Kolejdeki Feraceli (TAMAMLANDI)

~~Mucize TANAY~~

Büyük boy aynasının karşısında yansımamı incelerken buldum kendimi.Krem rengi gelinliğimin bel kısmından aşağısı parlak pullarla süslenmişti.Omuzlarımdan sarkıttığım parlak,saten ve bol pelerinim gelinliğime canlı bir hava katmıştı ve omuzlarımı geniş göstermişti.Omuriliğime kadar uzanan taşlı duvağım başındaki krem rengi türbana sıkıca tutturulmuştu ve birazdan önüme dökülecekti.

Kendime son birkez boy aynasından baktığımda derin bir nefes aldım ve ellerimi gelinliğimin eteklerine götürdüm.İçimden taşan bu heyecan ve mutluluk yere göğe sığamama hissi veriyordu bana...

Hemen yanıbaşımdaki Aslı,can dostum,eliyle hiç makyaj yapmadığım sade yüzümü okşadı ve gülümseyerek gözlerimin içine baktı...

Koca altı yılımız canlandı gözlerimin önünde...

Ondan ilk defa yardım isteyişim geldi aklıma...Bana ilk defa sınav notumu soruşu ve iyi günümde, kötü günümde yanımda oluşu...

Her şey bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden.

Birlikte attığımız kahkahalar, döktüğümüz gözyaşları...

Ve şimdi,yine en mutlu günümde yanımda o vardı...

Gözlerimin içine içine baktı ve "Çok güzel oldun.Her şey çok güzel olacak merak etme," diye fısıldadı.

Gülümsedim...

Ve gözlerimi kapatarak yanağımda elinin varlığını hissettim.

"Biliyorum."

Bu sakin ve duygusal havayı neşeli sesiyle bozan Fırat,dışarıdaki korna seslerini bastıracak şekilde yüksek bir sesle odaya daldı ve "Evet kızlar!Şu kuşak şeysini bağlama vakti geldi," diyerek elindeki kırmızı kuşağı sallaya sallaya soluğu yanımda aldı.

Aslı "Ben bir Semiha yengeme bakayım.Yardım edilecek bir şey var mı," diyerek odadan çıktı ve Fırat'la ben odada yalnız kaldık.

Elindeki kırmızı kuşağı boynuna attı ve tam karşıma geçerek yanaklarımı avuçladı.Başımı dudaklarına yaklaştırıp alnıma bir öpücük kondurdu.Tüy hafiliğindeki bu öpücük beni yıllar önce gamzelerine parmak değdirdiğim o anlara götürünce yaşların gözlerime battığını hissettim ve bu bol ağlamalı günün ilk açılışını yapmış oldum.

Dudaklarını alnımdan çekerek gülümseyen parlak gözleriyle gözlerimin içine baktı ve kısık bir nefes aldı.

"Vay be!Gelin olmuş gidiyorsun Fırat'ın Mucize'si.Artık başka bir adamın mucizesi oldun...Ama olsun,o da yabacı değil yani sonuçta benim kardeşim.Her neyse..."

Kızaran gözleri doldu ve yaşlar kirpiklerine kadar gelerek orda titreşti...

"Sadede gelecek olursak; umarım çok mutlu olursun ve ikiniz gibi dünya tatlısı çocukların olur.Sıraç'ın seni çok mutlu edeceğinden hiç şüphem yok.Emin ol, hayatının en doğru kararını verdin Mucize'm...Seni çok seviyorum ve ne zaman yardıma ihtiyacın olursa ben hep buradayım."

Parmağını kalbime yaklaştırarak sağ gözünden kurtulan bir damla yaşla birlikte gözlerimin içine bakmaya devam etti.

"Kendini ne zaman yalnız hissedersen elini kalbine koy,ben hep oradayım."

Ağzımdan kopan hıçkırığa engel olamadım.Gözyaşlarım saten pelerine damlarken parmaklarıyla usul usul gözyaşlarımı sildi ve kendi gözyaşlarını sildikten sonra güler bir tonda mırıldandı.

"Bu kadar duygusallık yeter Mucize Hanım."

Yüzümü alan hafif tebessümle birlikte parlak yüzüne baktım...