ʟᴏᴠᴇʀ ᴏʀ ʟᴏsᴇʀ | ᴊ.ᴊᴋ

•|| Κεφαλαιο 11ο ||•

Διευθ: Περαστε δεσποινηδες ...

Περιεργο γιατι εγω μονο ενα φιδι με ξανθα μαλλια και μπλε ματια φουλ στην μασκαρα εβλεπα διπλα μου....

Μωρε λες?

Λες τελικα να ειναι ανθρωπος?

Και αφου λοιπον μας αφησε ο διευθυντης να περασουμε πρωτες μεσα στο γραφειο κλεινωντας την πορτα πισω του, εμεις κατσαμε σε κατι καρεκλες η μια απανεναντη απο την αλλη και εκεινος στην μεγαλη μαυρη δερματινη καρεκλα του....

Επι κατι λεπτα επικρατουσε μια ησυχια που το μονο που ακουγοταν ηταν ο ρυθμικος ηχος του ρολογιου...

Ειχα απο την μια πλευρα τον διευθυντη να μας κοιταει με το υφος "την βαψατε"...

Μην ρωτατε χρωμα δεν ξερω..

Ειχα και την αλλη απεναντι με το ξινο υφος της...

Δεν χρειαζεται να προσπαθεις πολυ κοπελια...εσυ εισαι ξινη απο την φυση σου..

Διευθ: Λοιπον? Ακουω...

Καμια απο τις δυο μας δεν μιλησε...και απλως κατεβασαμε τα βλεμματα μας...

Ο Διευθυντης δεν μιλησε αλλα περιμενε απαντηση απο εμας και κοιταγε μια εμενα, μια την Χανα, μια εμενα, μια την Χανα ...

Ωσπου αποφασισε να μας κοψοχωλιασει...

Διευθ: ΑΚΟΥΩ ΛΕΩ!

Φωναξε και χτυπησε το χερι του στο γραφειο...

Αουτς...

Πω πω νευρααα...

Και μαντεψτε ποιος μιλησε...

Οχι μαντεψτε...

Κανεις....

Αλλα μετα απο λιγο αποφασισε να μιλησει το φιδι...

Εννοω η Χανα ...

Χ: Αυτη φταιει για ολα!

Ειπε και με εδειξε με το πιο πονηροαπειλιτικοθυμωμενο βλεμμα της...

Ειχε και απ'αυτο?

Απορω που τα βρισκει...

Ε και τωρα φταιω εγω να αντιδρασω?

Οχι φταιω?

Να μην αντιδρασω δηλαδη?

Ε και αντιδρασα...