ရင်ခွင်ထဲမှဖက်ထားသော ခေါင်းအုံးဖြူလေးအား ပို၍တိုးဖက်လိုက်၏။

"မောနင်းပါ ကလေး"

ဩရှရှအသံသည် နိုးခါစမို့ ခက်အက်အက်ဖြစ်နေသော်ငြား ဆွဲဆောင်မှု့အလွန်ရှိလှ၏။

"မျက်တောင်တိုတိုစိပ်စိပ်လေး~
ပြီးတော့ ပန်းနုရောင်ပါးမို့မို့လေး~
ဟောဒီက အချိုမြိန်ဆုံးသော ချယ်ရီရောင် နှုတ်ခမ်းပါလေး~

ဟိဟိ ကိုယ့်ကလေးက အိပ်နေတာတောင် အတော်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲကွာ"

တစ်ကယ်တော့ရင်ခွင်ထက်မှာ အဖြူရောင် ခေါင်းအုံးလေးသာ။

လှုပ်ခတ်နေသောမျက်တောင်လေး။

"ဟိတ်!! လူဆိုးလေး နိုးနေရက်သားနဲ့ မထဘူးဟုတ်လား"

*ခိခိ*

"ဟော လှောင်တယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"

*ဟားဟား ယားတယ်လို့*

"ကြောက်ပြီလားပြော"

*ဟင့်အင်း!!! မလာနဲ့ မလာနဲ့ဆို!!! "

မျက်ဝန်းနီရဲရဲကြီးနဲ့ကိုယ့်ကိုမကြည့်ပါနဲ့ကလေးရာ။

"ကလေး...ကလေး ဟင့်အင်းမသွားရဘူး ပြန်လာခဲ့ပါ ပြန်လာခဲ့ပါဆို အား!!!!!!!"

အော်ဟစ်သံတွေကြောင့် Yixing အခန်းတံခါးကို သော့အပိုတစ်ချောင်းကိုင်ကာ ပြေးဖွင့်မိပါ၏။

"Channie..."

"အား!!!!"

နီညိုရောင်ကောဇောထက်၌ နားနှစ်ဖက်ပိတ်ကာ အသံကုန်အော်ဟစ်နေသော Chanyeol ။

"သားငယ် "

ပွေ့ဖက်ကာ ချုပ်ထားလိုက်မိပါ၏။

"မခေါ်သွားပါနဲ့နော် Hyunee ကို ကျွန်တော့်စီပြန်ပေးခဲ့ပါနော် မခေါ်သွားပါနဲ့လို့"

"သားရယ်"

ရင်ခွင်ထဲအား ဆွဲဖက်ကာ ကျောပြင်လေးအားအသာပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ တစ်ရှုံ့ရှုံ့ဖြင့်ရှိုက်ငိုလေ၏။

လဲလျောင်းကာ အော်ဟစ်ခဲ့သည့် နံဘေးတွင်တော့ hyunee လေးဟုထင်မှတ်နေသော ခေါင်းအုံးဖြူဖြူလေးမှအပ မည်သည်မျှမရှိခဲ့ပါချေ။

SQUARE [Rated]Where stories live. Discover now