Hoofdstuk 14

847 31 0
                                    

   Ik ga op mijn bed zitten en Nathalie komt naast me zitten. Ik ga nooit of te nimmer op date met Nathan!  

*Nathan*

Ik loop naar de boys toe en val tegen hun uit :" Wat deden jullie hier?"

"Wij zorgen alleen voor een date" zegt Louis onschuldig. Dan voegt hij er stilletjes voor 'jou nog' aan toe. Ik ben woedend.

"Jullie hadden dat niet moeten doen. Ik ging Skyler heus nog vragen. Ze was er alleen niet toen ik het wou vragen." Dan besef ik dat ik te veel heb gezegd want de jongens kijken me aan.

"Je hebt haar nog niet gevraagd?" zegt Simon verbaasd. Ik kan mezelf wel voor kop slaan maar ik schud mijn hoofd.

"Dan vrees ik dat je geen date hebt." zegt Francisco. Ik kijk hem niet begrijpend aan.

"Ja... Sorry Nathan. We hebben het aan Hailey gevraagd maar ze wees je af." Zegt Dylan. Ik weet niet wat er met hen aan de hand is maar ik besef een ding. Ik had hen nooit alleen moeten laten gaan. 

"Kijk. Ik vraag straks gewoon aan Skyler of ze met me gaat en dan is alles opgelost. Jullie hoeven het echt niet voor mij te regelen!" Ik ben boos maar ik vergeef het hun. Dan lopen we met z'n allen naar beneden om te gaan eten. Ik heb namelijk nog niet ontbeten en rammel van de honger.

*Hailey*

"Gaat het een beetje?" Vraagt Nathalie. Ik voel dat ze die zin nog al heeft gevraagd. Ik knik maar wat. 

"Wil je erover praten?" Ik weet niet wat ik moet doen maar dan stromen de woorden uit mijn mond als een waterval.

"Ik moest denken aan Mathias. Weet je, het is moeilijk. Een paar manden geleden spraken we over later en verder gaan. Kort Daarop werd ik gedumpt. Je gaat dan naar een andere school waar er iemand zit die je haat. Elke keer dat je de eetzaal binnengaat wordt je aan gekeken met of zonder medelijden in verschillende ogen. Weet je wat? Ik ben het zat. Ik kan er niet meer tegen. Elke keer wordt ik geconfronteerd met de harde realiteit. Ik wou zeggen dat ik al met Mathias ging maar dat kon niet omdat hij op een andere school zit in een andere stad."

"Rustig maar." sust Nathalie me.

"Dat kan niet. Hoe zou jij je voelen," vraag ik. Ik voel dat ik alles kwijt moet. "Helemaal alleen, gepest door jou halfbroer. Op de kamer met het irritantste mens van de hele wereld, bekend maar je wilt die dag zo snel mogelijk vergeten. Elke dag, keer op keer voel ik alles terug komen. Ik heb me mijn hele leven niet zo miserabel gevoeld en nu? Een paar dagen geleden kwam ik mijn bed niet eens meer uit omdat ik schrik had om de waarheid onder ogen te komen."

Ik zie Nathalie naar me kijken.  Ik moet even op adem komen. Ik blijf maar aan een stuk door ratelen. " De week nadat ik gedumpt was besefte ik het nog niet eens zo goed. Toen zag ik een ex-vriendin hand in hand met hem door het stad lopen. Ik vermoedde dat ze me gezien had en ik wou hen dag zeggen maar toen kuste ze recht voor mijn neus. Heb jij dat ooit eens gevoeld? Dat gevoel alsof je wordt verscheurd?"

 Zo. Nu dat eruit is voel ik me al een beetje beter. Dan voel ik de tranen die over mijn wangen glijden. Ik had niet door dat ik aan het wenen was. 

"Weetje, ik heb dat ook meegemaakt," zegt Nathalie opeens na de stilte die er was gevallen. "Vorig jaar. Sindsdien beschermt Nathan mij van jongens. Ik heb ook minstens een maand wenend in bed gelegen." 

Ik kijk Nathalie beschaamd en verbaasd tegelijk aan. "Echt?" 

Ze knikt. "Maar weet je? Ik heb geleerd dat jongens het niet waard zijn. Wij meiden mogen ons niet  laten doen. Als er iets is wat ik geleerd heb is het dat een vriendin en een feestje wonderen kunnen doen." Ik kijk haar aan. Ik voel dat mijn tranen zijn gestopt. 

"Het is goed. Dank je voor je veel te korte peptalk." Zeg ik lachend. Ik voel me al stukken beter. 

"Mag ik dan nu je kapsel doen? En je schmink kan ik ook opnieuw doen." Dan barst ik in lachen uit.

*Nathan* 

Na het veel te late ontbijt zoek ik Stefanie. Ze zit in het kapsalon. Ik loop naar het Kapsalon in de stad en zie haar binnen zitten. Ik besluit naar binnen te gaan omdat het anders te lang zou duren voordat ze naar buiten komt.

"Hey Sky," zeg ik. Skyler kijkt op. Ze begint te stralen.

'Waarom doe je dit ook alweer?' Denk ik bij mezelf. 'Oh jah, om niet voor schut te staan en geen ruzie met Skyler te krijgen.'

"Voor vanavond," begin ik. Sky  kijkt me verwachtingsvol aan. "Zou je met mij naar het feest willen gaan. Het is dan wel in ons studentenhuis, ik zou het fijn vinden als je met mij zou gaan."  

Skyler slaakt een gilletje. "Ik hoopte al dat je me zou vragen. Waarom zou ik anders naar het kapsalon komen?" Na die woorden loop ik de tent uit. Zo dat is ook weeral geregeld. 'Nu alleen zien dat ik iets tofs aan trek want anders vermoord Sky me.' Denk ik bij mezelf en ik loop naar het studentenhuis. Regelrecht mijn kamer in.

*Hailey*

"Kijk eens hoe mooi je kapsel." Zegt Nathalie na een half uur in mijn haar te frunniken. Ik kijk in de spiegel en snap niet hoe dat het komt dat het een half uur duurde. Nathalie heeft mijn haren lichtjes gekruld en opgestoken. Het resultaat is wel mooi. Nu doe ik Natalie haar haar. Ik krul haar haar ook lichtjes en maak dan twee vlechtjes opzij waarna ik ze vanachter vast maak. Dan doet ze zelf haar make-up. Ze zegt dat als ik het zou doen het op niets zou trekken. Als ik op de klok kijk zie ik dat het al laat is. 'Hoe kan het dat de tijd zo snel vliegt?' We kijken nog snel even in de spiegel en gaan dan naar beneden. Honger heb ik niet. Ik wil gewoon lol maken met Nathalie.

Dancing with the Badboy ✔Where stories live. Discover now