta oturan Seokjin telaşlı bir şekilde bakıyordu kendinden bir yaş küçük kardeşine.

Birkaç haftadır yurtta olan bu garip havanın herkes farkındaydı. Fanlar bile farkındaydı. İkiliye destek çıkmak için tag başlatanlar, aralarında bir şey varsa sonuna kadar destekleyecek olanlar ve bu duruma kesinlikle karşı çıkanlar vardı. Fandom her koşulda onları destekleyecekler ve desteklerini esirgeyecekler olmak üzere ikiye bölünmüş durumaydı. Bu durum herkesi yeterince geriyordu. İki üye arasında olan bir olay da olsa herkes kesinlikle etkilenmişti.

Yoongi'nin beyninde hala sevdiğinin yazdığı son cümleler yankılanırken tamamen köşeye sıkışmış hissediyordu. Sadece mutlu olmak istiyordu. Onunla mutlu olmak istiyordu.

Bir anda kendini sevdiği küçük bedene mesaj atmak üzereyken buldu büyük olan. Kimin ne diyeceğini umursamıyordu. Belki bencilce gelecek ama diğer grup üyelerini de umursamıyordu. Elinde sımsıkı tuttuğu telefonun ekranına boş boş bakmayı bırakıp yavaşça parmaklarını gezdirdi klavyede.

Yoongi Hyung: Jiminnie?

Yazdıklarım için veya hissettirdiklerim için üzgünüm.

Keşke en başından kendi numaranla yazsaydın.

Bu zamana kadar hep kaçtım.

Herkesten ve her şeyden.

Ama en çok kendimden.

Ve fark ettim ki güçlü, yıkılmaz biri olmak isterken aslında korkak ve çoktan yıkılmış biri olmuşum.

Senden uzak durup kötü davrandım çünkü geleceğini mahvetmek istemedim.

Sen buralara gelmek için o kadar emek vermişken benim yüzümden hayallerinden vazgeçmek zorunda kalmamı istemedim.

Nereye gideceksin bilmiyorum ama

Gitme.

Sadece gitmesen ve yanımda kaldan olmaz mı?

Tüm zorluklara birlikte göğüs gersek ama yine de hep birlikte olsak, mutlu olsak olmaz mı?

Biz, bir Ben olsak olmaz mı?

*görüldü*

Lütfen Jiminie, bize bir şans veremez misin?

My Serendipity: Cumartesi günü sabah dokuzda Han Nehri'nde ol.