Wanted: Perfect Love (Completed)

Chapter 4

Comfort

Messaging:
Three unread messages.
One missed call.

Facebook:
Five new friend requests.

Napahawak agad ako sa cellphone ko, oh geez. Naiwan ko pala.

Binasa ko yung messages ni Zandro.

Babe:

Can I call?

Babe:

Why are you not picking it up?

Babe:

There's something wrong? Tell me baby.

Siya rin pala yung tumawag.

To Babe:

Sorry babe. Andito na kami sa place namin. Im going to sleep na kasi pagod sa byahe. Sorry kanina, naiwan ko kasi cellphone ko, kumain kasi kami.

Hindi pa sya nagrereply kaya binuksan ko na ang friend requests ko.

Harry Trinidad sent you a friend request.

Patrick The Star sent you a friend request.

Lian Lee sent you a friend request.

Denver Tyler sent you a friend request.

Grayson Dela Cuesta Trinidad sent you a friend request.

Well,  I have no reason to ignore it kaya inaccept ko.

Few minutes later nagreply na si Zandro.

From Babe:

Wtf Azalea?!  Kinalimutan mo na rin ako nung kinalimutan mo yung cellphone mo! I look like a fool while waiting for you to respond! Bullshit!

Nagulat ako sa nireply nya.

Napatayo ako,  naramdaman kong nagising si Puti pero hindi ko nalang pinansin agad akong lumabas at naghanap ng lugar kung saan walang makakarinig sa akin.

I called him.

"What the hell is wrong with you Zandro?! I said i forgot it. Hindi ko sinabing kinalimutan ko talaga."

"Just say it to me, Alea. May bago kana."

"Bakit ba ganyan ka lagi, Zandro?! Tuwing may mission kami, lagi kang ganto. Ano ba talagang gusto mo?!"

"Let's break up, Alea. Malandi ka, fvck you!"

"Wow! Coming from you,  eh ikaw nga jan yung ayaw umuwi sa Pinas,  puro extend kahit yung totoo kasama mo jan yung iba mo!"

"Bakit ikaw ba wala?! Diba meron rin?! Magsama kayo!"

"I dont fvcking care! Magsama rin kayo ng bago mo! Break na tayo!" Saad ko saka pinatay ang cellphone ko at binato sa kung saan.

Tapos pumikit at hinayaang tumulo ang mga luha kong kanina pa nagbabadya.

Ganon nalang kadali para sa kanyang mawala lahat. Yung tatlong taong relasyon namin, nawala dahil sa maling akala.

Pakshet.

Napayuko ako at umiyak ng umiyak.

May narinig akong yabag ng paa kaya pinunasan ko ang mga luha ko.

I opened my eyes and i saw Puti walking towards me.

He sat beside me at inakbayan nya ako.

Kakakilala ko palang sa kanya,  pero ang gaan na ng loob ko sa kanya.

Humilig sa dibdib nya.

"Cry. Natural lang yan. Minahal mo eh." Saad niya tapos hinimas ang likod ko.

I cried so hard. So so hard.

"Spill it out." Pagsabi nya non at gumaan ang loob ko.

"Bakit ganon? A-ang dali lang sa k-kanyang sayangin lahat n-nang dahil sa maling a-akala." Hindi ako makapag salita ng ayos dahil sa hikbi ko.

"Hindi mo ba nagegets? Binibintang nya sayo ang dapat eh sa kanya. Siya ang tunay na nagtataksil. Hindi nya sinasabe, kase hindi mopa nahuhuli. But maybe someday, your ways will cross and you will see him with other girl. And he will see you, with other guy." Saad nya na nakapag pagaan sa loob ko.

Napaisip ako sa mga sinabi nya.

Siguro nga, siya ang nagloko at hindi ako. Binubuntong nya lang sa akin lahat dahil may problema ako.

"Open your heart Azalea, but always remember, that when you open your heart, open your mind first. Maganda ka, sobrang ganda. And maybe matalino ka dahil naka graduate ka ng Law. Pero bakit ang tanga pagdating sa bullshit na pagibig na toh?" Bulyaw nya sa akin.

I can hear on how his heart beats. It so fast.

"Think, Azalea. Don't cry for a guy who doesn't deserve your tears. Your tears are so damn precious, I can't take it seeing you cry because of a jerk." Umiling siya at nakita kong kumuyom ang kamao nya.

"Thank you, Puti. Thank you so much. Sa oras, salita at sa lahat. This kind of comfort is what I need." Saad ko tapos humarap sa kanya.

Napatitig na naman ako sa mga mata niya.

Damn those gray eyes.

Malulusaw na yata ako sa titig nya.

Hindi ko alam, pero unti unti ng lumalapit ang mukha namin sa isat isa.

What the hell.

Hanggang sa pumikit ako at naramdaman ko ang labi nya sa labi ko.

It last 20 seconds na walang gumagalaw.

Did I.. Did we..