Chapter 2

37.8K 962 178
                                    


Kristine Imperial

Napabuntong hininga akong napatingin sa maletang dala. Extrang mga gamit ko iyon na dinala ko narin dito sa ospital matapos ng mahabang byahe sa isla. Dumiretso na ako here instead in our house since madami pa akong tabaho dito.

Bagsak nalamang akong napasandal sa couch ng opisina ko nang may kumatok sa pintuan. Naririto ako ngayon sa isang private mental institution kung saan ako nagtatrabaho bilang doktor.

"Pasok."

Sambit ko, kasabay nito ay ang pagbukas ng pintuan at iniluwa ang isa sa mga nurse ng ospital.

"Good evening doc!"

Masiglang bati nito as usua.

"Anong meron? may emergency ba?"

Tanong kong nagpailing sakaniya.

"Doctora may naghahanap po sainyo."

Saad nito, napairap nalang akong tinaasan sya ng kilay. Siguraduhin lang nyang di masasayang oras ko dahil pagod ako sa byahe. 

"Pogi? Kung panget sabihin mo nasa ibang planeta ako naglalakbay."

Nakasimangot na sabi ko dahil wala ako sa mood humarap sa kahit kanino ngayon.

"Ay ma'am mga pogi po dalawa----"

Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ng nurse na si Mah heleg saka agad na tumayo at lumabas ng kwarto ko dito sa loob ng opisina ko. Hindi ko din alam kung bakit ganoon ang pangalan niya at kung anong topak ang meron sa magulang niya't iyon ang ibinigay sakaniya.

Speaking of magulang, pinauwi uwi nila ako dito tapos halos ayaw akong bisitahin dito sa mental. Mga abnoy nga naman hays dumagdag pa yang kuya kong wala ng ibang ginawa kundi magtrabaho kulang nalang ata pakasalanan nya yang kompanya. 

Minsan naiisip kong bakla sya, di naman sya ganun noon pero ewan, five years ago eh parang lumala nalang bigla pagiging worcaholic nya.

"Kris!"

Saad ng isang pamilyar na boses na ikinamulagat ng mata ko saka ikinalapad ng ngiti kong mahigpit na niyakap sya at hinalikan sa labi.

M.U kami, isang malandiang ugnayan ang nagaganap dito. I am helping him to move on at ganoon din sya sakin. I don't really know why sa halos dalawang buwan mula noong inumpisahan namin to ay wala parin akong maramdaman.

Hanggang ngayon kasi ay mahal ko parin ang walang kwentang ex ko na ipagpapalit na nga lang ako ay sa isang babaeng may lahing malanding mukang paa amoy paa pa.

At mukang ganun rin si Zayne, feeling ko di parin limot ang ex nya ehh. Kaya nga nagdesisyon kaming ilevel up ang friendship into special friends but not more than that. 

Pero kung sakali man ay magkaibigan padin namin kami, dahil mukang wala talaga kaming maramdaman sa isa't isa bukod doon.

Pinipilit ko namang magkaroon, pero wala talaga ehh everytime we are doing what normal couples do parang wala lang, parang walang spark at hanggang ngayon ay pareho parin naming sinusubukan.

But I'm happy whenever I am with him, I'm comfortable, he seems a good man and were kind of close na, before this set up.

"Namiss kita Zayne!"

Masayang sabi ko habang nakapulupot parin ang braso ko sa batok nya at ang kamay naman nya ay nasa bewang ko.

"Namiss din kita baby."

Nakangiting sabi nito saka hinalikan ako sa noo na ngpangiti lang din sakin. 

But then someone took my glance away from him, may kasama pala siyang lalaki..

Bachelor Series #2:His Possession(Completed)Where stories live. Discover now