Başlamadan önce küçük bir ayçiçeği bırakalım.
Ayçiçeğinin anlam kazandığı yerdesiniz.
~
Sunflower: Gölgedeki çiçekler neden her zaman ölür biliyor musun? (00.00)
Sunflower: Bilmiyorsun. (00.01)
Sunflower: Gölgedeki çiçekler hiç bir zaman güneş görmez hiç bir zaman fark edilmezler. (00.01)
Sunflower: Ve sonuç olarak kurur ve ölürler. (00.02)
Sunflower: Bu yüzden benim gibi gölgede kalan çiçeklere iyi bak. (00.02)
Sunflower: O çiçekler diğerlerinden daha çok sevgiyi hak ediyor. (00.02)
Sunflower: Ben o gölgedeki solmak üzerine olan çiçeğim.(00.03)
Sunflower: Ne olur ben solmadan önce beni bul. (00.07)
Telefonu kapattıktan sonra komidinin üzerine koyarak yatağa yattım ve tavanı seyretmeye başladım. Elimi kalbimin üzerine koydum ve hızlı atışını dinledim. Zor olan kısmı atlatmıştım. Sonunda mesaj atmıştım. Ama içim hala sabırsızdı. Mesaja cevap vermesini beklemiyordum. Önemli olan yıllardır atamadığım mesajı cesaret edip atmamdaydı.
Derin bir nefes aldım ve gözlerimi kapattım. Bir az daha rahatlamış gibiydim ama bu rahatlama yerini ani bir hıza çevirdi ve kalbim eskisi gibi tekrar gümbür gümbür atmaya başladı.
Bildirim sesi.
Hemen doğrulup telefonu elime aldım ve konuşma bölümüne tıkladım.
K: Çiçeklerden nefret ederim. (00.10)
K: Ayrıca sen kimsin ki seni bulayım?(00.10)
Küçük bir hayal kırıklığına uğramıştım..
*
Beni takip edip hikayeyi kütüphanenize eklemeyi unutmayın.
İyi okumalar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgedeki Çiçek | Texting
Short StoryK: O mezuniyete geleceksin. Ayçiçeği: Asla. K: Dinle. K: Çünkü o zamana dek seni bulmuş olacağım. Ayçiçeği: Bak işte şuan sesli güldüm. Ayçiçeği: İmkansız. Ayçiçeği: Benim hakkımda bir kaç gereksiz şey dışında hiç bir şey bilmiyorsun. K: Dene...
