We Meet Again

Chapter 30

Chapter 30

"Aish napagod ako sa byahe." Sabay inat ni Mac sa tabi ko.

"Tito where's Mymy?"

"Padating na yon."

"Oh? I heard my name! Who's looking for me?" I heard someone who burst on laughing.

"Mymy I miss you po!" and there he hug me.

"Baby wag nang mag pabuhat kay mymy mo." sabay buhat ni Mac sa bata.

Dinala ni Mac si King sa trabaho para mamasyal kami after kong mag Out.

Yeah,you heard it right. I have a son named Franco Pio Ybañez, 3 years old.

"Where do you want to go Franco?" tanong ko sa anak ko na kumakain ng cheese burger.

"I want to go to the mall mymy!" and there he smiled at me.

Nakuha nya ang eyes and nose ng daddy nya. Sa akin naman ang brown na buhok at ang mga labi nya.

Parehas sila ng daddy nya na sweet. Pero sana Hindi manloloko ang anak ko.

Pumunta kami sa mall. Buhat sya ni Mac.

Tawa sila ng tawa dahil sa pag Burp ni Mac ng malakas kanina.

Nag aya naman na si Franco na pumunta sa Toy store.

"What do you want Franco? A gun?" tanong ni Mac sa pamangkin nya.

"Yes, Tito I want guns. And play with you po. Beng-beng-beng" at doon namili na sila ni Mac ng gun.

Mac has been a good brother to me. A good uncle to my son. He never disapoints me for doing his work well done.

Siya ang na sa tabi ko while nag lilihi ako. Nag kakaroon ng mood swing. Siya ang nakakatanggap ng mga bagay na dapat kay Hendric. Tulad ng manganganak na ko. Si Mac talaga ang naging sandalan ko.

Even Lei visits here. Secretly. She never fails to cheer me up.

"Mamaya maging bayolente ang anak ko!" singhal ko kay Mac.

"Hindi yan" sabi nya naman while running with his niece

"Ikaw ang mag pya-pyansa dyan ha!"

Natawa na lang sya sa sinabi ko sa kanya. After naming i-raid ang toy store na iyon ay umuwi na kami.

Binuhat na ni Mac ang Pamangkin nya sa kwarto nito dahil naka tulog sa sasakyan.

"Ate matulog ka na I'm gonna finish my work bago ako matulog." sabi ni Mac habang nag titimpla ng coffee.

"Okay."

Umakyat na ko sa kwarto ko. Naisip ko lang. Hindi pa pala ko naka kabawi sa kapatid ko. Lagi na lang ako ang napag bibigyan. So I entered his room.

Puro libro. Puro papel. Puro files. Pero malinis

"Oh ate? What are you doing here?"

Tanong nya pag pasok sa kwarto nya. He's drinking his coffee while wearing his eye glass.

"Wala naman, I just miss you."

And I hug him. Nagulat pa sya. Naiinis ako sa sarili ko. Hindi ako makabawi sa kapatid ko.

"I'll give you anything you want Mac. What do you want?" tanong ko.

"Nilalagnat ka ata eh. Hahaha just sleep"

"No bro. Want some new car?"

Tumatawa sya habang tumatango.

I'm proud of him. He's now an engineer. Well known engineer today's time.

"Ate, nakaka proud no? Parang kailan lang na ngangapa pa tayo kung paano mabuhay. But now look at us. You're an architect in a huge company and I'm your engineer. Hahaha nakaka proud lang." sabi nya.

Nakaka gaan ng loob dahil kung titignan. Ang ganda ng buhay namin.

A new life. Totoong New life sya.

"Mymy,the phone rang. So I answer it. Mr.Crown wants to talk about some things daw. About daw sa.....sa... sa..Emfayr bwilding sa Ma..manila? Ah yeah mymy manela."

Nabigla ako sa sinabi ng anak ko. Yes, my son is a genius. He knows how to read. And write at his age .

"Manila?" nagtatakang tanong ni Mac.

"Yeah." simpleng sabi ko.

"I think we need to return to our home. Our real home ate. I also have this request from my boss. He also wants me to handle our project over there."

And BOOM

I don't know.

If it will stay this way again.

------

Sorry po late UD.Daming School works eh.