I can read your mind

Chap 2

______________________________________

"She's here again, bakit kaya ayaw na niyang mag drop out?"

"Yeah like she look like a nerd!"

"Kaya Hindi nagkaka boypren eh tignan mo Parang manang!"

Matapos ang pagpapagamot ko sa clinic bumalik ako sa klase, klaseng impyerno.

How dare they talk behind my back? Oh correction, harap harapan pa, ang advantage ko lang eh nababasa ko ang isip nila, kung hindi ko pa nababasa ang mga iyon baka magkaron pa ako ng kaibigan ngayon.

"Uhm hi! Do you remember me?"

Ang kapal naman netong sumingit habang nagiisip ako, tahimik na nga ako at mukhang gusgusin may kakausap pa ba sakin? Maybe he's asking for money....

I continued walking without looking at my side, nandito siya sa gilid ko kahit hindi ko siya pinapansin sumasabay siya sa lakad ko, medyo makapal lang ah ang tahimik ko na nga, hindi ba niya maramdaman na ayaw ko sakanya at ayaw ko nang may kausap?

"Miss, I'm asking naaalala mo pa ba ako?" Tanong ulit niya, sino ba 'to at kelan kami nagkita para masabi niyang naalala ko pa ba siya?
Humarap ako sakanya and yeah tama siya, we've met before but I can't remember his name.

"Yan, naalala mo na ba ako?" Ano bang tanong yan? -___- bakit paulit ulit? "Miss paulit ulit talaga because you're not replying" O____O?

"Naalala kita but I can't remember your name happy?" Dahil sakanya napatigil ako sa paglalakad, pasalamat siya kinausap ko pa siya.

"Yeah thank you kasi kinausap mo ako, sorry if magulo ako I just want to know kung naalala mo pa ako, I'm sorry kung makapal din ako, I'm sorry kung naiirita ka sakin at I'm sorry kung hindi ko alam na ayaw mo ng kausap" •___•

Huh? Panong...

"Miss pwede mo ba ako samahan sa lib? Bago lang ako dito I came from the US and I'm not familiar sa surrounding ko" ah kaya kano pala kaya pala ang kulit

"Kano? No I'm not, Filipino ako nanirahan lang kami sa US" there's really something weird about this guy, well samahan ko na nga lang siya sa lib.

Naglakad kami sa library, ineexplain ko sakanya kung saan ang pasikot sikot, pwede ng maging assistant no?

"Yeah pwede ka ng maging assistant, would you mind na samahan mo ako this day? Please" ano pa ba? I'm free naman, bakante classes ko ngayon at hindi busy actually pag hindi ko 'to sasamahan tutunganga lang ako malamang sa garden.

"Sige, samahan na kita san ba?" I ask with my normal voice and normal face "Ganyan ka ba talaga? No offense miss but galit ka ba sa mundo?" My face twitched, lakas maka bastos neto.

I let out a very heavy sigh, "Normal ko 'to okay? If you can make me laugh congratulations sayo because I've never laughed in ages" Naglakad ako papasok ng library, naka daan na ako sa entrance. "Ano bang gagawin mo dito Kano? May project ka ba? O bored ka lang?" Hanggang maka abot ako sa unang shelf ng books walang sumagot, nairita na ako kaya tumingin ako sa likod, nakita ang lalaking naka stuck sa labas ng library hindi siya maka pasok at mukhang hinarang pa ng guard.

"What are you doing?" Nagkabit balikat lang siya at tinuro ang guard, "Ano pong meron kuya?" I asked the guard, sinabi niyang hindi niya pinapasok ang lalaki dahil wala itong library pass, "Hey Kano asan pass mo?" He looked at me confused, "Anong pass? Ticket ba?" I almost died because of this slow headed man in front of me.