Chapter 3

315 22 1
                                    

Chapter 3:
დაახლოებით 1 საათი რაც ზეინი წავიდა.
როგორც ვიცი მას ჩემი დაცვა ევალება,ისკი ვიღაც გოგოსთან ერთად ერთობა.
მგონი ჯობს სანამ ზეინი დაბრუნდება დავიძინო.
დასვენება ნამდვილად მჭირდება.
ფეხსაცმელი გავიხადე და საწოლზე გადავწექი.
-ღმერთო რა რბილია-პლედი დავიფარე და მალევე ჩამთვლიმა
-  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -  -
არვიცი რამდენი ხნით მეძინა,მაგრამ სიამოვნებით შევიბრუნებნი ძილს,რომარა ეს ზარი რომელიც მაიძულებს წამოვდგე და კარი გავაღო.
-მის ეს თქვენთვისაა-შუახნის, მომღიმარმა კაცმა პიცის ყუთი მომაჩეჩა
-გმადლობთ,მაგრამ მე არშემიკვეთავს პიცა-დაბნეულმა გავხედე
-თქვენთვის შეუკვეთა ბატონმა ნიკმა
-ვინ?-თვალები ვჭყიტე
-ბატონმა ნიკმა
-უკაცრავად ასეთს არავის ვიცნობ-პიცის ყუთი უკანვე დავუბრუნე
-კიმაგრამ ეს ოთახი მის სახელზეა დაჯავშნული,ამასთანავაე თქვენ მას ახლდით
-ალბათ რაღაც გეშლებათ
-მაღალი,შავგრემანი ბიჭი.დაახლოებით 25წლამდე-ბიჭის აღწერა დაიწყო კაცმა.მოიცა ისრა ზეინს გულისხმობს?
-უკაცრავად მე მასს ნიკოლასს ვეძახი და აზრადაც არმომსვლია რომ შეიძლებოდა მისთვის ნიკი დაეძახნათ-არცკი მეგონა ასე მალე თუ შევძლებდი,ამხელა ტყუილის მოფიქრებას.
-გასაგებია-უკანვე დამიბრუნა ყუთი
-უკაცრავად და ნახვამდის-კარი დავხურე და ამოვისუნთქე.
როგორ ვერ მოვიფიქრე რომ ზეინი მისი სახელით არ დაჯავშნიდა ოთახს.
მაგრამ ეს ჩემი ბრალი არა,მას უნდა გავეფრთხილებინე.
ყუთი საწოლზე დავდე და გავხსენი
-მმმ რა სუნია აქვს-წამოვიყვირე.
ისე ვყოფილვარ დამშიებული რომ,ნახევარი ყუთი პიცა თვალის დახამხამებაში გადავსლანსე.
დანაყრებული საწოლზე გადავწექი და თვალები დავხუჭე.
კარის გაღების ხმა გაისმა.დარწმუნებული ვარ რომ ზეინია,სხვა ვერავინ შემოვიდოდა დაუკაკუნებლად
-რა ადრე დაბრუნდი-არც შემიხედავს ისე წარმოვთქვი ეს სიტყვები
-მაპატიე საყვარელო,მაგრამ ის არვარ ვინც გინდა რომ ვიყო-როგორცკი უცხო ადამიანის ხმა გავიგე მაშინვე თვალები გავახილე და საწოლზე წამოვჯექი
-თქვენ ვინხართ?-შეშინებულმა წამოვიყვირე
-სიკვდილის ანგელოზი-ჩაისისინა კაცმა და იარაღის ლულა საფეთქელთან მომადო
-რა..გინდა?-შეშინებულმა ამოვიხავლე.
-შენი გული-გადაიხარხარა და ხელი ყბაზე მომიჭირა-მაინც რატომ გადაწყვიტა იანმა რომ,ისეთი ლაწირაკი როგორიც ზეინ მალიკია შეძლებდა შენს დაცვას?
