Chapter 1

111 4 1
                                    

THIS IS A WORK OF FICTION

LAHAT AY KATHANG ISIP LAMANG

EXPECT TYPOGRAPHICAL AND GRAMMATICAL ERRORS

"PLAGIARISM IS A CRIME"

That Love You Didn't Expected CHAPTER 1
written by cxrl

"Oo na Mom, bukas na bukas din, pupunta ako dyan. Pero ano nga pala kailangan mo bat mo ko pinapapunta jan?"


Tanong ko sa kanya dahil maski ako, di ko alam kung bakit nya ako pinapapunta sa probinsya. Hay nako naman oh. I hate going to Batangas. Andami ko doong bad memories. I badly hate it even though doon nakatira ang mga magulang ko. Eh basta!

"Basta, sasabihin ko nalang sayo pag nakarating ka na dito"

Hays. May pa surprising effect pa 'tong si Mommy. Jusko. Ito ang ayaw ko sa kanya eh. May pa surprise surprise pa.

"Oh sya, sige na 'nak. Ingat ka"

At saka ko ibinaba ang tawag. Hays. Probinsya na naman. Eh ano na namang gagawin ko dun? Duh. Magrereview pa naman ako para sa continuation ng class next month. No choice din naman ako eh kasi ako lang mag-isang anak sa pamilya namin.

Wait, le'mme introduce my self. *ehem*
Ako si Leiah Scarlet R. Velasco. 21 years old. Single at walang paki-alam sa lovelife. Hay nako. Pisteng love love na yan. WALANG FOREVER. Duhh. Hahagikhik nalang ako ng tawa pag nagka-FOREVER. Oo na, BITTER na kung BITTER. Eh wala naman talagang forever eh. Pati nga mismong ARAW mawawala din pagdating ng panahon. Eh basta! Makapag empake na nga.

Agad akong tumungo sa aking kwarto at kinuha ang bag ko na pang travel. HAHAHAHA.(anong nakakatawa?) Kumuha ako ng ilang mga damit at nilagay ko sa aking bag. Huling dalawang gamit nalang ang ilalagay ko sa bag at medyo nahihirapan pa ako pagkasyahin to. Sana naman hindi traffic bukas. Takte, mainipin pa naman ako sa byahe kaya ayokong naaabutan ako ng trapiko.

Matapos kong maayos ang aking mga dadalhin, biglang may tumunog sa phone ko. Gosh. Ano meron?! Pag bukas ko, may message mula sa EX ko. Piste. Nagparamdam pa ang loko. Ano na naman kaya kailangan nya? Magsasabi na naman na mahal nya parin ako? Jusko day! Puro kasinungalingan na naman maririnig ko sa lalaking 'yun

From: William O. Trinidad

"Leiah, sorry. Patawarin mo ako. Patawarin mo ako kung nasaktan kita. Patawarin mo ako kung nagkaroon ako ng ibang babae. Pero nagsisisi na ako ngayon kasi kahit mahal nya ako, mas nakikita ko parin ang sarili ko na nas maligaya kapiling ka. San naman maibalik natin yung dating tayo"

Takteng yan. Sabi na nga ba eh. May pa sorry-sorry pa sya. Ano ako shunga para patawarin sya? Lol. Niloko nya ako ng dalawang ulit, kaya kahit anong patawad nya, ibabaon ko nalang sya sa limot. Hmp!

Gutom lang toh, nako, kakain na nga ako. Masamang gutumin ang tulad ko. Baka mamaya makapatay ako. Charot!

Dumiretso ako sa kusina at napansin kong walang pagkain sa lamesa. Kaya ayun, nagluto nalang ako ng hotdog at itlog. -_- As usual, palaging prito ulam ko, siguro 2-3 times a week lang ako kumain sa mga fastfood chain. Oo na, di ako marunong magluto

Habang kumakain ako, may nagpop-up na notification sa phone ko mula sa FACEBOOK. Pagtingin ko sa notification, nakita ko......

William O. Trinidad tagged you in a post.

Pagclick ko, tumambad sa akin ang mensahe nya para sa akin na nagawa nya pang ipost sa publiko. Nako. May pa public kemerot patong hype na toh. Puro naman kasinungalingan. Bat ba ayaw ako patahikin nitong lalaking toh?! Ghad

That Love You Didn't ExpectedDonde viven las historias. Descúbrelo ahora