Kolejdeki Feraceli (TAMAMLANDI)

~~Üzülme Şampiyon~~

Mucize SOYLU'DAN

Şok olmuş gözlerim,iki öfkeli erkeğin arasında gezerken,burada ne işim var diye düşünmeden edemedim.Gerçeklerle yüzleşme zamanıydı.Ne demek oluyordu bu cümle!Beni seven,iki insan vardı ve ben Rabbim'e aşıktım.Dünyevi hiçbir sevgi girsin istemiyordum Rabbim ve kalbim arasına.

Kulağımda yankılanıp duran cümleyle neye uğradığımı şaşırmıştım.Müstakbel kocammış!

''Yeter,kesin artık şunu.''

Beni dinleyen yokmuş gibi görünüyordu.Birbirine öfkeyle bakan iki gergin yüz ve havaya karışan öfkeli soluklar birazdan kopacak fırtınanın habercisiydi.Rabbim,benim iki aya kadar neden normal bir hayatım varken,şimdi bana aşık iki insan arasındaki rekabeti,sinema izler gibi izliyordum ki?

''Sıraç! ''

Sesim normalden fazlasıyla yüksek çıkmıştı.Bunun hüznü içimi yakarken,hastane koridorundaki yankılanan sesim,Sıraç'a çoktan ulaşmıştı.Öfkeli yüz ifadesini bana çevirip baktığında bakışlarım tekrar zeminle buluşmuştu.

''Gidelim,lütfen.''

Sesim oldukça güçsüz çıkmıştı. Çaresiz yakınışlarıma kulağını tıkamış mıydı bu çocuk?Eliyle beni işaret ederken konuştu.İşaret parmağını öfkeyle sallıyordu.

''Sen şu kıza dua et,yoksa polis molis demem,gebertirdim seni burada.''

Burak'tan aynı tonda cevap alırken Sıraç,gözlerimi kapatıp Rabbimden yardım diledim.

''Ben seni öldürmeden defol git buradan.''

Etrafımızda toplanan kalabalığa aldırmadan yüksek ses tonuyla bağırdı Sıraç.Bu çocuk ne yapmaya çalışıyordu böyle?

''Mucize,yürü gidiyoruz''

Başka bir emriniz Sıraç Efendi?Tabiki burada kalıp Burak'la polisçilik oynayacak hâlim yoktu.Sıraç'ın ardından yavaş adımlarla ilerlerken,gözlerimi tedirgince hastane koridorunda gezdirdim.Babam içeride hastaydı ve benim onun yanında olmam gerekiyordu.

Kapıda bizi bekleyen Fırat,Sıraç'ın sinirli yüz ifadesini anlamış olacak ki,şaşkınlıkla sordu.

''Ne oldu Sıraç?''

''Ben bu polis bozmasını gebertirim.''

Sıraç'ı gerçekten ilk defa böyle görüyordum. Öfkelendiği zaman,sevdiği birisini koruyacağı zaman,bu çocuk hep böyle aslan mı kesiliyordu?Bu çocuk,benim ilk tanıdığım pısırık Sıraç olamazdı.

''Mucize,babanın yanına git ve odadan sakın çıkma.''

Ne diyebilirdim ki?Yine aynı şekilde emrini tereddütsüz yerine getiriken,düşük omuzlarımla babamın odasından içeri süzüldüm.Hay Allah,elimde çayda yoktu,şimdi babama ne açıklama yapacaktım ki ben?

***

SIRAÇ TANAY'DAN

Öfke püsküren mavi gözlerimi,bana şaşkınca bakan Fırat'a çevirdim.Sorgularcasına bakarken yüzüme,şaşkın yüz ifadesi gamzelerinin belermesine sebep olmuştu.Kolumdan tuttuğu gibi boş koltuklardan birine oturttu beni.

''Ne oldu Allah aşkına?Anlatsana.''

''O polis bozması var ya...''

Öfkeden Titreyen sesim konuşmama engel olmuştu. Sinirden düzensizleşen nefesimi kontrol etmeye çalışırken konuştum.

''Mucize'ye asıldı.Ya inanabiliyor musun?Asıldı! ''

Öfkeyle yumruklarını sıktı ve bir hışımla yerinden doğruldu.Yaptığı hareket karşısında şaşkına dönerken,kolundan tutup tekrar koltuğa oturmasını sağladım. Bu sefer yüzündeki gamzeler öfkeden belermişti.