t r e i n t a y d o s

30.6K 2.2K 291
                                    

¿Cuánto tiempo llevaba aquí? Tal vez horas, días, ¿una semana? Había perdido la cuenta ya. Tenía frío y hambre, en todo este tiempo que había pasado desde mi secuestro, Agust D había entrado solo tres veces a esta habitación.

Sentía mis labios algo resecos, la falta de líquidos se estaba haciendo notar en mi cuerpo ya. El hombre frente a mí se quejó un poco, pues, en esas tres únicas veces que Agust D había entrado en esta habitación, había sido solo para golpearlo, la última vez que entró fue aterrador, él le quito tres uñas de cada mano, solo se había escuchado el estruendoso grito de dolor del hombre.

-Oye, despierta, no te duermas - hablé.

Ese hombre se veía realmente mal, si dejaba que se quedara dormido, podría tener un paro cerebral por los golpes y el shock del dolor.

-Oye, ¿cómo te llamas? - seguí intentando en entablar alguna conversación con ese hombre.

Él se removió un poco y siguió quejándose un poco más hasta levantar su cabeza y mirarme, sus ojos estaban hinchados, su labio inferior estaba reventado y por su nariz había sangre seca, su camisa estaba llena de sangre también. Apenas y podía ver sus ojos.

-Rómulo - murmuró con pesadez.

Rómulo era un nombre extranjero, ¿italiano? Creo que había escuchado una historia de ese nombre, no recordaba.

-Rómulo, oye, no te duermas, tienes que estar despierto, sé que tienes sueño, pero no lo hagas - intenté con desespero seguir hablando con él, su cabeza se meneaba de un lado a otro algo somnoliento.

Tenía que buscar algún tema de conversación, pero al parecer mi cabeza se encontraba bloqueada por la falta de líquidos y comida, yo también tenía sueño, pero no debía hacerlo, el cuerpo humano dura al menos una semana sin comer y no morir, pero al no beber agua es otra cosa, tal vez de tres a cuatro días. Teníamos que salir de aquí antes de que sea tarde.

- ¿Rómulo, tienes familia? - pregunté, lo vi asentir. - ¿Hijos? -

-Dos - su voz eran baja y algo ronca, su garganta estaba seca.

- ¿Esposa? - asintió de nuevo. - Eso debe ser bonito, una hermosa familia, pronto iras con ellos -

-Eso no pasará - murmuró de nuevo, y aunque su voz era baja, el eco que producía al estar en estas cuatro paredes, me ayudaban a escucharlo con claridad.

-No digas eso, veras que pronto saldremos... -

-Él nos matará, tarde o temprano lo hará - su voz era resignada, sin miedo a morir.

Y eso solo me hizo pensar una cosa, podría ser que él estaba loco, pero siempre había una razón, ¿no?

- ¿Qué hiciste? - pregunté mirándolo, Rómulo levantó su cabeza y sonrió de lado, o al menos lo intentó.

-Hice muchas cosas malas, creo que merezco esto -

-Nadie merece este tipo de cosas, sea lo que sea que haya pasado, no mereces esto -

- ¿Incluso si ayudé a sus crímenes? - guardé silencio, eso me había dejado sin habla. - Lo supuse, él me contrato para investigar a sus víctimas, siempre actuaba con mucho cuidado y jamás daba un paso en falso, aunque parecía que lo que hacía era al azar - siguió.

- ¿Tú lo ayudaba a....? - pero mi garganta se cerró al solo pensar en las cosas horribles que habían pasado.

- ¿Matar? No, jamás he matado a nadie, pero soy su cómplice, yo buscaba información de sus víctimas como te dije, yo solo hacía eso -

- ¿Entonces que cambió? - parpadeo un par de veces confundida.

-Que no le entregué la información correcta esta vez, algo salió mal -

- ¿Qué era eso que salió mal? -

-La información de la siguiente víctima era incierta, no había nada en específico, era como si al encontrar una hoja lo demás que ya tenía desaparecía, alguien estaba borrando información de esa persona en la red, alguien más hackeó la información de esa chica, la siguiente victima -

- ¿Quién era ella? - tal vez era alguien que yo conocía o podría ser la hija de alguien, la hermana de alguien, si ella pasaba por algo como las demás, su familia estaría en un dolor permanente.

-Su nombre es Min Yuni, una chica de alrededor de veinte años, no había muchas cosas sobre ella, como ya te dije, cuando encontraba algo lo demás desaparecía, ella estaba siendo cuidada muy bien - tosió un poco.

Me quedé helada, ¿Agust D me había estado buscando ya? Un escalofrío me recorrió por completo, mordí mi labio aguantando las ganas de llorar, él me había buscado y ahora estaba en sus manos. Estaba segura que Namjoon había estado tratando de cuidar mis espaldas con eso.

El hombre siguió:

-Sí él no sabe la información correcta, no podrá encontrarla, al menos hice algo bien, estaba empezando a cansarme, pero si pude salvar una vida al menos, estaré un poco mejor, aunque eso no recompense mis pecados -

Lo miré con intensidad, él pensaba que estaba bien, ¡Pero nada estaba bien! Ahora yo estaba en manos de él, de ese asesino.

Y antes de que pudiera decir algo más, la puerta se abrió de nuevo, mis ojos fueron hasta esa persona, Agust D entraba sonriendo y con un teléfono en mano. Caminó hasta mí.

-Pequeña muñeca, es hora de jugar contigo - y pasó su mano por mi mejilla con suavidad y después de un brusco movimiento empujó mi rostro. - Dirás unas hermosas palabras para esta cámara, quiero que llames a tu príncipe azul, así podré jugar con él de nuevo -

Su sonrisa era enfermiza.

-No lo haré - fruncí el entrecejo devolviéndole la mirada.

-No se trata de si quieres o no, ¡Lo harás! - y me dio un fuerte golpe en mi rostro, sentí como mi cabeza daba vueltas. - Ahora, habla - esta vez sonó más duro y amenazante.

Escuche un sonido y después algo de luz más fuerte me cegó, el flash de la cámara lastimaba mis ojos.

No quiero hacerlo, si lo hago Jungkook vendrá por mí y él lo matará, ya lo había lastimado, no una sino dos veces, a la tercera todo podía acabar mal. No quiero arriesgarlo más, no por mi culpa. ¿Qué puedo hacer?

¡Hey! Hola mis pequeñas, ¿saben que las quiero? Bueno, tengo una cosa que decirles

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

¡Hey! Hola mis pequeñas, ¿saben que las quiero? Bueno, tengo una cosa que decirles.... (ya voy a empezar con el spam 😒) Bueno, se que algunas ya han leído una historia "Crazy" si no lo has hecho, puedes ir 😏.

Creo que es todo jaja, me voy porque la lectura de Cumbres borrascosas me espera.



Bad boy ➳ +18 [Jeon Jungkook] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon