My Cold-Hearted Girlfriend

Chapter 21

ZYRUS CRIS' POV

Hmmm! Lalalala!

Hehehe! Nakangiti akong pumasok sa Campus. Sensya na, excited lang makita ang mahal ko.

Hehehe! Mezy babe! Balang araw mamahalin mo din ako katulad ng pagmamahal ko sayo. Wagas at totoo.
Dadating ang araw na---

Teka, Bea?

Anong ginagawa nitong babaeng 'to? 

Dahan-dahan akong lumapit sa kinaroroonan nila.

Lagot ka ngayon sa akin Bea!
Kinuha ko ang cellphone ko at vinideohan sila.

Naghahalikan lang naman sila ni---

Aba malay kung anong pangalan nya.

Hahahahaha! May pangblack mail na ako. Humanda ka sa akin Bea!

Nangangalay na ang kamay ko pero hindi padin sila natapos! Wtf? Hindi man lang nila ako napansin? Kung sabagay nagtatago ako. Psh! Nisave ko nalang.

Amayos ako ng tayo at pumwesto sa likod ni Bea.

Dumilat ng ama ang lalaki at nakita ako. Akala ko kapag nakita nya ako titigilan na nya si Bea sa paghalik.

Pero ang ogag ngumisi lang at pumikit ulit.
Sa totoo lang nandidiri na ako sa dalawang to! 
Kadiri talaga.

"Ehem! Ehem! Couz Bea"

Ewan ko kung matatawa ba ako sa mukha nya o maawa.
Dali-dali siyang humiwalay sa lalaki at gulat na nilingon ako.

"Z-yrus? W-hat the fudge? What are you doing here?" natataranta nyang tanong. Habang ngisi lang ng ngisi ang lalaking katabi nya. Nakadrugs ba 'to?

"Ako dapat magtatanong niyan Bea. What are you doing with him? Well, obviously, the two of you are kissing"

"N-o, it's not what you--"

"Hmm? Hahaha wag ka nang magdeny my dear cousin. Hindi lulusot 'yan sa akin. Alam mo bang may video ako sa ginawa nyo kanina?" natatawa kong sabi.

Priceless ang mukha nya. Hindi ko gets hahahaha! Para na siyang iiyak. Psh.

"Eh ano naman kung may vedio ka?" maangas na tanong nung lalaking mukhang adik.

"Hmm. Wala lang naman hahaha. Hindi naman siguro magagalit si tita kung makikita nya 'to"
Parinig ko kay Bea. Alam kong bawal pa siyang magkaboyfriend. Kung maldita si Bea, demonyo naman ang mommy nya!

Ewan ko nalang kung anong mangyare kung makikita niya 'to. Hahahaha!

"Z-yrus! Wait!" naglalakad na ako palayo ng tinwag nya ang pangalan ko. Hahaha ganyan nga cousin.
Nilingon ko siya na nakangiti. Ngiting demonyo.

"Bakit?"

"Magpinsan naman tayo diba? Please naman oh wag mo 'yang ipakita kay mommy. Alam mo naman ang mangyare kung malaman nya yun, diba?" naluluha nyang sabi.

Napakunot noo kuno ako.

"Huh? Hindi ko pa alam kung anong mangyare. Curious ako kung anong magiging reaction nya" seryoso kunong sabi ko. Hahaha tingan natin.

"Zyrus naman eh! Please? Gagawin ko ang lahat ng ipag-uutos mo, wag mo lang 'yang ipakita kay mommy. Promise Zyrus gagawin ko"
Ayan! Yan yung hihintay ko kanina pa.

"Lahat?" nakangisi kong tanong.

"O-oo" nauutal nya namang sagot. Alam kong alam nya kung gaano ako ka sama.

Pero hindi nya alam na nagbabago na ako. Mabuting tao na ako ngayon hahaha kaya easy lang naman ang ipapagawa ko.

"Wag na wag mo nang guguluhin si Mezy at wag na wag kana ding maghahabol don sa apat na lalaking palagi nyang kasama"

"Pero--"

"Oh sige, madali naman akong kausap. Kung ayaw mo edi wag. Ipapakita ko 'to sa mommy mo. Good luck!"
Nagsimula na akong maglakad palayo.  Syempre binagalan ko lang.

