WİNTER'S WONDERLAND

Taehyung

Cuma günleri çoğu insan için haftanın en sevilen günüdür belkide . Evet benim için de bu durum beş seneye kadar aynen öyleydi .Bu hastanenin tatil günü yoktu . Bunu her aklıma getirdiğimde  kendi kendimi tek tesellim meslektaşlarımın kazancının iki katı kazanıyor olmamdı . Evet bugün de bunu tekrardan kendime hatırlattıktan sonra  kalkıp hazırlanmaya başlıyorum . Bulabildiğim en bol  ve sade pantolonumu giydikten sonra  kendi kendime o iğnelere devam  edeceksem eğer gömlek giymesem iyi olurdu . Ama dışarıdaki havada t-shirt  giymek için uygun değilmiş gibiydi . En iyisi üstüme ekstra olarak bir ceket alıp çıkmaktı . Son günlerde kahvaltımı eksik etmemeye de özen gösteriyordum . Belki bir kişi için fazla olabilecek kahvaltımı yaptıktan sonra sabahları hiç alışık olmadığım bir ses duyuyorum . Birileri bana saat yedi bile olmamasına rağmen mesaj atmıştı . Telefonumu alıp mesajın kimden geldiğine baktığımda  adını , yüzünü unutmaya yüz tuttuğum birinden , benim tanıştığım ilk uzak doğulu olan Taehyung 'dan geldiğini görüyorum . Beni rüyasında mı görmüştü ? Bu saatte neden mesaj atardı ki bir diş doktoru ?
Basitçe benden birkaç konuda yardım istemek için sabahtan  kantinin önünde buluşmayı teklif ediyordu . Biraz şaşırmıştım , gerçekten bir psikiyatrın bir diş doktoruna nasıl faydası dokunacaktı ? Belki de akademik bir yardım istemeyecekti ama başka bir şey isteyecek kadar da bir sohbetimiz yoktu . Herneyse , eğer gerçekten yardımım dokunacaksam biraz erken gitsem iyi olurdu .
Arabama binerken şu kafamın arkasındaki pansumanında bugün çıkmasını umuyorum . Hem gerçekten tuhaf gözüküyor hem de saçlarımı istediğim gibi toplayamıyordum . Ayrıca yaptırmam gereken sekiz tane can yakıcı demir iğnesi için gün sayıyordum . Ve birde bitmek bilmeyen laboratuvar çalışmalarım ve raporlar ... 
Neyseki pazar günleri laboratuvar çalışması yapılmıyor , öğlen arasından sonra eve gidiyordum . Pazar gününün çok yaklaştığını düşünerek arabamı otoparkta her zamanki yerine park ediyorum  . Daha sonra gitmişliğimin bir elin parmaklarını geçmediği kantine doğru ilerliyorum . Umarım gerçekten de faydam dokunabilirdi , burada erkenden buluştuğumuza değerdi . Yavaş adımlarla kapısından geçtiğimin kantinde daha kimsenin olmadığını görüyorum . Kapının önünde , beni kolayca görebileceği bir yerde, beklerken acaba ıhlamur alsa mıydım diye düşünüyorum . Pek çok kişinin aksine ben sabahları kahve içmeyi sevmem , bitki çayları genelde en iyi tercihmiş gibime gelirdi .Neyseki Taehyung beni fazla bekletmiyor .
—- Günaydın , Winter . Şey , bu kadar erken geleceğini beklemiyordum .( bunu söylerken gülümsemeye çalışıyordu )
—- Günaydın Taehyung . Zaten fazla bekletmedin . Evet , benden isteyeceğin şey tam olarak ne ?
—— Ahh , bence şuraya bir yerlere oturup konuşalım .( söylerken eliyle üç kişilik kenardaki masayı işaret ediyordu )
Başımı sallayıp masaya doğru sessizce gidiyoruz . Tam masaya oturacağımız zaman ;
—- Bir misafirimiz falan mı olacak ? ( ortamızda kalan sandalyeyi işaret ediyorum
ama cevabım saniyeler sonra önüme geliyor )
——Günaydın tatlım . ( bir yandan da elindeki tepside olan üç kahveden birini önüme koyuyordu , arkamdan geldiği için daha yüzünü görememiştim ama sesinden anladığım kadarıyla biraz fazla mutluydu)
—— Tatlım mı ? Aa , evet Jonghyun sanırım yine benim haberim olmadan davet edilmiş .