-გთხოვთ არაფერი დამიშავოთ-ამოვისლუკუნე
-მაპატიე ლამაზო,მაგრამ არშემიძლია შენი ცოცხლად დატოვება
-კიმაგრამ მე რა დაგიშავეთ?-ცრემლები ერთი მეორის მიყოლებით მცვიოდა თვალებიდან.
-რასაჭიროა ამდენი კითხვები?შენხომ მომდევნო 10 წამის განმავლობაში იცოცხლებ მხოლოდ?-იარაღი გადატენა და ათიდან უკუთვლა დაიწყო.
-არაა-დავიკივლე-შემეშვი.ზეეიიიინ-დავიკივლე
-შენთვის არსცალია.103 ოთახში უფრო კარგად ერთობა-ჩაიცინა-3 2 და
-და 1 ნაბიჭვარო-ნაცნობი ხმა გაისმა და მას მოყვა იარაღის გასროლის ხმა
-აააააა-დავიკივლე.
კაცის უგონო სხეული ჩემს წინ დაეცა
-ჰეიი-ზეინი მომიახლოვდა-დამშვიდდი.კარგად ხარ? დაგიშავა რამე?
-ა..არაა-ამოვიხავლე-ის მოკალი,შენ ის მოკალი-ერთიდაიგივეს უკვე მეათეჯერ ვიმეორებ
-ის ნაბიჭვარი იყოო.მე რომ არმომეკლა,ის შენ მოგკლავდა-იარაღი გვერდზე გადადოო და ჩემი სახე მის ხელებში მოიქცია
-ახლა მომისმინე.აქედან რაცშეიძლება მალე უნდა წავიდეთ,გესმის?-შემანჯღრია
-მოკვდაა,ის მოკვდა-სხეულს ვერ ვიმორჩილებ,კანაკალს ვერ ვწყვეტ
-ლაიიილაა-ხელები მხრებზე მომკიდა და შემანჯღრია-ადექი,ქურთუკი ჩაიცვი და წამოდი-საწოლიდან ძლივს-ძლიობით წამოვდექი.ქურთუკი მოვიცვი და ისევ იმ კაცის სხეულს დავაკვირდი
-ლაილა გონს მოდი-ზეინმა ხელი ჩამკიდა და ოთახიდან გამიყვანა
-მას აქ დატოვებ?-თვალებში ჩავაჩერდი
-მას მიხედავენ.ახლაკი წამოდი-ხელში ამიტაცა და ჩქარი ნამიჯებით კიბეებზე დაეშვა
-მოკვდა-მე ისევ იგივეს ვიმეორებდი.
თვალიდან არ მწყდება ის სურათი რაც წუთების წინ მოხდა ჩემს წინაშე.
როგორცკი მანქანაში ჩავჯექით ტირილი დავიწყე.
-შეგიძლია მორჩე ამ გლოვას?-უხეშად მკითხა ზეინმა
-ჩემგან რას მოითხოვ?ჩემს თვალწიმ ადამიანი მოკვდა.სხვანაირად უნდა ვიქცეოდე?-დავუყვირე და დაჟინებით მივაჩერდი.
სიბრაზისგან ძარღვები აქვს დაჭიმული და თვალები ჩაშავებული
-ვერ ხვდები რომ ეგ კაცი ამდენ ნერვიულობად არღირს?მას შენი მოკვლა სურდა
-ხომაგრამ ის ადამიანი იყო-მზერა ზეინისგან მინაზე გადავიტანე,რომელიც ისეთივე მუქი იყო როგორც მთელი ჩემი ცხოვრება
-მისი მოკვლით ერთით ნაკლები ნაბიჭვარი დარჩა დედამიწაზე
-როგორ შეგიძლია ასე მშვიდად ყოფნა.შენ მკვლელი გახდი-წამოვიყვირე
-ის ჩემთვის პირველი არიყო-ვითომ არაფერი,ხელები აიქნია
-რაა?-ნეტავ რასველოდი მისგან?
ღმერთის გამოგზავნილ ანგელოზს ისედაც არგავდა,მაგრამ თითქოს არმოველოდი რომ ის მკვლელი იქნებოდა.
რა მეამიტი ვარ.

LaylaWhere stories live. Discover now