Arkadaşım olurmusun? 7bölüm SON

46 0 0
                                    

Kafeyi çalışanlara emanet ettim ve Tevfik amcalara geçtim.Bu sefer onların evi kalabalıktı.Annemler gibi Eylüle de haber vermiştim.Şimdi hepsini orda görünce şaşırdım.Bir gecede nasıl  yetişmişlerdi .Ama hala beklenen kişi yoktu. Ben onun gelmesini çok istesem bile geleceğinden emin değildim.Bir kez daha kapı çaldı .Güney gelmişti ama peşinden Serkan da girdi.Yüzümde ufaktanda olsa tebessüm oluştu.Demek beni kırmamış gelmişti.Ama eski halinden eser yoktu.O kötü sakallardan ve dağınık saçlardan kurtulmuş gibiydi.Tıraşlı ,saçını yana taramış eskiden aşık olduğum Serkan duruyordu karşımda.
Bana ufak tebessüm edip,odaya geçti.Baba oğul odada ne konuşuyorlardı bilmiyorum.Ama aniden Serkan dışarı çıktı ve Tevfik amcanın beni çağırdığını söyledi.Ne konuşmak isteye bilirdi ki?
Ama hiç bekletmeden içeri geçtim ve yatağının yanındakı sandalyede oturdum.Serkan benim yanımda ayakta duruyordu.
Tevfik amca bize bakıp gülümsedi.
TEVFİK:Şimdi anlıyorum ne kayb ettiğimi.....sizin mutlu olmanızı engelledim ve kendi elimle bu mutlu tabloyu mahv ettim.Umarım bir gün beni affedeceksiniz....Kızım sen olmasan ben oğluma kavuşamazdım.Ama sizin ikinizden son bir ricam var.Oğlum senin kız kardeşin Türkiyede ,senden tek istediğim onu bulman ve buraya getirmen.Bu biraz uzun süre bilir,ama sen onu mutlaka bulmalısın,onun senden başka kimsesi yok.Kızım senden de birşey istiyorum.Serkanın yokluğunda şirketin başına geçmen.
Bir kaç güne kadar zar zor ben yönetiyordum.Tabi Güneyde yardım ediyordu.Ama şirketin bir yöneticiye ihtiyacı var.
CEMRE:Ama Tevfik amca ben...
TEVFİK:sözümü kesme kızım,senin Serkan gibi işletme  okuduğunu  biliyorum .Onun yokluğunda sana şirketin bir sorun çıkaracağını sanmıyorum.
CEMRE:Peki amca...
SERKAN:Baba söz veriyorum,ben Defneyi bulucağım
TEVFİK:Güzel, şimdi kızım siz çıkarken baban ve anneni de çağırırmısın? Onlarla da konuşmak istiyorum.
CEMRE:Tabi....
Cemre ve Serkan odayı büyüklere bırakarak odadan ayrıldılar.Cemreye işle ilgili arama geldiğinden Cemre   dışarı çıktı.Serkan Eylülü yalnız görünce konuşmak için onun yanına gitti.O olaydan sonra o Eylülle hiç konuşmamıştı...
SERKAN:Eylül .....nasılsın?
EYLÜL:  çok üzgünüm babanın bu hale geleceğini hiç düşünmemiştim.O çok iyi biri...
SERKAN:Eylül evlendiğini duydum tebrik ederim.
EYLÜL:Sağol,aslında o uğursuz olaydan sonra yeniden aşık olacağımı hiç sanmıyordum...
SERKAN:Eylül ben senden özür dilemek isyiyorum.Gerçekten böyle olmasını istemezdim.Ama herşey aniden oldu ve ben ....
EYLÜL:gerek yok olanlar geçmişte kaldı.Hem Güney Ayça olayını da anlattı.Demek oyun kurucak kadar Cemreyi çok seviyorsun..
Aşk işte ........sana ne yaptırıcağını asla anlayamazsın.Ama kardeşimin hala üzülmesine bende çok üzülüyorum.
SERKAN:Evet haklısın ben senin gibi Cemreyi de çok üzdüm.
EYLÜL:ama umarım yeniden kalbini kazanırsın.....
SERKAN:beni affeder mi bilmiyorum
EYLÜL:O çok iyi kalpli biri, affedeceğinden eminim.
SERKAN:Umarım,e anlat bakalım evlendiğin adam nasıl, seni üzmüyor değil mi?
İkiside gülümsedi.
EYLÜL:Beni üzmek ne mümkün..bunu arkadaşlarım olarak sizler daha iyi bilirsiniz...
SERKAN:evet senin üzülme sonrası kızgınlığın gerçekten çok ürkütücü...........
Eylül?
EYLÜL:evet Serkan?
SERKAN:Ben eskisi gibi yani çoçukluğumuzdakı gibi olmak istiyorum.Yani bizim o olaylardan önce güzel bir arkadaşlığımız vardı dimi?
Bu yüzden sana soru sorucağım....Yeniden benim  Arkadaşım olurmusun?
EYLÜL:Düşünmem gerekiyor.
Serkan Eylülün şaka yaptığını iyi biliyordu.
EYLÜL:Tabi ki şapşal,ama bunu Cemreye de teklif etme.Zaten kız sana daha çoçukluğundan  sırılsıklam aşık.Ama sen ona sürekli arkadaş olarak yaklaştın.
SERKAN:Zamanı geldiğinde  yanlışlarımı düzeltmek için de herşeyi yapıcağım.
Malesef bu mutlu konuşmalar uzun sürmedi.Bir hafta sonra Tevfik gözlerini tamemen kapattı.Ama giderken mutluydu.Çünkü herkesi bir araya toplamayı başarmıştı.
Zaman hızla geçiyordu.
Serkanın  Türkiyeye gittiği iki ay olmuştu.Cemre o süre zarfında kafeyi Songüle devr etmiş ,kendisi verdiği sözü tutarak şirketin başına geçmişti.İlk başlarda çok zorlanmaya ve sıkıntılara rağmen sonunda finans konularını iyi çözmüştü.
Tabi ona bu konuda Güney ve Serkan yardım ediyordu.
Doğru! Serkan her akşam bilgisayarla da olsa ona yardım ediyordu.Bu konuşma uzun
süre biliyordu.Serkan kendi araştırmasından,Cemre kendi yaptıklarından anlatıyordu.Serkan ona şirketle ilgili bir sürü tavfsiyeler veriyordu.Ama bu konuşmanın önemli bir yanı eski hallerini hatırlamaları ve Serkanın yeniden Cemrenin kalbini almaya çalışmasıydı.Üç ayın sonunda Serkan kardeşini bulduğunu ve tüm işleri bitirdiği için bir haftaya döneceğini söyledi.Cemre tüm gece onun dönüşünü hayal etti ve bir türlü uyuyamadı.Evet tam olarak eskisi gibi olmasa bile onların aralarında yeniden birşeyler oluşuyordu.Bunu iki tarafın hal ve haraketlerinden de anlamak mümkündü.
Hava alanına bir saat erkenden gelen Cemre uçaklardan inenler arasında Serkanı arıyordu.Onun yerine sadece Defneyi görünce şaşırdı.
CEMRE:Defne?
DEFNE:evet,benim sende Cemre olmalısın.... Serkan senden bahs etmişti.
CEMRE:Peki o nerde? Neden yanında değil? Birlikte gelmediniz mi?
DEFNE: aslında.... herşey  bir anda oldu.Son belgelerde aksilik çıktı ve o yarın geleceğini söyledi.
Cemre bildirmese bile çok üzülmüştü.Bu kadar onu bekledi ama o son andakı iptalı bile ona haber vermemişti.
Cemre rüzgar yüzünden kırmızı ceketinin karşısını kapattı ve şoföre Defnenin eşyalarını taşımasını söyledi.Kendisi Defneyle birlikte arkadan gidiyordu.Birden duyduğu bir anons onun ilgisini çekti.Bu anons tüm hava alanında yankılanıyordu.
" Kızıl saçlı kırmızı ceketli bayan sizden durmanızı rica ediyoruz,çünkü burda biri size birşey söylemek istiyor.
Kırmızı ceketli bayan....

