스몰넷: Twenty Four

Start from the beginning
                                    

Taehyung just grinned. "Hmmm, I don't know but let's see." Naguguluhan man ay sumunod si Jimin sa kanya.

---

"Yoon-ah!" sigaw ni Jess habang naglalakad sila. Napatakip naman ng tenga sila Namjoon at Seokjin. "YOON-AH!"

"Wait!" bawal ni Seokjin sa kanya. "Ang sakit sa tenga!" naiinis na sabi niya.

Jess rolled her eyes. "Duh. Inggit ka lang na mataas ang boses ko." She said with a grin. "Plus mas mukha akong barbie."

Natawa lamang si Namjoon sa dalawa. "Mamaya niyo ituloy ang cat fight." He pointed out. "We need to find her or else..."

"Or else what?" takang tanong ni Seokjin. Nagkatinginan naman silang dalawa ni Namjoon. "Yeah. Kailangan na natin or else katapusan na ng mundo."

Naguguluhan man ay nakinig pa din si Jess sa dalawa. "Uhm, pwedeng share naman dyan?" tanong niya. "Let me guess, all hell break lose if we didn't find her. Lalo na sa kaso ni Jungkook."

Napatango naman si Seokjin. "Nakakatakot magalit si Jungkook. Even Yoongi is afraid." paliwanag niya.

Nailing na lamang si Namjoon. "Yeah. Idagdag mo pa yung si Taehyung. He's always emotionless. Hindi ko pa yan nakikitang magalit." He replied.

Then they started walking. "Kay Yoon-ah to ah." sabi ni Jess habang pinupulot yung sapatos ng dalaga. "Let's go." aya niya.

Jimin just sighed for the nth time. Gusto na niyang magpahinga saglit pero patuloy lamang sila sa paglakakad ni Taehyung. "Saan ba natin siya mahahanap?" bulong niya.

Taehyung stopped walking. He faced the older. "Just stay here. I will be the one to find her." He said.

Tumaaslang ang kilay ni Jimin. "Hmmm. What is this? A change of heart?" Natatawang sabi niya. "Sasabihin ko nalang sa kanila. Ikaw nang bahala kay Yoon-ah. Don't hurt her." may diing sabi nito.

"You seem to be protective when it comes to her." puna naman ni Taehyung. He suddenly didn't like the idea of Jimin being protective with the girl. "What do you call that? A change of heart?" balik niyang tanong.

Jimin chuckled. "Sira ulo. She's like a younger sister to me. She seems fragile but she's fearless." Natatawa niyang sabi. He really likes Yoon-ah as a person.  Tumalikod naman si Taehyung. "Kapag nahanap mo na siya, anong gagawin mo?" He asked.

Taehyung just shrugged. "I don't know? Make it up to her." He mumbled. Humagalpak naman ng tawa ang kasama niya. "What? I don't know."

"Yeah, just kiss and make up. Oh siya, maghanap ka na." Jimin said with a smile. "Hintayin nalang namin kayo sa bahay."

"Who says that I will bring her to that place?" He mumbled. Hindi naman narinig ni Jimin ang sinabi ni Taehyung.

He knows the school so well. May mga lugar dito na wala pang nakakapunta. He will start with that. Isang lugar lamang ang una niyang naisip.

He trusted his instincts. He walked towards that place. He knew that one because he often went there to think. Walang tao na mangugulo sa kanya kapag nandoon siya.

When he reached that place, he immediately went inside but it's locked. He cursed. "Damn it." sabi niya habang tinatanggal yung lock.

Nang matanggal niya yung lock ay agad siyang pumasok. He took his phone out para gamitin ang flashlight nito. "Im?" tanong naman niya.

He went to another room pero wala ang dalaga. His last stop is the music room. When he went inside, nakita niya ang dalaga na nakahiga  sa sahig. He immediately went to her.

He touched her face. "Hey." mahinang tapik ang ginawa niya sa dalaga. Hindi naman gumalaw o sumagot ang dalaga. "Fck this!" binuhat niya si Yoon-ah.

Dumaan na siya sa short cut patungo sa car park. Wala nang masyadong tao dahil gabi na. Magcucurfew na pero wala siyang pakielam.

Isinakay niya sa kotse ang dalaga. He clenched his fists. "Damn you Kim Taehyung." inis na sabi niya sa sarili. Pinaandar na niya ang sasakyan.

"Sir, you can't go outside." sabi naman ng guard sa may gate. Taehyung just sighed. Ipinakita niya yung card niya sa guard. "Okay sir. You may go. Pasyensya na po."

Agad niyang pinaandar ang sasakyan. Kailangan muna niyang magamot ang mga sugat ng dalaga.

Huminto sila sa isang bahay. Binuhat niya agad ang dalaga. He pressed the doorbell. Nang walang sumagot ay pinindot niya ulit ito.

"Just wait!" sigaw ng tao mula sa loob. "Sinong tao ang pupunta ng gabi n-V?" takang tanong ng lalaki mula sa may pintuan.

Bumaba ang tingin niya sa babaeng buhat ng lalaki. "Who's she? Wait, she's bleeding. Get inside." Pinapasok naman niya ang dalawa.

Inihiga ni Taehyung sa couch ang dalaga. "Just treat her first before I answer you questions." He said to his friend.

Nailing naman ang lalaki. "Let me guess, may tama ka na ba? Ibang klase ka. You never let anyone near you then she happens." Natatawang sabi ng lalaki habang chinecheck ang sugat ng dalaga.

"Why are you touching her neck?" Di maiwasang tanong ni Taehyung. "Do you work or else.." may diing sabi niya sa lalali.

"I am a doctor, you idiot. You're so possessive huh?" puna naman ng lalaki. "I will be better do my job or else I will die at your hands." He said with a chuckle.

Taehyung smirked. "Yeah. Thanks Byun. I owe you one." He said to the older.

---

A/N: Cliffhanger ako hahaha. Epiphany's MV is sooo goood. I mean, having this song while your in a car then it's raining. It's perfect! Huhu.

We should always remember to love ourselves first :) So guys, remember you are always wanted.

You deserve the best in this world. Just keep on fighting! I purple you guys!

--

Kim: Wala na, finish na.

Jeon: Bakit ako matatakot?

So narelease na yung Epiphany MV huhu. Wala na talaga finish na;)

Laters XX

Se7en Deadly Sins || BTS FanfictionWhere stories live. Discover now