Story of My High School Life

Continuation of Chapter 7

CONTINUATION OF CHAPTER 7

*flashback*

"Pagong naman oh!" sabi niya tsaka pinunasan yung mata ko tsaka cheeks. Ghad. Ang init ng pisngi ko. :3 Kaya naman, tinulak ko siya. Dahilan kaya siya napaupo sa sahig. Wow. Lakas ko. XD

"Ano ba?! Lumayo ka nga sakin!" sigaw ko. May sariling utak na bibig ko. Ayos to. At dahil sa inis ko. Ewan ko ba kung bakit. Bigla na lang akong tumakbo. Mabilis. Literal. Feeling ko tuloy ako si The Flash. Napunta ako sa sulok ng subd. sa may ilog. Umupo ako dun sa isang malaking bato. Ang lamig ng simoy ng hangin dito. Nakakagaan ng feeling. Nakapikit kong dinadama yung hangin ng.... to be continued.

*end of flashback*

.... makarinig ako ng tawa. Tawa ng dalawang napakapamilyar na boses. Minulat ko yung mga mata ko. And as expected, nakita ko sina Stephen at Andrea. Magkasama. Masaya. At dahil sa nakita ko, as usual, nagmala- The Flash nanaman ako. Dyan naman ako expert e, sa pagtakbo. Pagtakbo palayo sa reality. Ang senti ko. Bakit ba?

Nang mapagod nako sa pagtakbo, huminto muna ako saglit. Ang layo ko na pala, di ko namalayan. Nilibot ko ng tingin yung paligid. Umupo ako dun sa may bench. Malapit na palang mag sunset. Ang bilis ata ng takbo ng oras ngayon? Hay.

Ayan na! Sunset na. Ang ganda. Nakakawala ng stress. STRESS agad? >< Basta, para bang perfect? Pero 'parang' lang. Kase yung 'PERFECT' pag magkasama sina Stephen at Andrea na nanunuod nito. Yeah. I think perfect sila para sa isa't isa. I think din na hindi dapat ako malungkot. In fact dapat nga masaya ako para sa kanila diba? :) Hay. And, nakalimutan ko palang 'Cris' ang tawag ko kay Andrea, ewan ko ba. Dala siguro ng emotions ko. Ano ba to? Gulo.

*

Nang matapos ko nang panuorin yung sunset, naglakad na lang ako pabalik ng bahay. Sunday pala bukas. Kelangan kong umattend. Malapit na ko sa bahay, konting lakad na lang.

And, eto na 'ko, nasa bahay na. Sinesermonan ni Mama. Ano ba naman kasi yung ginawa ko e? Di nga naman ako naglunch. Hays. ._. OKAY! STOP THE DRAMA! :3

Itutulog ko na nga lang to! Wala akong magawa! Magpepray na lang ako. Sigurado, bukas, wala na to. :)

Kaya naman pagkatapos kong magdinner, dumiretso na ko agad sa kwarto tsaka naghilamos. Pagkatapos kong maghilamos, tsaka magtoothbrush, sumalampak na ko sa kama ko. Pinipilit kong matulog pero walang silbe. Bwisit.

*

TIME CHECK: 12:05 AM.

12am na pero mulat na mulat pa yung mata ko. Rinereminisce ko lang yung mga nangyari kanina. Yah! Senti nanaman. :3 Almost perfect silang dalawa e. Maganda si Cris, gwapo si Stephen. Matalino silang pareho. Parehong mayaman. Parehong mabait. San ka pa diba?

Kinuha ko yung Ipad ko tsaka nagsalpak ng earphones. Nakinig lang ako ng mga song. Nang makaramdam na ko ng antok, pinatay ko na yung music then natulog na.

*

Sunday morning rain is falling~ Naks! Meganern. :3 Yeah. Tama naman e. Sunday ng umaga ngayon tapos umuulan. Saktong sakto. :)

Nagbihis nako and all. Bumaba nako. Kumain. Ganyan naman yng routine ko every sunday morning e. :3 Nagtoothbrush nako then pumasok na sa sasakyan.

Okay, pabyahe na kami. Ang boring. -.- Walang makausap. As usual. Nagsalpak ako ng earphones. Panglaban sa boredom.

Inaantok pako. Matutulog muna ako. :3

Papikit na sana ako ng may mahagilap ako. Parang si Stephen? May kasamang babae. :3 Hindi naman si Andrea. Ayts! Baka namamalikmata lang ako. :3 Okaya baka iba yun. Ehhwan!