𝐯𝐚𝐧𝐢𝐥𝐥𝐚 𝐬𝐜𝐞𝐧𝐭𝐞𝐝 𝐛𝐨𝐲𝐬 : 𝐭𝐤

[five]: vanilla smelling hair

•when I'm no longer beautiful

Ellerimden tutarak beni sürüklerken sadece onu ne kadar çok sevdiğimi düşünüyordum. Kahkaha atarak beni okul bahçesindeki çimenlerde oturan arkadaş grubumuza doğru sürüklüyordu. Tanrım! ona söylemiştim benim çiçeklere karşı alerjim vardı. Burnum kızarıyor ve hapşırmaya başlıyordum. Oysa o "Bir şey olmaz ,ben seni korurum Jungkook-ah" diye beni sürüklemeye başlamıştı. Gerçekten tam bir aptaldı beni çiçeklerden nasıl korumayı planlıyordu ki?

Aptaldı.. Ama ben onun aptallığını bile seviyordum.. Aslında ,onun her şeyini seviyordum, gülüşünü, biçimli burnunun altındaki minik beni, ellerini, güzel gözlerini, teninin rengini, kırmızı saçlarını ve en çokta vanilya aromalı kokusunu seviyordum...

Ben düşüncelere dalmış -Kim Mükemmel Ötesi,Tapılası En Yakın Arkadaşım Taehyung tarafından- çekiştirilirken, çoktan çimlere gelmiştik. Elimi biraz daha sıkıp çimlere kendini bırakırken beni de yere düşürmeye çalışmıştı, kendimi ayakta tutmaya çalışarak "Taehyung sana alerjim var diyorum! Alerjiden komaya girip ölmemi mi istiyorsun?" diye ciyaklarken sevimli bir yüz takınıp "Saçmalama Kookie~ çimler yüzünden kimse ölmedi" dedi. Beklemediğim bir anda kolumu çekti, ve ben onun kucağına düşmek zorunda kaldım.

Bir kaç saniyeliğine bir birimize bakarken,
ki ben o bir kaç saniye de bile onun gözlerinde kaybolmuştum, Yoongi hyung'a yaslanmış olarak çimlerde oturan Jimin hyung'un "Sen Busan çocuğusun Jungkook, biz Busanlılar dayanıklı insanlarız bir şey olmaz." demesiyle tüm ortam bozulmuştu. Teşekkürler Hyung...

Bir anda herkesin gülmeye başlamasıyla, ki ben hiç gülmüyordum, büyük bir kahkaha atan Yoongi Hyung "Jiminie~ daha geçen gün, eline kıymık battığı için tüm gün mızmızlanıp bana 2 paket çikolata aldıran sen değil miydin?" diye söylenince büyük bir kahkaha daha koptu, tek farkı artık Jiminie hyung da gülmüyordu.

"Teşekkürler Tanrım adelet sonunda yerini bulmuştu."

İç sesim kendini onaylarken hala Kim Mükemmel Taehyung'un üstünde oturduğumu farkettim. Hafifçe sırıtarak bana bakarken bende ondan uzaklaşmak için hamle yapmak üzereydim ki -o biçimli dudaklarıyla yanağıma bir buse öpücük kondurana kadar- böyle bir planım vardı. Bir kaç saniyeliğine felç kaldıktan sonra suratına bakıp aptal aptal sırıtmaya başladım. Ve anladım ki ikimizde kesinlikle aptaldık.

Aslında bu kadar şaşırmamam gerekirdi. Taehyung beni her gün öper, sevgi gösterirdi. Sık olmasada ben de bazen onu öperdim ama son dört aydır böyle bir şey çok yapamamıştım.
Çünkü o her öptüğünde karnımda kelebek istilası varmış gibi hissediyordum. Zaten böylelikle ona aşık olduğumu anladım..

Tanrım gerçekten tam bir eziktim, o en yakın arkadaşına aşık olma klişesine yakalanmıştım ama o kişinin Kim -mükemmel- Taehyung olmasında hiç bir sakınca da gördüğüm söylenemezdi. Lütfen ama, kim en yakın arkadaşı Taehyung olsa ondan etkilenmezdi ki...

Ben bu şaçma düşüncelerle kafamı doldururken, Taehyung'un kırmızı ipeksi ve vanilya kokulu şaç telleri ile teker teker  oynamaya başladım. Bu arada yanımıza hoplayarak gelen bir adet Hoşik Hyung gördüğümde ona tatlı bir gülümseme bahşetmeyi de elbette unutmamıştım.
Hoseok Hyung tam anlamıyla bir güneş ışığı gibi güzel enerji şaçıyordu etrafa. Zaten Taehyung yokken ilk ona koşardım. Her zaman beni neşelendirirdi.

Kimsenin şaşırmayacağı gibi hemen en yakın arkadaşı olan Jiminin yanına oturmuştu. Elini Jiminin elinin üstüne koyarak hızlı hızlı "Jiminie elin daha iyi mi? En son kıymık elini çok acıtmıştı diye hatırlıyorum, Benim Mochilottem'e o kıymık nasıl batma hakaretinde buluna bilir?" diye bir anne edasıyla onu göğsüne bastırınca, Jimin Hyung'ta ilk önce şaşırarak sonra da imalı imalı "Canım Hoşiğimm" diye bastıra bastıra söylenip "Sen olmasan alay konusu olmuştum biliyor musun? Bana iki çikolatayı bile çok gördü birisi." diyerek Yoongi Hyung'a tuhaf bir bakış atmıştı. Yoongi Hyung ise Jimin'i kendine çekerek "Aaa tamam çok abarttınız sana bugün iki paket daha alırım." demişti. Dünyada bir kere daha hanımcılık kazanırken Jimin Hyung'un Hoseok Hyung'a belli belirsiz minik beşlik çaktığını görmüştüm. Cidden Jimin Hyung bazen korkutucu derecede sinsi olabiliyordu...