After Heaven (Heaven 2)

Κεφάλαιο 16

Anastasia

Όταν έφτασα στο νοσοκομείο βρήκα αμέσως που βρισκόταν ο Jungkook, μόλις μπήκα στη μεγάλη αυλή.

Με εξέπληξε το γεγονός πως δεν βρισκόταν στο δωμάτιό του, αλλά κάτω από ένα δέντρο, μαζί με ένα... κορίτσι.

Αμέσως αναγνώρισα το πρόσωπό της.
Ήταν το κορίτσι που ήταν πάλι μαζί με τον Jungkook τις προάλλες.
Αν και ο Jimin δεν φαινόταν να τη συμπαθεί, εγώ είχα άλλη άποψη.

Και αυτό επειδή έβλεπα πως ο Jungkook πρώτη φορά μιλούσε με τέτοια άνεση σε κάποιον άγνωστο, πόσο μάλλον σε ένα κορίτσι.

Θυμάμαι πόσο ντροπαλός ήταν τη μέρα που τον γνώρισα.
Δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε μια λέξη, κι όμως τώρα με αυτή τη κοπέλα ήταν διαφορετικά.

Αποφάσισα να μην τους ενοχλήσω, κι απλός έκατσα στη θέση μου κοιτώντας χαμογελώντας.
Το κορίτσι όμως φάνηκε να με προσέχει.

Είπε κάτι στον Jungkook και αμέσως έφυγε με γρήγορα βήματα, αφήνοντάς τον να την κοιτάει περίεργος.
Για κάποιο λόγο ένοιωσα άσχημα για αυτό.
Μήπως έφυγε επειδή με είδε;

Πλησίασα αμέσως τον Jungkook, ο οποίος δεν με είχε προσέξει ακόμη.

«Jungkook;» μίλησα, τραβώντας του έτσι την προσοχή.

Με κοίταξε, υψώνοντας το κεφάλι προς το μέρος μου, και χαμογέλασε.

«Anastasia! Δεν ήξερα πως θα ερχόσουν.» είπε, φανερά χαρούμενος που με έβλεπε.

Εγώ από την άλλη κοίταξα προς την πόρτα που είχε φύγει εκείνο το κορίτσι, και μετά στράφηκα ξανά σε αυτόν.

«Φαίνετε πως έκανες μια καινούρια φίλη.» είπα εγώ χαμογελώντας του.

Εκείνος, από την άλλη, σοβάρεψε και κοίταξε προς την πόρτα.
Μετά στο κενό.
Είχε χαθεί στις σκέψεις του.

«Δεν το νομίζω.» είπε εκείνος χαμηλόφωνα, πιο πολύ απευθυνόμενος στον εαυτό του παρά σε εμένα.

Η απογοήτευση ήταν φανερή στο πρόσωπό του, πράγμα που με έκανε να απορήσω.

«Τι τρέχει;» ρώτησα περίεργη.

Εκείνος με κοίταξε, με το χαμόγελο να επιστρέφει στο πρόσωπό του.
Μα αυτή τη φορά φαινόταν πιο στενάχωρο παρά χαρούμενο.

«Τίποτα. Πάμε μια βόλτα.» είπε, και πιάνοντας τις μεγάλες σιδερένιες ρόδες από το καροτσάκι του, ξεκίνησε να τις γυρνάει, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει να απομακρύνεται.