Bir Arap Masalı

28.Bölüm

Dünya'yı güzelik kurtaracak.Bir insanı sevmekle başlayacak her şey.
-Sait Faik Abasıyanık

İçerinin sıcaklığı,soğumaya yüz tutmuş yüzüne vurduğunda genç kızın tüyleri birden diken diken oldu.Zıt duygular yaşayan bedeni yavaşça gevşediğinde yüzünde sıcacık bir gülümsemeyle eve ilk adımını attı.

Tahtalardan çıkan gıcırtılar bile hoşuna gittiğinde geniş holün ortasında durup genç adama baktı.Ali valizleri kapının girişine koymuş paltonusunu çıkartıyordu.Bade'de üzerindekileri çıkartıp Ali gibi askıya astığında kıyafetlerinin onun kıyafetinin yanında olması nedensiz bir şekilde hoşuna gitti.Bu güzel duygu bedenini sararken aptal aptal sırıtma duygusunu zor bastırdı.

Genç adamı takip eden adımları büyük bir salonun girişinde son bulduğunda şömineden gelen odun çıtırtılarını daha iyi duyuyordu şimdi.Geniş rahat koltuklar gözüne çarparken şöminenin önüne yere atılan yumuşak postun üstüne boylu boyunca yatıp uyuma hayalleri kurmaya başlamıştı bile.İçerisinin dekorasyonu dergilerden fırlamışçasına bir şekilde dizayn edildiğini fark ettiğinde nedensizce burayı fazla incelediğini fark edip utanmıştı.

Ali'nin ona dönmesiyle utancı daha da belli olurken yüzünün kızarıklığı boynuna geçmişti.

"Şey burası fazla mı sıcak?"

Ali,genç kızın utangaçlığını bildiği için yüzünde ki sırıtmayı engellemeye çalışıyordu.Bir tarafı daha çok üstüne gitmek isterken şuan için akıbetlerinin durumu belli olmadığı için üstelemiyordu.

"Hareket ettiğin için olabilir belki?"

"Belki de."

Birbirlerinden ayrı koltuklarda oturarak kendilerinden başka her yere bakan iki gençtte sessizdi.Kim ne konuşacağını bilmez bir şekilde oturuyorlardı.

Bade,yorgunluğunu en diplerine kadar hissederken ortamın sıcaklığı kendisini mayıştırmaya yetmişti.Genç kızın en son hatırladığı şey yavaşça kapanan gözleriydi.

🍃

Bade gözlerini açtığında üzerindeki battaniyeyi yavaşça itti.Hava kararmıştı ve etrafına baktığında genç adamı göremedi.

"Ali!"

Kulaklarının duyduğu tek ses şömineden gelen odun çıtırtılarıydı.Koltuktan ayaklarını sarkıttığında zeminin soğukluğu kendine gelmesine az da olsa yardımcı olmuştu.Büyük pencereye doğru ilerlediğinde dışarıda hafif bir kar yağışı vardı ve Ali üzerinde sadece kazak ve pantolonla odun kesiyordu.

Genç adamın kuvvetli kolları odunlara her baltayı indirdiğinde genç kızın içinde bir şeylere de balta vuruyordu sanki.Her vuruş,Bade'nin dizginlemeye çalıştığı duygularının kapısına vuruluyordu.Öyle şiddetli bir vuruştu ki bu,gücü tartışılamaz ve sorgulanamazdı.Karşı koyamayışı ise sadece sevdiğindendi.Bu adama karşı tüm savunmasızlığı bundandı.

Bakışlarını Ali'den çekip mutfağı aramaya koyuldu.Karnı neredeyse zil çalıyordu ve bir an önce midesini doyurmak istiyordu.Mutfağı bulduğunda ela gözleri şöyle bir etrafı süzdü.Tam da bu gösterişli dağ evine yakışır bir şekilde mutfaktı.Buzdolabını açtığında ağzına kadar dolu olduğunu görmek genç kızı gülümsetti.Hazırlayabileceği şeyleri gözden geçirken buzlukta bulduğu eti tavada sotelemeyi düşündü.Yanına da aparatif bir şeyler hazırlayabilirdi.