Se7en Deadly Sins || BTS Fanfiction

열: Ten

열: Ten

---

A kiss is a lovely trick designed by nature to stop speech when words become superfluous.

__

Chapter Song: Give me Love by Ed Sheeran

Yoon ah's Point of View

"Saan tayo pupunta?" tanong ko kila Jess habang hinihila nila ako palabas ng resto. Hindi naman sila kumibong dalawa. Patuloy lamang kami sa paglalakad.

"Can I borrow her for a second?" Nagulat naman ako ng biglang may nagsalita sa tabi ko.

"Sige lang Jungkook, kahit hindi mo na ibalik." Tinulak-tulak pa ako ni Jess na sobrang lapad ng ngiti niya.

Huminto siyang maglakad kaya sinundan ko siya. Halos lahat ng mga tao ay tinitingnan siya. I can't help but notice how the girls looked at him. "Your hand?" Inilahad niya ang kamay niya sa akin.

Hindi naman ako kumibo kaya kinuha niya ito. "Don't mind the stares babe. Sayo lang ako." I almost choke when he said that. Napatingin tuloy ako sa mga tao na nakatingin sa amin. Gosh! Baliw din itong si Jeon.

"It's been a long time Jeon baby!" Baby? May isang magandang babae ang bumati sa kanya. Lumipat ang tingin niya sa akin. She gave me a smile. Ngumiti din naman ako. "Who's this lovely girl?"

"My girlfriend." Parang binubuhusan ako ng malamig na tubig sa mga sinasabi ni Jungkoook. Is he being serious?

Pinaupo niya ako sa tabi niya. I hesitantly took the seat. "I want us to have the same hair color. I like her hair." He pointed out mine.

"Ang lakas ng tama mo Jeon Jungkook. By the way, I'm Shin. Jimin's older sister." pakilala niya. Nanlaki naman ang mata ko. Kapatid niya si Jimin?

As in the always mad Park Jimin?

"Yes. By your initial reaction, you already met my kind bro." Natatawa niyang sabi sa akin.

I nodded at her. Nang mabalik ang tingin ko kay Jeon ay tumaas lang ang kilay ko sa kanya. "Your hand?" tanong niya sa akin.

Kinuha na naman niya ito pero hinatak ko sa kanya iyon. "He will not going to stop. Just give him your hand." Aish. Ang kulit ng lahi niya.

Tama ba itong pinagagagawa ko?

Bakit ang hirap nilang iwasan? Ayoko naman na madamay sila sa kamalasan yata sa buhay ko.

Ang this guys said he will protect me. "Don't frown Yoon-ah. Hahalikan kita dyan." Hinampas ko nga siya sa balikat. I just heard his manly chuckle.

After lang ng halos isang oras ay nag-iba na yung hitsura ni Jeon. Halos hindi ko siya nakilala dahil bumagay yung kulay sa kanya. Mukhang kahit ano naman ang kulayng buhok niya ay bagay sa kanya.

"Ingat kayo! Bring babies next time!" Gusto ko nalang magfacepalm dahil sa kahihiyan. Babies?

"Ano magandang pangalan ng babies?" Isang hampas lamang ang sinagot ko sa kanya.

"Saan mo gustong pumunta?" He asked while we're walking. Hindi ko din naman alam kung saan kami pupunta. Nang hindi ako sumagot ay hinila lamang niya ako.

Huminto kami sa isang boutique. Ano naman kaya ang gagawin namin dito? "Jungkook! It's been a while? Nasaan ang magaling kong pinsan? Nasaan yang si RapMon? Sinira na naman niya yung mga gamit dito!" Isang babae na nasa mid twenties ang nakita ko.