Merhaba Cemre..... Cemrem benim düşünceli arkadaşım ,anlayışlı  aşkım...seni  seviyorum.......seni çok seviyorum.Hayatımda senin yerin bir başka.....Sana her ihtiyacım olduğunda yanımda oldun......Bu sefer yine sana elimi uzatıyorum.Ama bu sefer arkadaşım olman için değil,güzel anılarımızı birlikte
yaşamak için ,karım olmanı istiyorum......
Cemre Derinoğlu benimle evlenirmisin?
Cemre şaşkındı ve şaşkınlıkla Defneye baktı.Anons tekrarlanıyordu.Ama Serkan aniden  kapı önünde elinde çiçek ve yüzükle belirlenince Cemrenin gözü doldu.Ağlıyordu ama mutluluktan, çünkü o kadar engellerin sonunda onların aşkı daha da güçlenmişti.
SERKAN:Sevdiğimiz herşey birlikte yapmak için,birlikte kitap okuyup,müzik dinlemeğe,filmleri  hayatı birlikte çözmeğe varmısın? Cemre bu kez benimle evlenirmisin? Hiç bir engel olmadan.....
CEMRE:Evet ,ama  ya annemler???
SERKAN:Onları itna ederim ,olmazsa seni kaçırırım.Ama bu kez seni bırakmam.
CEMRE......Ama ya benim sıkıcı hayatım seni bunaltırsa ne olucak?
SERKAN:Bunalmam merak etme,emin ol  seninle yaşlandığımızda bile ayrılmayacağız.Belki o zaman kitapları torunlarımız okur,ama olsun ben yine de senin ellerinden sıkı tutmayı bilirim.
Cemre Serkanın yaşlanmayla ilgili espirisine karşı kocaman gülümsedi.
CEMRE:Delisin sen....
SERKAN:E o kadar zaman geçti aşkın sonunda beni delirtti.
Serkan kocaman gülümsedi ve Cemreye doğru eğildi.Onun sol yanağından öptü.
DEFNE:aşk sahneniz bittiyse gidelim mi? Biraz daha hava alanında kalırsam , Türkiye için bilet ala bilirim.
SERKAN:Tamam,hadi gidelim.Defne önde giderken Serkan çaktırmadan Cemrenin elinden tuttu ve diğer elindeki çantayı da omuzuna geçirdi.Cemre hem Serkanın onun elinden tutmasına aynı zamanda diğer elindeki kocaman yüzüğe bakıyor gülümsüyordu.Sonunda yıllardır ayrı kaldığı adam onundu artık.Onlar en büyük hediyeye........  bir birlerine sahiptirler. Bu sefer artık onların karşısında hiç bir engel yoktu..Aşk engel tanımaz. Eğer duygular  güçlü ve karşılıklı olursa......
Evet dostlar bir hikaye daha son buldu.Eminim siz de bu hikayeden mutlu olmuşsunuzdur.Başta bunu sevdiğim filmden uyarlayarak yazmıştım .Ama sonlarını tamamen istediğim şekilde bitirmek istedim.Sevgiyle saygıyla kalın yeni hikayelerde buluşmak dileğiyle Allaha emanet olun.

 #cemser     Bir başka hikaye :sen ve ben Where stories live. Discover now