Taehyung epey şaşırmış gözüküyordu .Jonghyun da kahveleri masaya koyduktan sonra oturdu . Kahveler o kadar sıcaklardı ki içmek için epey beklemek gerekliydi. Haberim olmadan davet edildiğini söylediğimde. Taehyung hemen açıklamaya çalıştı ;
——Winter , sanırım sorunumu daha sormadan çözmüş oldun .
——- Sorun Jonghyun muydu ?(Bir Taehyung 'a bir Jonghyun 'a bakarak )
——Hey , bana o çiçekleri ve notu gönderen sen miydin Taehyung ?(adını az önce öğrendiğini vurguluyordu )
——Evet , evet şimdi hepsini açıklamaya çalışacağım . ( birden biraz gerilmiş gözüküyordu ) Ben diş hekimi olarak hemen karşıdaki ağız ve diş sağlığı merkezinde doktorum . Ama elbetteki buradaki doktorların hiçbirini tanımıyorum . Sanırım bu hastaneye dördüncü veya beşinci gelişim sadece . Fakat haftanın başında hastaneye uzak doğulu bir doktorun geldiğini duyduğumda tanışmak istedim . Artık hastanedeki tek asyalı ben olmayacaktım . Ama üç binası yüzden fazla uzman doktoru olan hastanede kolay kolay görüşebileceğimi düşünmüyordum . Bulması zor olacaktı . Ben de bu sabah baş hekimle konuşsam iyi olur diye düşündüm . Ortak çalışmada bulunduğunuzu da duymuştum . İşe bakın ki daha konuşmadan bir araya gelmiş olduk . Ve evet  Jonghyun sana çiçekleri ben göndermiştim .
—— Taehyung , sen bunları anlatırken aklıma birden bu hastanede çalışmaya başladığım ilk gün geldi . O gün çalışmaya başlayan tek doktor ben değildim . Taehyung ile beraber çalışmaya başlamıştık . Sanırım konuştuğumuz son gün o zamandı .( bunu söyledikten sonra masadaki herkes gülmeye başlamıştı ) Binalar ayrı olduğu için birbirimizi neredeyse hiç görmüyorduk . Taehyung' un birleşmiş duyuları da sanırım ...
( birkaç saniyelik duraksamamın ardından )
—- Duyguları duyuyorum . Evet , cidden uzun zaman olmuş . Jonghyun 'la böyle tanışmayı beklemiyordum . ( bakışlarını bizi ilgiyle dinleyen , biraz da kıskançlığın esir aldığı Jonghyun 'a çevirerek ). Sanırım kantine geldiğinde Winter'ı görmüş olmalısın .
—— Aa, şey aslında Winter'ı arıyordum ve son olaraktan kantine baksam iyi olur diye düşündüm . Sonrasında  üç tane kahve alarak yanınıza geldim .
—- Sanırım laboratuvar çalışmasıyla alakalıydı beni aramanın sebebi ?
—— Hayır ,  sanırım acilen bakman gereken bir telefon gelmişti ve sekreterin bugün geç kaldığı için seni bulmaya çalışıyordum ama daha sonrasında diğer psikiyatrlardan birine ulaştılar . Sana şimdilik gerek kalmadı ama ben gene de kantine inip bir bakmak istemiştim . ( beklemediğim kadar  hızlı cevap vermişti )
—— Pekala , o zaman ben yine de problemin ne olduğuna bir baksam iyi olacak , ayrıca zaten burada da bana gerek yokmuş gibi gözüküyor . ( zorlada olsa gülümsemeye çalışarak hiç içmediğim buz gibi olmuş kahvemi getiren kişiye birazcık yaklaşıp kulağına fısıldıyorum )
—- Bana bir daha TATLIM demezsen sevinirim .
Son cümlemi sadece Jonghyun 'nun duyabileceği bir ses tonunda söylemiştim . Ardından Taehyung 'un tuhaf bakışlarına elveda diyip kantinden ayrılıyorum .