Bu gerçekten bir soru muydu yoksa şaka mı ? Robert onu ensesinden yakalayıp kendine döndürünce kimsenin onun şu anki bakışlarının hedefi olmayı istemeyeceğinden emindim.
- Ona bir daha dokunmayacaksın demiştim. Bunu senin gözünün önünde yapmak istemezdim ama acı çekişin şimdi hoşuma gidecek.
Ne demek istediğini daha anlayamadan onu koltuğa doğru attı. Taylor koltukta kendini düzeltip ayağa kalkmaya çalışırken gördüğü şeyle hareketleri dondu. Yavaşça koltuğa çöktü. Baktığı yere dönünce Robert ne ara olduğunu anlamadığım bir şekildeydi.
Kapının yanında dikilen Sam gelip Taylor'ı kaldırmaya çalışmıştı ama kalkmayınca yanına oturmuştu. Göz kenarıyla onların hareketini izlerken asıl bakış noktam önümde diz çökmüş Roberttaydı.
Gülümseyerek elini kaldırdı ve kadife siyah kutuyu açtı. Icindeki taş onun ruhunun muhtesemliğine yakışan ama bana o kadar yakışacağını sakladığım kadar.. mükemmeldi.
Kalbim deli gibi atmaya başlayınca Robert'ın dudaklarının hafif aralanmasıyla ne yapacağımı bilemedim. Birazdan o soruyu soracaktı.
- Dostum vampirlerin kalbi atar mı ? Odada neden dört kalp sesi var ?
Sam'ın sözleri dikkatimi dağıtamadı. Odanin icinde dağılıp gitti ve yine Robertla başbaşa kaldım.
- Benimle evlenip sonsuzluğumu sonsuzluğuna hediye etmeme izin verir misin Lucy ?
Gözlerinde hiç görmediğim bakışla nerdeyse konuşmayı unutmuştum. Saniyeler sonra konuşmam gerektigini farkettim.
- Evet.
Sesimin fısıltı şeklinde çıkması isteğim dışıydı. Bu an o kadar güzeldi ki sesimin bozmasını istememiştim.
Yüzüğü kalkıp parmağıma yavaşça takarken gözleri hala gözlerimdeydi. Eli boynumu kavrayıp beni kendine çektiğinde gözlerimi ancak o zaman ondan çekebilmiştim. Çünkü göz kapakların kapanmış, bütün hücrelerim Robert'a teslim olmuştu.
Zaman, yer, onun dışında her şey anlamını yitirmişti. Sadece ikimizdik. Varlığım ona aitti. Hayatıma giren en muazzam ve vazgeçilemez parçaydı.
Aklındakiler bana ulaşırken aramızdaki yoğunluk büyüdü. Beni sevdiğini kesin bir şekilde bilebilmek, nerdeyse aynı şeyleri düşünüyor olmak inanılmazdı.
Ne kadar sürdüğünü bilmedigim bir zaman sonra gözlerimizi açtık. Ellerini yanaklarıma koyup alnımı öptü.
Gerçekten evlenecektik. Insanlar gibi.. Geri çekilirken aklımdakilere gülümseyerek cevap verdi. O mükemmel çarpık gülümseyişiyle..
- Aow, sanırım bir sorunumuz var.
Sam'ın sesiyle ona döndüğümde Taylor'ın vücudunun iki büklüm olduğunu ve o saniye dönüşeceğini anlamam bir olmuştu.
Ona engel olamadan geri çekilmek zorunda kalmıştım. Hırlayarak Robert'ın üzerine atladığında her şey hızlanmıştı. Robert bile bu kadar hızlı bir saldırı beklemiyordu. Eliyle ona vurmaya çalışırken Taylor bu hareketten kurtuldu ve Robert'ı sırt üstü düşürdüğünde üzerine çıkıp dişlerini ona geçirmeye çalıştı.
+ Kes şunu ! Çabuk şunu kes ! Ona zarar verirsen ufak bile olsa.. ona zarar gelirse bir daha beni göremezsin ! Derhal kes şunu !
Robert'ın elleri onun yüzünü itmeye çalışırken Taylor bir anda geri çekildi. Ama sebebi Robert'ın savunmasi değil gibiydi.
Bana dönüp kurt gözlerinde kendimi gördüğümde kendi yansımamla beraber acısına da şahit oldum. Etrafa dağılmış kıyafetlerine bakıp sonra Sam'e baktı.
YOU ARE READING
Vampir Kırıntısı
VampireRobert'ın gözlerinde kaybolurken mutluluktan ne yapacağını şaşırmış kalbimde, bende anlamıştık: Karşımda duran kişi bütün sayılmamış günleri devirip bana ilaç olmaya, beni iyileştirmeye gelmişti. Artık tek ilacım kan değildi.
