NEFRETİM : Karışık Duygular

Küçük Bir Defile!

“bayan marinette biz moda sektöründen geliyoruz size giyinmeniz hakkında bazı tavsiyeler vermeye geldik.”

“hoşgeldiniz de tam olarak anlayamadım”

“lütfen giyinme odanıza geçebilir miyiz?”

“t tabi.”

Odaya girdikten sonra bakındılar bir kaç not aldılar.

“ilkbahara giriyoruz şuanda moda olan şeyler küçük çiçekli eşyalar. Mesela şu beyaz elbise eteklerinden küçük küçük çiçekler dökülüyor gibi durmuş ve gerçekten size yakışır. Bunu bir deneyin.”

Elbise hoştu. Belimden başlayıp etek ucuna dökülen küçük pembe çiçekler ayrı bir hava katmıştı. Ve bana gerçekten yakışmıştı.

En sonunda bu elbiseye birbirlerine bakıp onayladılar.

Büyük bir makyaj masasının sandalyesine oturdum.

“saçları açık bırakmalıyız. Çok hoş bir rengi var. Ve sanırım biraz da dalgalandırmalıyız.”

Kız eline maşayı aldı diyeride makyaj malzemekerini çıkardı.

“afedersiniz fakat makyaj yapmayı pek sevmem”

“o zaman hafif ama etkili bir makyaj olsa.”

“peki”

En son eteklerimde ki pembe çiçeklerin aynı tonunda rujum ve hafif bir eyeliner dışında başka bir şey yaptırmamıştım. Küçük sade bir kolye ve sallanan tüy küpelerle güne hazırdım. En son açık pembe stiletto’ları giydikten sonra sıra kahvaltıya inmekti.

[kıyafet ya da giyim hakkında yazmayı sevmiyorum fakat bunu eklemem lazım. Çünkü kurguda marinette'in yavaş yavaş bir şirketin başı olmaya başladığını belirtmek istiyorum. Kısacası her şey hayatına yeni giriyor 'giyim, makyaj, şirket, toplantılar VS.']

Büyükannem oturmuştu bile ben de karşısına oturdum.

“çok güzel olmuşsun marinette”

“teşekkürler büyükanne. Ama bu hazırlık neden?”

“bugün seni paristeki şirkete götüreceğim. Orda yetkili kişileri anlatacağım. Ve her şirkete gittiğinde yapman gerekenleri. Ama ilk güzel bir kahvaltı yap.”

“peki büyükanne”

Sonra ise küçük ve sıcak bir şekilde bana gülümsedi. Bende ona gülümseyerek karşılık verdim.

...

Elimde bir ajandayla her şeyi not alıyordum. En son büyük bir odaya geldik. Burada mabelle Delon yazıyordu. Demek burası onun odasıydı. Büyük bir kitaplık vardı. Geniş bir masa ve önünde ise bilgisayar.

“burası benim odam…  18 yaşına bastığında tamamen senin olacak.”

“ B benim?”

“marinette ben artık gerçekten çok yaşlandım ve emekli olmayı düşünüyorum senin arkanda olacağım fakat yanında yürüyemeyeceğim. Neyse yarın bilişim öğretmenin gelecek bilgisayarda ne yapacaklarını anlatacak. Tamam mı? Kahvaltıdan sonra 1-2 saat çalışırsınız sonra ise tasarımların için ünlü bir modacı çağırdım. Küçük bir defileye ne dersin?”

“defile mi? Ünlü bir modacı mı?”

“evet şaşırdın mı ben aslında senin çizimlerini gördüm ve umarım kızmasın”