SILENT PAIN |||MYG

0.7

Biz daha ne olduğunu anlamadan yoongi evden çıkmıştı.

H: Ne oldu ki şimdi

L:Bilmiyorum ama önemli bi şey olmasa böyle alelacele gitmezdi.

J:Bence de. Neyse yarın öğreniriz.

***

Hoseoklar gittikten sonra bizde yattık. Ama ben hala yoongiyi düşünüyodum. Acaba günlüğümdeki sayfayı o almış olabilirmi. Offff bilmiyorum. Ama o sayfayı almam lazım. Bi de şu akşamki olay var ne oldu ki acaba.

***

Sabah uyandığımda gözlerimi açamadan uyur uyanık alarmı susturıyım derken çat diye ses geldi. Evet güne alarm katili olarak başlamıştım. Ne kadar da harika!

Oflayarak lavaboya gidip işlerimi hallettim. Sonra lisa ile kahvaltı edip okula gittik. Sınıfa girdiğimizde yoongi gelmemişti. Bizimkilere sorduğumuzda onlarda bilmediklerini söylediler.

***

Sabah uyandığımda içimde bir huzursuzluk vardı. Yoongi bir haftadır okula gelmiyodu ve biz artık iyice endişelenmeye başlamıştık. Telefonlarımızı da açmıyodu. Bu gün çıkışta evine gidip bakıcaktık eğer orda da yoksa polise haber vericektik. Neden bilmiyorum ama başına bişey gelmiş olma olasılığı beni çok korkutuyodu. Ama bunun hoşlanmakla alakası yoktu. Sonuçta o da benim arkadaşımdı. Gerçi o da böyle düşünüyomu bilmiyorum ama.

Yataktan kalkıp işlerimi halledip mutfağa doğru ilerledim. Lisa kendine ve bana sandviç yapmış yiyiyodu.

"Günaydın"
"Günaydın"
"Jae... sence yoonginin başına bişey gelmiş olabilirmi. Yani normalde böyle hiç yapmazdı. Ortalıktan kaybolucağı zamanda hiç değilse bana haber verirdi." Dedi oda çok üzülüyodu. Tek akrabası oydu çünkü.

Anlattığına göre yonginin ailesi ile lisa nın ailesi tatile giderken dağlık bir bölgede arabayla yuvarlanmışlar. Tabi bu sırada lisa ve yoongi daha 3 yaşındalarmış ve küçük oldukları için onları babannelerine bırakmışlar. Babaannelerini de tanıyodum. Komşumuzdular. Zaten lisa ile o zaman tanışmıştık. Ben türkiyeye gitmeden önce vefat etmişti. Ama yoongiyi hiç görmemiştim. Sanırsam onu anneannesi büyütmüş.

"Bak... eminimki kötü bi şey olmamıştır. Hem bu gün evine gidicez mutlaka ordadır. Belki hastalanmıştır bize haber verememiştir. Ya da bir arkadaşına gitmiştir."

"Offff bilmiyorum. Umarım dediğin ihtimallerden biridir"

***

Okuldan çıktığımız gibi yoonginin evinin yolunu tuttuk. Evve geldiğimizde sile basmaya başladık.

Defalarca çaldık ama açan olmadı.

J:Geri çekilin

Deyip kapıya omuz attı. İkinci denemesinde nihayet açılmıştı. Evin içine yavaşça girdik. Defalarca seslendik. Merdivenlere doğru yöneldiğimizde yukardan çat diye bir ses geldi.

Hepimiz birbirimize bakmaya başladık o sırada bir kaç tıkırtı daha geldikten sonra silah sesi duyduk. Hoseok ve jungkook önümüze geçerek yavaşça seslerin geldiği odaya doğru ilerlediler. Ve kapıyı açınca donup kalmışlardı. Biz arkalarında olduğumuz için hiç bir şey görmüyoduk. Ne vardı ki. Yanlarından geçip baktığımızda yerde gördüğümüz kanlarla bizde donup kalmıştık...

"Ne istiyosun lan benden kardeşime yaptıkların yetmedi mi!!!!"

"Şşşş yoongi bu kadarla yetiniceğimi düşünmemiştin değilmi bana yaşattıklarından sonra sevdiklerini tek tek gözünün önünde öldürüceğime dair söz vermiştim. Ne demişler tutamıyacağın sözü vermiyceksin"

Alın size gelecek bölüm için spoiler.