"Oo na! Oo na! Gagawin ko 'yon basta wag mo 'yang ipakita kay Mommy hah!" pasigaw nyang giit.

Nilingon ko siya.

"Okay" nakangiti kong saad at saka tuluyang umalis.

Mezy babeee! Ayan ha! Wala ng mangugulo sayo. Kaya dapat magpasalamat ka sa akin mamaya.

Para akong baliw na nakangiti patungong classroom.

"Mezyyy babee---"
Napatigil ako sa pagsigaw nang hindi ko masilayan ang napakagandang mukha ni Mezy.

Napalingon ako sa mga kaklase ko na nakatingin sa akin.

"Where's my Mezy babe?" isa-isa ko silang tiningnan pero 'yung iba ay nakayuko lang. Yung iba naman ay palihim na kinakapa ang pisngi. Anong meron? Saka bakit wala din 'yung apat na unggoy?

"Ano na? Alam nyo ba kung saan siya?"

Kunting katahimikan bago may nagsalita.

"Hindi mo pa ba alam?..." 
Bakit ang creepy nyang magsalita? Saka bakit namumugto ang mata nito? Sino nga ulit pangalan nito? Hindi ko na tanda. Wala rin naman akong pake.

"Na?" kunot noo kung tanong. Pabitin naman ehh! Excited na akong makita ang mahal kooo!

Sasabihin ko sa kanya na wala nang Bea na mangugulo sa kanya.
Na---

"Patay na siya"
.
.
.
.
.
.
.
Bigla akong nanlamig sa narinig ko. Dali-dali kong kinuha ang pack bag ko at ibinato sa kanya.

Galit na galit ko siyang tiningan at sinuntok.

"Sira-ulo! 'wag ka ngang magbiro ng ganyan! Tingin mo nakakatawa 'yun? Ha? Sira-ulo ka pala eh!"
Susuntokin ko na sana siya ulit ng may sumigaw ng sobrang lakas dahil para hindi ko siya nasuntok.

"TAMA NA! TAMAAAA NAAA!"
Bakit siya umiiyak?

"ZYRUS! NAGSASABI SIYA NG TOTOO. WALA NA SI MEZY!"

"PATAY NA SIYA! NAIINTINDIHAN MO?"

Hindi! Hindi totoo 'yan. Hindi maari.

Without knowing the tears that are running down my face, I run so fast that I could.

Nagsisinungaling lang sila! Mga sinungaling!

Alam kong nasa bahay lang siya.

Wala akong pake kung umiiyak na ako ngayon. Ang mahalaga ay makarating ako sa bahay ng mahal ko.  Alam kong nandon lang siya, hinihintay ako.

Pagdating ko sa bahay nila, dali-dali akong lumabas ng kotse at paulit-ukit na pinindon ang doorbell pero walang maski isang tao ang lumabas.

Marahas kong pinunasan ang luha ko at paulit-paulit ulit akong nagdoorbell dala sigaw.

"Iho? Anong ginagawa mo diyan?"
Napalingon ako sa babaeng nagsasalita.

"Alam nyo po ba kung saan ang may-ari nitong bahay?"
Tanong ko at patuloy padin sa pag-agos ang mga luha ko.

"Hindi ko alam iho eh. Kaninang mga bandang alas sais, wala nang tao diyan. Balita ko lilipat na daw sila. Para din siguro makalimot"
Malungkot nyang tugon.

"M-akalimot?"

"Sa pagkawala ng anak nilang babae"

Hindi!!!!

Tuluyan na akong napaluhod sa simento.

Hindi pwede!!

"MEZZYYYYY!"  asan kana? Sabihin mo naman sa akin na biro lang ang lahat na 'to oh!

Maawa ka naman Mezy, Please!

Balik kana sa akin Mezy!

HINDI MO AKON PWEDEN IIWAN MEZY. HINDI AKO MAKAKAPAYAG.

HINDI.

Hindi pwede!

Mahal na mahal kita Mezy!

--------------------------
A/N: 'wag nyo akong awayin! Huhu!