like you could change me (Eragon)

chapter 15 eragon pov

Ik krijg de boodschap van Tinwe binnen en raak meteen in paniek. ”Saphira! Tinwe en Meathr worden ontvoerd! “We moeten ze gaan helpen!” ik zie Saphira meteen aankomen vliegen en nog vliegend spring ik op haar rug. We vliegen snel achter de ontvoerders aan maar dan merk ik dat ik van Saphira’s rug af glij. Er raast nog meer 1 ding door mijn hoofd voordat ik er helemaal af val. Het zadel zat niet vast. Ik val naar beneden. Eerst geeft het een beangstigend gevoel, maar later lijkt het net alsof je zweeft. Het ergste van vallen is niet het vallen zelf. Bedenk ik me net. Maar het ergste is het neerkomen. Ik kijk hoe de grond met een gevaarlijke vaart op me afkomt. En net voordat ik de grond raak kan ik me nog net stilhouden met magie. En ik laat me rustig op de grond vallen. Ik blijf uitgeput liggen en raak bewusteloos door de inspanning.
Als ik wakker word zie ik dat het al donker is. Saphira ligt naast mij en springt op als ze merkt dat ik weer wakker ben. Ik heb een knallende koppijn maar er is maar een ding waar ik aan kan denken: Tinwe en Meathr redden! Ik klim weer snel op Saphira’s rug en samen vliegen we door de nacht. Het is moeilijk om hun te achtervolgen. Maar op eens ruik ik die ranzige geur van de Ra’zac weer. Ik knijp mijn neus snel dicht en Saphira heeft het zo te zien ook niet makkelijk met de geur. ”hadden ze nou maar neusbeschermers voor een draak uitgevonden. Dan had ik nu niet zo’n last van de stank gehad! Wat een stank zeg! Wassen die beesten zichzelf wel eens?” we vlogen de hele nacht lang. Maar we konden niets vinden. Al snel merkten we dat de stank afnam en even daarna beseften we dat we waren misleid. Vloekend zat ik op de rug van Saphira. We streken neer en maakten een plan. Voor wat we gingen doen. Toen kreeg ik een boodschap van Oromis. ” Eragon! Je moet nu naar de varden vliegen! Galbatorix leger heeft verzameld voor Farthen Dur! Je kan niet gemist worden!” ook dat nog! We hadden gewoon geen tijd om Tinwe en Meathr te vinden. Een droevig gevoel nam bezit van me. Ik kon alleen nog maar afwachten en kijken of het wel goed met ze ging. AAAAAAAAH! Wat was dit frustrerend! Het gevoel te hebben dat je wil helpen maar je niks kan doen. Ik kan ook niet de Varden laten stikken. Dan hadden we een nog groter probleem. Kom op Eragon! Je moet je liefdesleven even opzij schuiven. Je plicht aan de Varden gaat voor. Zo sprak ik tegen mezelf. Ik keerde met Saphira om en volgde de lange weg naar Farthen Dur.
Met een misselijk gevoel in mijn maag landden we op een open plek in Farthen Dur. Nasuada kwam gelijk naar mij toe rennen. “Eragon! Je hebt de boodschap van Oromis gekregen! Je moet nu meekomen! En Tinwe ook!” “ja, juist, Nasuada, ik moet je iets vertellen. Tinwe is ontvoerd door de Ra’zac. Net toen ik achter haar aan wilde gaan vliegen om haar te bevrijden, werd ik door Oromis hierheen gestuurd. Ik kon haar niet achternagaan want ik moest hiernaartoe, dus zit ze waarschijnlijk nog bij de Ra’zac.” terwijl ik dat zei druppelde er een traan van mijn wang naar beneden. “Maar er zijn nu andere zaken aan de gang. We moeten ons verdedigen tegen Galbatorix. Hij mag niet winnen. Al doen we het maar met 1 Rijder. Hij mag niet winnen.”Nasuada schrok, maar herstelde zich snel. ”dan moet je alsnog meekomen. We kunnen jou niet achter Tinwe aan sturen. Dan zouden we sowieso verliezen.