Yarım Şarkım

BÖLÜM 28

Defne AYGÜN

"Defne kızım gidip baksana kim gelmiş? Gece hala gelmedi."

"Tamam yenge." Dedikten sonra mutfaktan çıkıp kapıya yöneldim.

Gece kapıda dikilmişti.

"Kuzu kim gelmiş?" Derken yanına ilerlemeye devam ettim.

Gece'nin yanında durduğumda gördüğüm kişilerle donup kaldım. Üç Sarper karşımda dikiliyordu. Yekta beni gördüğü an gülümsedi.

"S-Sizin burada ne işiniz var?" Dedim şok olmuş bir şekilde.

"Güzelim insan hiç sevgilisine neden geldin der mi?" Ay bir de pişkin pişkin konuşuyor.

"Hiç yani. Aşk olsun yenge." Diyen Mirza ile kaşlarımı çattım.

"Gösteririm sana yengeyi Mirza! Bırakın sululuğu, dayım sizi görmeden gidin." Dediğimde Yekta kaşlarını çattı.

"Turuncu zaten ailenle tanışmaya geldim. Bunlar da peşime takıldı." Kollarımı önümde bağlayıp tek kaşımı kaldırdım.

"Benim neden haberim yok bu tanışmadan bay hödük?" Dediğimde güldü.

"Şimdi haberin oldu." Dediğinde gözlerimi devirdim.

Tam ağzımı açacakken dayım;

"Kim gelmiş kızlar." Diyerek yanımıza geldi.

Lanet olsun! Gözlerimi kapatıp ne diyeceğimi düşündüm. Hadi kızım Defne çalıştır saksıyı.

"Dayıcım şey..." Ben lafımı bitiremeden Yekta;

"Efendim ben Yekta. Defne'nin erkek arkadaşıyım." Diyerek dayıma elini uzattı.

Kocaman gözlerle Yekta'ya baktım. Delirdi mi bu adam? Korkarak dayıma döndüğümde kaşlarını çatmış bir bana bir Yekta'ya bakıyordu.

"Ne oldunuz kızlar? Giden geri dönmüyor?" Diyen yengemin sesini duyduğumda bir parça rahatladım.

Dayımı bir tek o tutabilir. Yengem kapıya geldiğinde bize göz attı.

"Buyurun beyler."

"Efendim ben Yekta. Defne'nin erkek arkadaşıyım." Dediğinde yengem gülümsedi.

"Hoş geldin canım. Bizde tam kahvaltı yapıyorduk hadi içeri girin." Dediğinde dayım;

"Emel!" Diye tısladı.

Yengem dayıma imalı bir bakış atıp;

"Efendim hayatım." Dedi.

Aralarındaki sözsüz bir düello geçtikten sonra dayım kapıdan çekildi. Yengem gülümseyerek;