GREATEST DREAM: TO BE HER MRS:))

Tsapter 35 - Married Life

Harren POV

Medyo ifafast forward ko na guys. Hanggang Tsapter 50 lang talaga ang qouta ko eh..Hahaha..tinatype ko kasi ang kwentong tong base sa mood, at imahinasyon ko  so please pagtyagaan nyo na lang. Hahaha..

Harren POV

Maayos ang lahat after our wedding. Its our

fourth month as  husband and wife. Naks!

Hahaha.. so far so good. Siguro nagtataka

kayo kung bakit ko binalikan si MK that day..

Flashback:

"Dumating ka."- naka ngiting sabi ni Cindy

"Naka pag isip ba ako and I've decided to be

with her, my bestfriend." - sabi ko sa kanya

Nagsimula na syang umiyak, gusto kong

bawiin ang sinabi ko pero hindi eh. Ayokong

mapahiya si Sweet, lagi syang andyan para

sakin at this time babawi ako. Alam kong

pang habang buhay na to pero hindi ako

magsisisi. Mahal ko si MK bilang kaibigan

pero matutunan ko din syang mahalin more

than that. Im in this for good.

"No, Harren please..No" - iyak nya

"Im sorry Cindy. MK was there, ups and down

ng buhay ko di nya ako iniwan at di ko

kakayaning masaktan sya at mapahiya

ngayong araw . Im sorry. I love you but I love

my bestfriend more" - paliwanag ko sa kanya

"Are you sure? Mahal kita, bat di tayo

magsimula ulit?" - sabi nya habang

nagpupunas ng luha.

"Magiging masaya ka din kaya lang not with

me. Magsisimula ako na kasama sya, our

future together and you do the same.

Goodbye" - tuluyan na akong tumalikod bago

pa magbago ang isip ko at isa malalate na

ako sa kasal namin.

END

Maalaga si MK, magaling syang magluto,

gumigising sya ng maaga para asikasuhin

ako, pati paghahanda ng damit ko, lahat.

Saka sinisigurado nya na malinis ang bahay

bago sya pumunta sa shop. Sa mga

nakaraang buwan, narealize ko na ma swerte

ako. And she even bring me food sa office

during lunch time. Bago man ako umuwi sa

gabi, everything is prepared food, hot water

for my bath. Alam nya kasing pampa relax ko

yun. She treated me like a royalty. Buti na

lang di nagbago ang pakikitungo namin sa

isat isa.. Wala pa ulit nangyayari samin,

nahihiya ako eh. Hahahaha..ang masasabi ko

lang Im contented.

"Sweet, dessert. Binake ko kanina" - nakangiti nyang sabi

"Salamat. Alam mo talaga mga paborito ko" - sagot ko naman

"Naman! Kaya nga asawa mo ako eh.

Aahhhmm musta ang araw mo!?" - tanong

nya habang namumula ang mukha..Hehehe..

"Okey lang. Sweet, thank you hah" - sabi ko

"Sshhhh, you dont need to. Im happy na

pagsilbihan ka, alam kong alam mo yan" -

nakangiti nyang tugon..

Mahabang katahimikan ang namagitan nang magsalita syang muli..

''Can I ask you something?" -tanong nya na tila nahihiya pa

"Hhmm.sure.." - sagot habang patuloy na ini enjoy ang dessert ko

" Ayaw kong i open to pero gusto ko lang

malinawan Sweet. Bat ka dumating sa kasal

natin!? Baka kasi napipilitan ka lang, just tell

me Im gonna let you go..di ba sina" - i cut her off

"Pumunta ako kasi gusto ko. Matagal na

tayong magkaibigan Sweet at wala akong

pinagsisisihan sa desisyon ko. Di ba sabi ko

Im in this for good. Unti unti nating buuuin

tong pamilya natin. I marry you kasi this is

what I think is right to be with a person like

you, will always there, di ako iiwan at kahit

kelan alam kong di ako lolokohin" - nakangiti

sya habang sinasabi ko yun pero nawala nung bandang huli.

"Are you okay?" -agaw ko sa atensyon nya. Tulala eh..hahaha

"Yep, n-naoverwhelm lang ako. Thank you" - sagot nya, namumula pa ang pisngi..,

Mas nakilala ko MK mula nung magsama

kami dito sa bahay namin, yep! You read it

right..we have our own house bukod sa

penthouse. Nung first month kasi kina

Mommy kami nakatira pero mas gusto ko na

we have our own house where in we can start

new. I discovered so many things about her..

Masyado syang organize hindi yung makalat

na nakikita ko tuwing aalis sya na nakashort lang basta yun..

She like kids, naalala ko dati may kumatok sa

bahay na mga bata na mukhang gusgusin

and hindi sya nagdalawang na pagbuksan ito

ng gate at binigyan ng pagkain. She generous I must say.

Malambot ang puso nya sa mga bata kaya di

na ako magtataka na sinusuportahan pa rin

nya yung orphanage kahit kasal na kami.

Kumakanta pa rin sya pero lagi ko syang

binibilin kay Ash na before 12 mn dapat

nakauwi na sya. Di ako komportable na nasa

ganung lugar sya ng wala ako. Ayaw nya kasi

akong pasamahin, kelangan ko daw mag

pahinga kasi may trabaho ako the next day

saka di daw sya makakakanta ng maayos.

Hehehe..

In short span of time, I can say na tama ang desisyon ko to be with her:))

AN:

Malapit na sa conflict:)) Pasensya na bihira ang updates. Busy lang:)