Battle Lovers (Eustass Kidd)

Κεφάλαιο 4ο - Ραντεβού / Μέρος 1ο

Στεκόμουν μπροστά σε έναν ολόσωμο καθρέφτη κοιτώντας τον εαυτό μου. Φορούσα ένα απλό σκούρο μπλε τζιν με μία φούξια μπλούζα, η οποία είχε ένα αρκετά μεγάλο ντεκολτέ δείχνοντας το μεσαίο μέγεθος στήθος μου. Από πάνω φορούσα το μαύρο δερμάτινο μπουφάν μου, ενώ στα πόδια μου φορούσα μαύρα μποτάκια. Τα μάτια μου όπως πάντα ήταν βαμμένα μαύρα από γύρο για να έρχεται σε αντίθεση με το μπλε τους χρώμα και τα χείλη μου ήταν ελάχιστα κόκκινα.

Ήμουν υπέροχη.

Δεν συνηθίζω να ντύνομαι ωραία, αλλά σήμερα δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς. Στην σκέψη ότι θα βγω με αυτόν που μου αρέσει χρόνια τώρα με κάνει να πετάω από την χαρά μου. Ήταν σαν το όνειρο μου να βγήκε πραγματικότητα.

Τότε χτύπησε το κινητό μου και μόλις είδα το όνομα του στην οθόνη χαμογέλασα. Δεν το σήκωσα, απλά το έκλεισα και το έβαλα στην τσέπη του μπουφάν μαζί με μερικά χρήματα και τα κλειδιά του σπιτιού.

-"Φεύγω!" φώναξα στους γονείς μου καθώς βγήκα έξω από το σπίτι.

Ακριβώς μπροστά από το σπίτι με περίμενε ο Kidd μέσα σε ένα κόκκινο αυτοκίνητο για χωματόδρομους. Γέλασα λίγο μόλις το είδα και ο Kidd με κοίταξε περίεργα. Ελπίζω τουλάχιστον να έχει ντυθεί καλά.

-"Γιατί γελασες;" με ρώτησε o Kidd μόλις κάθισα δίπλα του.

-"Δεν περίμενα να έρθεις με ένα τέτοιο αμάξι, αν και ο Killer με προειδοποίησε." είπα χαμογελώντας.

-"Ώστε σου έστειλε μήνυμα." είπε καθώς αναστέναξε.

-"Μου φάνηκε περίεργο, αλλά έπρεπε να με προειδοποιήσει πως ο κολλητός του, δηλαδή εσύ, δεν έχεις καμία ιδέα από ραντεβού. Πολύ καλός φίλος είναι πάντως και συμπαθητικός." είπα καθώς ακόμα χαμογελούσα.

-"Θα προτιμούσες να ήταν αυτός εδώ;" με ρώτησε ενοχλημένος.

-"Ζηλεύεις Kidd;" τον ρώτησα έχοντας ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη μου.

Εκείνος δεν απάντησε καθώς γύρισε μπροστά και έβαλε μπρος να φύγουμε. Όμως είμαι σίγουρη ότι τα μάγουλά του έγιναν ελαφρός κόκκινα από ντροπή, κάτι που έκανε το χαμόγελο μου να μεγαλώσει νιώθοντας ευχαριστημένη για την επίδραση που έχω πάνω του.

Ύστερα το βλέμμα μου πήγε στα ρούχα που φορούσε. Ένα μαύρο τζιν με μία κόκκινη μπλούζα από την οποία από πάνω φορούσε ένα δερμάτινο μαύρο μπουφάν και στα πόδια του μαύρα αθλητικά παπούτσια. Απλό ντύσιμό, όπως το δικό μου. Μπορώ να πω όμως πως δυσκολεύτηκε να αποφασίσει τι θα βάλει, καθώς η μπλούζα του ήταν ανάποδα φορεμένη κάτι που με έκανε σε όλη την διαδρομή να γελάω και να τον κοροϊδεύω. Όμως πιστεύω ότι πήρα το μάθημα μου από αυτό, καθώς όταν σταμάτησε κάπου για να φάμε έβγαλε την μπλούζα του και την φόρεσε κανονικά. Και όλο αυτό το έκανε μπροστά στα μάτια μου δίνοντας μου ένα υπέροχο θέαμα από το καλογυμνασμενο του σώμα.