After Heaven (Heaven 2)

Κεφάλαιο 14

Namjoon

Έφτασε επιτέλους η μέρα!

Η μέρα που ο Kyungsoo θα έβγαινε από την φυλακή.

Αν και τον επισκεπτόμουν κάθε μέρα, ένοιωθα μεγάλο ενθουσιασμό καθός τον περίμενα έξω από τις φυλακές της Σεούλ.

Το κτήριο μου θύμιζε πολύ τις φυλακές από κάποιες αστυνομικές ταινίες που έβλεπα παλιότερα, πράγμα που με έκανε να καταλάβω πόσο δύσκολα περνούσε ο αδερφός μου σε αυτό το άθλιο μέρος.

Αυτό με έκανε να σκεφτώ και τον Taehyung.
Αν το σχέδιο δεν πετύχει, σε λίγες εβδομάδες που θα γίνει το δεύτερο δικαστήριο, και που σίγουρα θα τον βγάλουν ένοχο, τότε θα καταλήξει εδώ.

Δύο φύλακες υπήρχαν στην είσοδο, οι οποίοι και οι δύο με κοιτούσαν ύποπτα. Ίσως να έφταιγε το γεγονός πως κοιτούσα έντονα και ανυπόμονα την είσοδο.

Μετά από αρκετά λεπτά αναμονής, είδα πρώτα τον δικηγόρο και ύστερα τον αδερφό μου να βγαίνουν.
Ένα τεράστιο χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό του μόλις με είδε.
Το ίδιο συνέβη και σε εμένα.

Τον περίμενα να έρθει προς το μέρος μου, πριν τον αγκαλιάσω σφηχτά.

Εκείνος έβγαλε ένα μικρό γελάκι.

«Πότε έγινες πιο ψηλός από εμένα;» ρώτησε, κάπως παραπονεμένος, καθώς μου χτυπούσε απαλά την πλάτη.

Ήταν αλήθεια.
Η διαφορά του ύψους μας ήταν φανερή.
Θυμόμουν πως πριν μπει στη φυλακή ήμασταν ίσοι.

Γέλασα με το σχόλιό του και τραβήχτηκα μακριά για να τον δω.

Τα μάτια του είχαν μικρύνει και ήταν γεμάτα κούραση.
Το πρόσωπό του είχε αδυνατίσει, όπως και το σώμα του.
Αν και δεν είχε καμιά τρίχα πάνω στο πρόσωπό του, πράγμα που με έκανε να καταλάβω πως ξυρίστηκε σήμερα, τα μαλλιά του είχαν μακρύνει αρκετά.

«Χρειάζεσαι κούρεμα.» είπα αμέσως το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό.

Εκείνος γέλασε.

«Πώς είσαι;» ρώτησε ο αδερφός μου, καθώς έπινα μια γουλιά από τον καφέ μου.

Είχαμε κάτσει σε μια καφετέρια της πόλης, αφού πρώτα πήγαμε στο κομμωτήριο.
Το κούρεμα τον έκανε να μοιάζει ήδη πολύ καλύτερα και σίγουρα μου θύμιζε τον αδερφό μου.