Alaz hızla yanından uzaklaşan genç kıza baktı. Belki bırakması gerekiyordu kızı ama yapamadı. Birkaç büyük adım atıp kızı kolundan yakaladı ve kendine çevirdi.
Gökyüzünü andıran gözlerinde çakan şimşekleri gördüğünde Alaz'ın nefesi kesildi.
'Bıraksa...
Telefonumun sesiyle uykumdan uyandım. Sehpanın üzerindeki telefonuma uzanırken gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Efendim."
"Günaydın güzelim." Sevgilimin sesi ile gülümsemem genişledi.
"Günaydın sevgilim." Mirza her sabah kalkma saatimde arıyor beni.
Güne ilk benimle başla diyor. Bense bu haline mest oluyorum.
"Bebeğim hazırlan da gelip seni alayım, kahvaltı edelim."
"Aşkım zaten hemen hemen her sabah seninle kahvaltı ediyorum. Bırak da bugün de kızlarla olayım." Dediğimde homurdandı.
"Ama zaten bugün Cuma. İki gün seni göremeyeceğim." Dediğinde gözlerimi devirdim.
"Aşkım sanki hafta sonu görüşmüyormuşuz gibi konuşma." Dediğimde kahkaha attı.
Gülüşünü sevdiğim adam. Keşke yanımda olsaydın da görebilseydim aşığı olduğum gülümsemeni, öpebilseydim gülümsemenden.
"Seni her dakika özlüyorsam benim suçum mu Balım? Bence biz evlenmeliyiz." Dediğinde gözlerim kocaman açıldı.
Ay ne dedi o öyle? Yok daha neler.
"S-saçmalama Mirza." Dediğimde bir kez daha kahkaha attı.
"Merak etme güzelim seni bugün kaçırmayacağım. Ama elbet bir gün evleneceğiz. Kendine bu fikre alıştırsan iyi olur." Dediğinde yanaklarımın ısındığını hissettim.
Ah Mirza ah. Benim deli dolu sevgilim.
"Sabah sabah bir susun aşk kuşları." Defne'nin sesi ile yerimden sıçradım.
"Defne aklım çıktı ya." Dediğimde güldü.
"Kızım sende tepemde aşk yaşama." Dediğinde dil çıkardım.
