"Your Sweet Revenge"

YSR- Chapter 4

Chapter Four

“GIRL, pupunta ka ba sa Homecoming party ng school natin?” kanina pa nito kinukwento sa kanya kung anong magandang suotin sa party na iyon. Kung siya lang, hindi talaga niya hilig ang magpunta sa mga ganun. Nagpapayabangan lang naman kasi lahat ng mga tao doon.

“Kapag nadagdagan ang buhok ni Tweety Bird at huminto na si Dora sa paglalakwatsa, sasama ako sa’yo.” Umiling-iling nalang siya sa kaibigan. Alam naman niya kung ano talaga ang pakay nito. Ang maghanap ng pwedeng boyfriend. Mahilig talaga kasi ang kaibigan niyang mangolekta ng lalaki pero hanggang date lang. Alam niyang takot ito masaktan sa huli. Kagaya nalang niya.

“Killer ka talaga! Pinatay mo ang joy sa puso ko!” tumawa lang ito at tumingin-tingin sa paligid. “Punta muna ako sa restroom.”

Nasa isang bar sila ngayon sa Makati. Bagong bukas iyon kaya naisipan nilang i-try. Maganda ang atmosphere nito at hindi masyadong maingay at magulo. Mahigpit din ang security ng lugar, siguradong safe sa mga pribadong tao tulad ng mga artista o politicians.

“A beautiful lady all alone in a bar? You want me to buy you another drink?” Napaharap siya sa lalaking nagsalita sa kanyang likuran. Napakalapit niyon sa kanyang tenga na halos makiliti siya abot hanggang paa.

“Mr. Alvarez.” Matamlay na sabi niya.

“You seemed to be disappointed na ako ang kasama mo rito.”

“Mukha ba akong masaya ngayong nandito ka na?”

“You’re still that girl that makes me smile.” Nakangiting sabi nito sabay ipit ng buhok niya sa likod ng kanyang tenga. “By the way, you look gorgeous.” Nakablack mini dress siya at pumps na pasalubong sa kanya ni Fleur galing Paris. Pinilit talaga siya nitong iyon ang suotin dahil bagay daw sa kanya. May pagkasadista talaga at lahing namba-blackmail ang kaibigan niya.

“Nakatikim ka na ba ng basag na baso? Ba’t ka ba nandito? Ang kulit mo, eh.” Niiritang sabi niya rito.

“Business partner ko ang may ari nitong bar, so parang akin na rin ‘tong lugar. At ako ngayon ang naka-toka na magbantay.” Umorder ito ng inumin. He was wearing a dark blue v-neck shirt na lalong nagpa-emphasize sa malapad nitong dibdib at simpleng jeans lang. He was not just a basketball player, nalaman niyang nagmomodelo rin pala ito ng mga signature clothes. Nagsalita ito kaya bigla siyang nag-iwas ng tingin.

“Are going to the Homecoming? May date ka na ba?” Tamang-tama, ito na ang opportunity para sa unang level ng plano niya. Ang ipakita dito na hindi lang ito ang nag-iisang lalaki sa mundo.

“Hindi siya pupunta, Calvin. Anti-social ‘yan eh.” Singit sa kanila ni Fleur na nakabalik na mula sa CR.

Agad naman siyang bumawi sa sinabi ng kaibigan.

“Actually hinihintay ko pa kasi ang reply ni Reuben kung masasamahan niya ako. So yes, I’m gonna come.” Nginitian niya si Calvin at pinandilatan naman si Fleur na sinasabihang manahimik na lang.

“Reuben? So, may boyfriend ka na pala, Doc. Akala ko wala ka nang balak palitan ako diyan sa puso mo.” Tumawa ito ng mahina na halatang iniinis siya. Umupo rin ito ng diretso nang nakita siya nakataas ng kilay.

“Excuse me, Mr. Alvarez. Ni minsan hindi ko inisip na ipalit si Reuben sa’yo...” Bumuga muna siya ng hangin at nag patuloy. “dahil mula nang nagkahiwalay tayo, ni minsan hindi na kita inisip. You’re just a waste of time. At, hello! Matagal na ‘yon.” Syempre nagsinungaling siya. Sinong kapatid ba kasi ni Kokey ang sumapi sa kanya at tila apektado pa rin siya sa presensya nito? Dear Heart, please be good to me. Paano  nalang kapag ‘di nito sinakyan ang palusot niya? Patay.