It All Started With A Game (COMPLETED)

IASWAG 37

It All Started With A Game 37

Kalel's POV

Natutulog na si Daveric sa hospital bed dahil may ininject sa kanya na pampatulog at mamaya ay papalabasin na kami ng nurse.

Sana makarecover siya agad at gumaling siya.

Ilang oras ang nakalipas ay nagsimula na ang mga tests at nandito na kami sa labas ng kwarto niya.

"Faith"

"Ano yun Rence?"

"Kung naiipit ka na sa amin ni Riad ay ako nalang ang lalayo para hindi ka na mahirapan pa. I know it's not easy to choose between us but for my friend I will sacrifice. I'm ready to let you go" sabi ko sa kanya.

Ayoko siyang mahirapan.

"No Alex" sabi nito.

"Pardon? I'm ready to let-----"

Hindi ko na tuloy ang sasabihin ko ng bigla niya akong halikan.

"I already choose Rence and It's you" sabi nito pagkatapos niya akong halikan.

Hindi ako makapaniwala. Mixed emotions ang nararamdaman ko ngayon. Naawa sa kaibigan ko, I feel bad for him pero sa isang banda ay napakasaya ko dahil ang pangarap ko noon ay mahal na ako.

"To-totoo?" Sabi ko.

"Oo Rence at nag usap na kami ni Riad. I already told him, ayoko maging unfair sa kanya." Sabi nito.

"Thank you Faith" speechless ako ngayon eh. Hindi ako makapaniwala talaga.

"I realized na my love for Riad is just a brother's love. And you? I love you. Palagi kitang hinahanap, palagi kang nasa isip ko Rence and I know your the person that I loved."

Niyakap ko siya at napaiyak ako.

"Nakakabakla man tignan sa iba pero hindi ako mahihiya na umiyak sa harapan mo. I love you Faith"  I kissed her.

It's just a gentle and full of love kiss. I already taken by Faith.

"Ahhmm Faith" panimula ko.

"Yes rence?" Tanong niya

"M-may itatanong lang"utal kong sabi

"Sige ano yun?"tanong niya

"Official na ba tayo?" Tanong ko

Hindi ko alam pero ako ay naiilang sa tanong ko eh.

Hindi rin siya nakasagot agad dahil namumula ito, ang cute talaga niya.

"Ah-ah-eh-eh siguro" ilang na sagot ni Faith na napahawak sa batok niya na parang nahihiya.

"Faith" pagtawag ko sa kanya tapos nilapitan ko siya.

Sa bawat paglapit ko ay mas klaro kong natitignan ang kanyang mga mata. At sa pagtitigan namin ay para akong lumilipad na kasama siya. I don't know but totoo siguro ang sabi nila kung nasa tabi mo na ang mahal mo you will feel butterflies on your stomach, I feel it.

Dahan dahan naglapit ang mga mukha namin na parang slow mo na nakikita mo sa tv. Hanggang sa naangkin ko na ang kanyang mga labi, ang kanyang mapupula at malambot na labi. Hinawakan niya ang batok ko at hinawakan ko rin ang bewang niya. It's very romantic na kahit ako ayokong matigil tong moment na ito. I know that this girl will be my future. Siya ang nakapagbago sa akin na naging bato ang puso ko at siya lang rin ang nakakabalik na maging pusong mamon ito babalik.

"I love you Rence. Sorry for waiting" sabi nito between our kisses.

"Kahit maghintay pa ako ng ilang taon na walang kasiguraduhan na ako ang pipiliin mo, kahit masaktan pa ako ng paulit ulit, kahit naging tanga ako, kahit isang kaibigan ang turing mo lang sa akin ay hinding hindi magbabago mahal na mahal kita. At ngayon na official na tayo lahat ng gusto mo ay gagawin ko kung meron pa mang mga problema ang darating ay pro-protektahan kita, kahit mamatay ako basta para sayo ako ay lalaban maging masaya ka lang mahal ko. At worth it ang paghihintay ko. Salamat Mahal" at finally! Nalabas ko na ang lahat na gusto kong sabihin sa kanya.

"Thanks for waiting. Noon at naging palaisipan pa sa akin kung sino ang mahal ko pero sa pagdaan ng araw, every hour, minutes even seconds I am thinking of you. Yes, si Riad ang una kong minahal I admit it but sa pagdaam ng mga pagsubok sa buhay na realize ko na mas mahal pa kita kaysa sa kanya. At narealize ko na isa lang palang kapatid ko ang pagmamaal ko sa kanya, I know he made a sacrifice also. A big sacrifice just for me, nagkaamnesia siya dahil sa akin, nagkasakit siya ng dahil sa akin. I know na kaya rin niyang itaya ang buhay niya para sa akin, ang laki ng utang na loob ko kay Riad pero bakit ikaw? I know you sacrifice also but not as much as Riad pero bakit? Bakit ikaw ang minahal ko na wala man lang akong utang na loob sayo o kahit na ano? It's because ikaw ang pinili ng puso ko. Ikaw ang minahal ko, ikaw ang nakakapagtibok ng puso ko. I don't know bakit ikaw pa? Pero sabi nga nila diba kung nagmahal ka wala talagang dahilan at walang explaination dahil kung marami kang dahilan kung bakit mahal mo ang isang tao kung mawala ito?  Paano kung pumangit ito?  Edi hindi mo na siya mahal dahil nawala na ang dahilan mong ibigin siya. My point is, if we loved someone there's no reason about it, it's just love." Sabi ni Faith.

Naiiyak ako na na overwhelm na hindi ko alam. I am very much lucky to have this girl in my life and I promise to protect her and love until death.

"I'm speechless Faith and yes, it's true because I don't know why I am so damn crazy Inlove with you" sabi ko at niyakap siya.

Papaano ko mapahinto ang oras para hindi na kami magkalayo at parati nalang kaming ganito?

"I love you Rence"

"I love you Faith"

Bumukas ang pinto sa kwarto ni Riad at iniluwa nito ang doctor niya.

"It's a miracle, nawala ang tumor sa utak ni Riad. Your friend is safe."

"Thank you Doc" sabay naming sabi at nagkatinginan nalang kami at natawa.

Pinuntahan namin si riad na gising na pala.

Napatingin siya sa kamay namin na magkahawak. Sorry Daveric .

"Congratulations" sabi niya.

I know he's hurting pero alam ko na may babaeng makakapagpatibok ng puso niya SOMEDAY. Because I believe in the saying that

'each of us has a destiny, just wait until the perfect time'

At nakita ko na ang destiny ko.

Si ANGEL FAITH LAUDE.

💖💖💖

Ayieeee nahanap na din ni angel ang minamahal niya sana makahanap na din si riad ng kaniya!!

Whaaa epilogue na next!!!

•••

Dont forget to...
Vote 🗳 Comment 🖊 Share 💌