friend? * yoonjin

Endeka

Bayram sürprizi ! Size bir açıklamada bulunmak istiyorum. Arkadaşlar az sakin kfkf sürpriz bir yerde final edeceğim dedim. Yani siz bile nerede olacağını bilemezsiniz. Yani ya 20 bölüm sonra ya da 5  bölüm sonra final edebilirim. Bu bana bağlı biraz da size bağlı diyebilirim ;)
-Angel
                              11
Telefonumu çalmaya başladığında kapatıp sessize aldım. Vücudumun her bir köşesi ateşler içindeymiş gibi yanıyordu. Bu kadar neden iğrenç hissediyordum. Ya Yoongi'ye söylerse ya bir daha eskisi gibi olamazsak. Bunu yapabilecek kapasitedeydi. Bu kadar çaresiz bir durumdaydım işte. Ayaklarımı sürükleye sürükleye Kore'nin ünlü bar sokaklarına doğru yöneldim. Akşamüstü olmasına rağmen şu an cidden deli gibi kafayı bulmak istiyordum.

Gördüğüm yazı ile ait olduğum yere gelmiş gibi sırıttım. Gerçekten Seok Jin. Geçen sefer buraya girdiğimde nerdeyse kendimi yatakta bulacaktım. Sadece içecektim. Ben izin vermedikçe kimse bana birşey yapamazdı.

Kapıyı açıp içerinin boş olduğunu sadece 2 kişinin olduğunu gördüm. Diğer herkes gece için hazırlık yapıyordu. Hafta başı yaptığım tam bir salaklık olsada bugün bana gerekli olan şey alkoldu.

Barmene siparişimi verip içmeye başladığımda biraz şaşırmıştı. "Yenilerini yolla."  Onaylayarak arkasına döndü. Beklerken içeriye birkaç grubun girdiğini gördüm. Bardaklar önüme konduğunda bir tanesini alıp kafama diktim. Kafamı sallayıp kendime geldiğimde diğerini de içtim. Müziğin hafiften açılması ile direklere erkekler geçmişti. Telefonum hala titriyordu.
Yanıma oturan beden ile yana döndüm. Birisi sipariş veriyordu. "Merhaba" demesi ile bedenimi ona çevirdim. Yakışıklı ve karizmatik biriydi. "Selam." Birini daha kafama diktiğimde artık kendimde gibi değildim.
"Biraz kötü görünüyorsun... İsmin?"
Elimi uzatarak "Seok Jin"

"NamJoon" gamzeleri vardı. Saçları kahverengi gibi birşeydi ama kestiremiyordum. "Yalnız mısın?"

"Namjoon ben her zaman yalnızım. Gerçekten..."
Etrafı göstererek. "Yanımda bir insan tanesi bile yok. Neden biliyor musun? Ben tam bir piç olduğum için. İğrenç bir insanım."

Baştan aşağı süzdü. "Öyle biri olmadığını sende biliyorsun değil mi Seok Jin? Şu an sadece biraz sarhoşsun."

Gülümsedim. "Bana katıl. Gerçekten çok eğleneceğiz." Bardağın birini ona uzattım. Diğerini ise ben aldım. Yana dönerek içti.
"Ahh çok güzel." Ağzımı silerek bardağı tezgaha koydum.
"Seni bu kadar üzen nedir?" Beni tanıyor gibiydi.
"Waow Namjoon bunu nasıl tahmin ettin. İnsanların içini okuyabiliyor musun?"
Gülümsedi. "Hayır. Seni ilk defa burada görüyorum. Ait olduğun yerdeymiş gibi. Ve hüzünlüsün. Gülsen bile..."

"Cidden harikasın. Buraya baştan beri girmek istiyordum ama yalnızdım. Bu yüzden gelmedim." Omzuma elini koyarak: "Artık ben varım."

İlerleyen saatlerde sohbetimiz fazlası ile koyulaşmıştı. Biz baya arkadaş gibi olmuştuk. İkimizin de kafasının çok güzel olduğunu hissedebiliyordum. Müzik ile beraber insanlar büyük bir ritimde dans ediyordu.

"Namjoon çok tatlısın." Ellerimden tutarak yukarı çıktık. "Senin mideni temizleme zamanı Seok Jin."

Mide bulantısı ve terim birbirine karışmış gibiydi. Tuvalete beraber girip bana yardımcı oldu. Benimle ilgilenen ilk erkekti. Bu benim için biraz değerliydi. Uzun zamandır böylesine iyi hissetmemiştim.

"Namjoon gerçekten çok teşekkürler." Ellerimi silip tuvaletten çıktık. Yan odalardan gelen inleme tarzı karışık sesleri bile duyamıyordum. Kendimde değil gibiydim.