Vazgeçebilir Misin ?

11. Bölüm // Bir Miyiz ? //

 

Elifse önüne gelen karmaşık saçlarını eliyle öfkeyle çekerken bal rengi gözlerini Kuzey’den çekmiyordu.

 

‘’ Asıl sen ne yapıyorsun ? Kargalarla yarışa girdin de benim mi haberim yok ? Sabah sabah kapıma dikilip beni uykumdan etmek de neyin nesi ?  Kaç haftadır aramaya tenezzül etmediğin halde nasıl yanıma gelirsin ? Seni utanmaz, hain herif! Sen git o şirketteki çalışanlarının kapısına ! ‘’

 

Öfkeyle haykırdığı sözlerde biraz özlem, biraz kıskançlık, biraz öfke, biraz hüsrana uğratılmış ve birazcık da gıcıklık vardı. Haftalardır kendini yerken ona daha çok kapılmış, aşkına da engel olamamıştı. Ya o ? O ise ancak keyfine bakıp, onu aramamıştı bile! Sorumsuz, arayıp sormayan birine nasıl aşık olup, onu düşünebilirdi ki ? Siniri kendineyken, bu sinirin biraz da Kuzey’e dokunmasından hiç mi hiç zarar gelmezdi. Bütün öfkesini attığı yumrukla salarken içinde hala kırgınlık ve kızgınlık vardı. Aşkını itiraf etmedikten sonra da bu iki duygu onu terk etmeyecekti.

 

Kuzey, sevdiğinin sözlerini dinlerken hiçbir mimiklerinin açığını kendine gizlemişti. Her sözde bir kırgınlık ve kıskançlık sezmişti. Şimdi ne derse desin kendini affettiremez, bu ortamı yumuşatamazdı. Her zaman konuşmak yerine eylemi tercih eden Kuzey aklına bir kez daha hayran oldu. Elif’in sinirli bir şekilde bal gözlerini kendine dikmesine daha fazla dayanamadan seri şekilde birkaç adım atıp soluğu sevdiğinin yanında aldı.

 

Elif’i kolundan çekip kendine yaslarken günlerdir hasret kaldığı o nilüfer kokusunu da içine çekti. Birkaç saniyelik vuslattan sonra asıl vuslat için Elif’in çenesinden tutup gözlerini gözlerine kenetlendirdi.

 

‘’ Değil bir kere on kere daha yumruk atsan razıyım. Yeter ki her daim böyle çat bana… Vahşiliğini böylesi bir zevkle durgunlaştırmasını bilirim Bal Gözlüm…’’ diyerek rüyalarına giren anı dudaklarıyla gerçekleştirdi genç adam. Anılarından daha tatlı, düşlerinden bile daha canlı olan bu olayı hiç bitirmek istemiyordu. Saniyeler süren bu öpüşmeye genç kadının tokatı son verirken Kuzey bu durumu hiç  önemsemedi bile. Nasılsa düşlerinin öpücüğünü gerçekleştirip o bal dudaklardan nasibini almıştı. O dudaklardan sonra yüzüne bir tokat nasip alması hiç umurunda bile olmamıştı. Ne de olsa o zevkle cadılıktan prensesliğe çevirirdi ömrünün cadısını…

 

 

‘’ Seni pişkin surat ! Ne yaptığının farkında mısın ? Ya adam gibi itirafını yap ya da defol git ! Beni bu tür şeylerle geçiştiremezsin ! Ve de ben senin bal  gözlün filan değilim, ‘’ diyerek Kuzey’e sinirle bakıyordu. İçinden de ‘’ Son bir adım daha ‘’ diye geçiriyordu. Son bir adım atsa Kuzey’i o da ona adım atacaktı.  En çok nefret ettiği bir şey vardı ki ; o da bir olayın netliğe kavuşmamasıydı…

 

 

 

Kuzey, duyduklarıyla gülümsemesini arttırırken Elif’i tekrardan kolundan çekip sımsıkı sarıldı.

 

‘’ Sence  Bir miyiz senle, hiç miyiz ? Kader miyiz yoksa biter miyiz ? ‘’